คนเขียนกลอนมักร้อนรุ่มหากนิ่งเฉย ต้องหยิบคำมาเปรียบเปรยอารมณ์ศิลป์ ต้องร่ายคำพร่ำกลอนให้ยลยิน ต้องนั่งจินต์ไม่สิ้นท่าว่าบ้ากลอน คนเขียนกลอนไม่หวั่นว่าผิดแปลก ใช่เราแค่แตกต่างที่ไหวอ่อน แต่สร้างสรรค์ความอ่อนไหวเป็นบทกลอน แล้วนั่งย้อนพินิจดูความเป็นไป คนเขียนกลอนจักเขียนไปทุกเช้าค่ำ เขียนลำนำอันบรรเจิดเลิศไสว ข้ารักกลอนเปรียบดั่งลมหายใจ คงหยุดไว้ไม่เขียนกลอนตอนมรณา
26 กุมภาพันธ์ 2549 13:18 น. - comment id 563242
มันสัมผัสอยู่ในสมองเนาะครับ
26 กุมภาพันธ์ 2549 13:39 น. - comment id 563244
คนเขียนโคลงฯเฉกนั้น เช่นกัน คิดนึกตรงกันยัน บอกได้ อารมณ์สิ่งสำคัญ แน่แท้ หากขาดเสียแล้วไซร้ ยากร้อยร่ายเรียง
26 กุมภาพันธ์ 2549 14:22 น. - comment id 563248
extreme life ครับ สัมผัสอยู่ในสมอง แล้วท่องเป็นบทกวีครับ Goldfish ครับ โคลงหรือกลอนก็เฉกเช่นเดียวกันครับ
27 กุมภาพันธ์ 2549 00:27 น. - comment id 563326
เราไม่ใช้คนเขียนร้อยเปอร์เซ็น.. ตอนนี้เรากำลังอยู่ในขั้น คนหัดเขียนกลอนนะค่ะ.... แวะมาเยี่ยมค่ะ...
27 กุมภาพันธ์ 2549 13:04 น. - comment id 563383
จริงๆ แล้วไม่ชอบเขียนกลอน ชอบเขียนอย่างอื่นมากกว่า แต่ก้อโอนะ อย่างน้อยก้อเป็นอีก วิธีหนึ่ง ที่ได้ระบาย อิอิ...
27 กุมภาพันธ์ 2549 20:22 น. - comment id 563443
แสงไร้เงา เป็นกำลังใจให้ครับ ชมพูภูคา ครับระบายด้วยวิธีใหนก้ได้ครับที่สร้างสรรค์
8 มีนาคม 2549 15:57 น. - comment id 565144
ช่วยแต่งกลอน ร่วมเฮฮาพาใจฝัน เราช่วยกัน มาสันสร้างสามัคคีไว้ เปนอนุสรณ์ เพื่อเว้าวอนคนรุ่นใหม่ ให้มีใจ รักในการณ์เขียนคำกลอน
3 ตุลาคม 2549 00:07 น. - comment id 611283
คนเขียนกลอน อยากฝาก จากความคิด อยากเป็นมิตร ร่วมฝัน วรรณศิลป์ อยากก้าวย่าง สู่ทาง ศิลปิน ให้โลกยิน ยลย่ำ คำละมุน