นั่งเดียวดายวันเหงาใต้เงาโศก โลกทั้งโลกมืดมนสีหม่นหลัว ตะวันลาฟ้าแผ่นเดิมเริ่มมืดมัว ความหวาดกลัวยามแสงลับจับดวงแด สั่นสะทกอกสะท้อนย้อนอดีต ดังคมมีดกรีดย้ำซ้ำรอยแผล ก็รักเขาแล้วไงใจอ่อนแอ เขาหาแลเหลียวมองแม้สองตา สารพัดใส่ใจอย่างไรเล่า มีแต่เรากับเงา..เหงานักหนา น้ำใสใสท่วมท้นรินล้นมา ตัดใจลาบ่วงรักเลิกปักใจ
25 กุมภาพันธ์ 2549 02:24 น. - comment id 563071
เพราะมากครับ....ผมอยากเก่งกลอนจัง?
25 กุมภาพันธ์ 2549 10:38 น. - comment id 563114
ยามเย็นย่ำค่ำเริ่มเติมความเหงา เคยมีเงาคู่กายในม่านแสง กลับเร้นหายเมื่อสิ้นตะวันแดง เหลือเพียงเดียวกรรแสงไร้สิ้นเงา เจ้าตัวดี..สบายดีหรือเปล่า ทำงานหลายๆอย่าง พักผ่อนให้พอนะคะน้องแจม
25 กุมภาพันธ์ 2549 15:55 น. - comment id 563156
ขอบคุณงานดีดีครับ ผมชอบงานนี้ของคุณนักครับ อ่านจบก็เขียนอารมณ์สักหน่อย ขออนุญาตนะครับ หรือว่านี่พี่นั้นมันอกหัก ประหลาดนัยใจนักที่รักเอ๋ย ทั้งที่ความองอาจไม่วาดเลย ว่าจะเคยได้เป็นเช่นวันนี้ ทิ้งกันแล้วแก้วตาลาแล้วหรือ แหละนั่นคือคนใหม่ใช่ไหมนี่ ไยไม่บอกหลอกให้รักและภักดี ฦ ศักดิ์ศรีพี่นั้นมันด้อยค่า เสียใจนะที่รัก ก็จักห้าม แต่ขุ่นลามตามชนิดสนิทกว่า เรามิใช่คนเคยรักนะกานดา เธอรู้ว่า เราเป็นเกินเช่นนั้น ไม่ได้เศร้าเสียดายสิ่งใดดอก แต่จะบอกลูกอย่างไรแม่แก้วขวัญ เราพ่อลูก ทำพลาดสิ่งใดกัน เมียและแม่ ถึงทิ้งมัน ไม่ไยดี
25 กุมภาพันธ์ 2549 16:01 น. - comment id 563159
นั่งเดียวดายวันเหงาใต้เงาโศก สุดวิโยคคนรักที่ผลักไส เคยถนอมกล่อมเกลี้ยงสักเพียงใด บัดนี้ใยหายลับไปกับตา....ฯ ..มาร่วมเหงา..กับน้องแจมนะคะ...คิดถึงนะ..
26 กุมภาพันธ์ 2549 12:48 น. - comment id 563237
สวัสดีค่ะ.. คุณว. วชิรประทานพร เป็นคำที่ทำให้คนอยากเป็นนักเขียนอย่างแจม ดีใจมาก.. แต่แจมพอทราบจุดด้อยของตัวเอง เพราะตัวเองไม่ขยันนัก เลยขาดคุณสมบัตินักเขียน ข้อที่เป็นความมีวินัยในการเขียน การปฏิบัติที่สม่ำเสมอจะทำให้เราเก่งได้ ลองคุยกับคุณแดดเช้า.. หรือคุณหยาดอรุณดูนะคะ แจมชื่นชมในตัวเขาที่ วินิจ วิเคราะห์ งานตัวเองได้ดีและพัฒนางานได้เร็ว ส่วนอีกหลาย ๆ ท่านก็ลองคุยดูค่ะ.. คุณเวทย์ คุณทัดหทัย คุณอัลมิตรา คุณก่อพงษ์ คุณบินเดี่ยว คุณเรไร พี่ราชิกา..พี่ดอกแก้ว ฯ คุยไปเถอะค่ะ แล้วเราจะได้ความรู้จากประสบการณ์ของท่าน ๆ ทั้งหลาย เป็นกำลังใจให้นะ .. และยินดีที่ได้รู้จักค่ะ แจม
26 กุมภาพันธ์ 2549 12:59 น. - comment id 563238
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว.. ขอบคุณค่ะที่ห่วงใย ตอนนี้นอกจากงานที่ร้านแล้ว ก็ยังมีงานอาสาสมัคร... อย่างสหกรณ์ มาให้แจม \"เล่น\" ... สนุกดีค่ะ.. ยาแก้ปวดหัวของไมเกรนเกลื่อนบ้านเลย.. หัวเตียง ในลิ้นชักโต๊ะทำงาน ลิ้นชักโต๊คอมพ์ .. หุหุ สนุกดีออก ถ้าไม่ทำงาน เดี๋ยวใคร ๆ ไม่รักอ่ะ .. คุณแทนคุณแทนไท.. โหย..คุณแทนอ่ะ .. ม่ายด้ายทิ้ง.... แค่บ่นน้อยใจ ถ้ายังไงเรายังตกลงกันได้นะ... ฮา.... (เล่นกะที่คุณล้องายยย) ** พี่ตุ้ม .. ป่าวน๊า... แจมไม่ได้ผลักพี่ ผลักคนที่อยู่ข้างพี่ แล้วให้พี่ชายแจมไปนั่งแทนค้า.... มีความสุขกับการทำงานกันนะคะ ทุก ๆ
26 กุมภาพันธ์ 2549 20:47 น. - comment id 563267
มาอ่าน นั่งเดียวดายเหงาเหงาใต้เงาโศก ปล่อยให้เวลาโลกกรรโชกร่าง ปลิดปลิวมุสาศัพท์ให้อับปาง อยู่ระหว่างทอดใจถึงใครนั้น
26 กุมภาพันธ์ 2549 22:44 น. - comment id 563286
..พี่แจม.. มัยแก้มป่องเหมือนเรนเลย..อิอิอิ.. เรนคิดถึงนะคะ.. บทกลอนเรนแจมม่ายออกด้วยดิคะ.. เรนคิดตั้งนาน.. เฮ้อ! .. งี้แระ.. ที่เป็นเรน.... แว้ปป..
18 พฤศจิกายน 2554 20:40 น. - comment id 1215376
ผมเขียนคุณลงนิ ว. วชิรประทานพร