**.. จดหมาย...ถึง คนคนเดิม ..**

ต่อง (ต้อง) ksg

  
  **..   ซึ่งความ  ศรัทธา  นั้นอาจมี
         เหลือพอที่  ให้เห็น  เป็นตัวท่าน
         เหลือความคิด  เฉียบคม  อุดมการณ์
         เหลือความเป็น  อาจารย์  ของบางคน..
**..  ซึ่งได้รับ  การสั่งสอน  และสั่งสม
         จิตวิญญาณ  เพาะบ่ม  จนเข้มข้น
          ออกไปสู้  โลกชัง  แห่งสังคม
         บอกโลกตรม  นี้ว่า อย่าเกรงกลัว..
**..  เมื่อธงชัย  ยุติธรรม  นำสบัด
       นำซื่อสัตย์  บนแผ่นดิน  ทุกถิ่นทั่ว
       ล้างอบาย  โง่เขลา  จมเมามัว
       เคยยวนยั่ว  หลอกทะนง  เกือบหลงทาง..
**..  จนมาถึง  ปราการ  ด่านสุดท้าย
       อาจชีพวาย  ด้วยภาระ  ต้องสะสาง
       แต่หลายหลาย  ผู้คน  ตกหลุมพราง
        ซึ่งกีดขวาง  โดนฟาด  อำนาจเงิน  
**..  ย่อมแน่นอน  ยอมตน  จนเป็นทาส
       ความสามารถ  ทิ้งไป  ไม่ขัดเขิน
       สู่ถนน  เส้นสุดท้าย  ปลายทางเดิน
       คือเผชิญ  ยศตำแหน่ง  แห่งเงินตรา..
**..   และธงชัย  ตราชู  กลับลู่ต่ำ
        ความยุติธรรม  นำชัย  สิ้นไร้ค่า
        พับผืนธง  วางแนบ  แอบตำรา
        ซึ่ง(เคย)สอน  เขาว่า  อย่าเกรงกลัว..
**..  ซึ่งความ  ศรัทธา  นั้นอาจมี
       ถ้าคนที่  ฉันน้อมไหว้  หาใช่ชั่ว
       คนซึ่งอาจ  หลงตาม  ความเมามัว
       เขากลับตัว  เป็นคนที่...   ดีเช่นเดิม
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล  รักษ์กระแส
ก.ประแสร์  ศิษยาพร