..๏ ผูกสำนวนครวญคร่ำปานย่ำจิต ดั่งศรพิษปักอกวิตกแสน เรียบเรียงถ้อยร้อยคำนำทดแทน ดั่งขาดแคลนยากประพันธ์ซึ่งวรรณกรรม เจ้าร้างไกลไยเสมือนมีดเฉือนเชือด ให้หลั่งเลือดร้าวรอนนอนเพ้อพร่ำ ยิ่งปวดแปลบแสบร้อนให้ย้อนจำ ความบอบช้ำกระหน่ำลงตรงจิตใจ สำนวนหวานกานท์กวีที่เอื้อนเอ่ย คงเปรียบเปรยต่อแตนที่แค้นใส่ บินพุ่งมาถลาทิ่มจิ้มเหล็กใน คิดหลบลี้หนีไปไม่ทันการ ความเจ็บปวดรวดร้าวราวฝังร่าง ให้อับปางจมปลักรักเผาผลาญ ไร้เรี่ยวแรงแข็งขืนฝืนทรมาณ แม้นเนิ่นนานเสมือนเศร้ายังเย้ายวน ๚ะ๛
อัลมิตรา 23 ก.พ. 2549 09:15 น. - ID 86922 
1656
8
0
23 กุมภาพันธ์ 2549 10:24 น. - comment id 562689
วันนี้เห็นคุณอิมเศร้านักก้อขอฝากให้คุณอิมอ่านเนื้อเพลงพิษรักของเป้ไฮร็อคละกัน จะได้ณุ้ในอานุภาพของรักที่เป็นพิษได้ชัดเจนขึ้น \" พิษรัก อยากจะถอนพิษที่คั่งฝังใจ พิษรักที่คุณฝากไว้ ช่างแสน ร้าย กาจ ถึงเป็นไข้ กินยาก็ยังหายขาด แต่พิศวาส ตัดไม่ขาด อนาถใจ ไม่ควรริรักให้เกิดระทม พิษรักที่มันขื่นขม ตรอมตรมหมองไหม้ เหมือนในอก หมกเพลิงราวภูเขาไฟ ตัดรอนถอนพิษไม่หาย ก็เปรียบดังตายไปแล้วทั้งเป็น อยู่ตรงไหน เปรียบเหมือนอยู่ในป่าช้า อยู่กลางแสงจ้า เหมือนคนนัยน์ตาไม่เห็น เบิ่งตาลอย คอยรัก ทั้งเช้า ทั้งเย็น พิษรัก มันบีบ มันเค้น ไม่เป็นอันกินอันนอน อยากจะถอนพิษที่คั่งฝังทรวง พิษรักที่คนหลอกลวง ทำฉัน ร้าว รอน ฝังในเลือด เชือดกายต้องตายแน่นอน โอ้ความรักทำเดือดร้อน ถ้ารู้มาก่อนไม่ริรักเลย อยู่ตรงไหน เปรียบเหมือนอยู่ในป่าช้า อยู่กลางแสงจ้า เหมือนคนนัยน์ตาไม่เห็น เบิ่งตาลอย คอยรัก ทั้งเช้า ทั้งเย็น พิษรัก มันบีบ มันเค้น ไม่เป็นอันกินอันนอน อยากจะถอนพิษที่คั่งฝังทรวง พิษรักที่คนหลอกลวง ทำฉัน ร้าว รอน ฝังในเลือด เชือดกายต้องตายแน่นอน โอ้ความรักทำเดือดร้อน ถ้ารู้มาก่อนไม่ริรักเลย...นี่แหละความอำมหิตพิษแห่งรัก มาเชือดชักหัวใจให้สลาย หมดเรี่ยวแรงกำลังทั้งใจกาย ยากจะหายสุดจะท้อทรมาน.
23 กุมภาพันธ์ 2549 12:15 น. - comment id 562702
หน้าส่วนตัว
พิษรักร้อนรุ่มสุมดวงใจ
พิษแค้นฝังในใจดวงนี้
พิษริษยาสั่งสมเท่าทวี
จึงไม่มีความสุขทุกโมงยาม
อิอิ
23 กุมภาพันธ์ 2549 12:25 น. - comment id 562705
เมื่อรักแล้วมักฝืนทำชื่นหน้า เหมือนแกร่งกล้าไม่กลัวหัวใจหมอง บอกว่าไม่ทั้งที่มีใจปอง ถ้าเธอลองเปิดรับ..ประทับใจ ก็เล่นปิดประตูขังไว้ใจก็ทุกข์นะสิลองรักดูสักครั้งจะเห็น...คุณ
23 กุมภาพันธ์ 2549 19:22 น. - comment id 562781
..๏ สำนวนหวานกานท์กวีที่เอ่ยเอื้อน ไยเปรียบเหมือนต่อแตนแค้นเข้าใส่ ร้อนร้อยอื่นหมื่นแสนแร้นเหล็กไน ไม่อาจทิ่มแทงหัวใจเจ้าเจ็บช้ำ ผลจากรักร้อนรุ่มเพลิงสุมผลาญ คิดสลัดล่วงดวงมานค้านระส่ำ คงมิอาจสามารถเอ่ยถ้อยคำ จากอักษรใจจองจำให้จำนน เรียบเรียงถ้อยร้อยคำนำทดแทน โดนศรพิษปักแสนจักแค่นข้น ผูกสำนวนวรรณกรรมผู้ช้ำทน ภาษารักร่วงหล่นไปหมดแล้ว ๚ะ๛
23 กุมภาพันธ์ 2549 23:56 น. - comment id 562830
บางหนบ่กล้าบ่สามารถ หัวใจบ่เด็ดขาดอย่างใดได้ กระอ่วนกระอักจะหักใจ ก็เห็นแต่เยื่อใยยังยึดโยง ----------- บางทีก็พูดยากครับ
24 กุมภาพันธ์ 2549 00:10 น. - comment id 562835
กระแสกลอนร้าวมาแรง ลงแข่งไปกี่บทล่ะเนี่ยะ
24 กุมภาพันธ์ 2549 08:13 น. - comment id 562888
คุณอรุณสุข .. หากจะถามว่าเศร้าหรือเปล่า .. คงตอบไม่ได้เต็มปากเต็มคำว่า \"ไม่\" หากจะถามว่าสุขดีไหม .. เสียงแผ่วจากหัวใจ บอกว่า \"ล้าจริงหนอ\" คุณร้อยฝัน .. คำหวานที่เคยฟังเมื่อครั้งก่อน ประหนึ่งศรพิษปักยากผลักไส นับวันยิ่งยึดแน่นเกาะแก่นใจ ทำอย่างไรก็มิอาจสามารถลืม คุณฤกษ์ .. ปิดประตูขังใจใส่กลอนแน่น เราหวงแหนเอาไว้อย่าได้ล่วง เบื่อเสียจริงยิ่งนักคำรักลวง มากสาวควงซุกซ่อนบ้านกลอนไทย คุณฅนสี่สุภาพ .. ทุกอักษรสำนวนล้วนจากใจ ความหมองไหม้ซ่อนเร้นก็เห็นอยู่ เปรียบพิษของเหล่าภมรย้อนพันตู ยากคิดสู้เลี่ยงไปให้ไกลตัว คุณก่อพงษ์ .. อืมม เรื่องตัดใจ ดูเหมือนจะยาก แต่เมื่อตัดสินใจทำไปแล้ว สักระยะ หันมามองกลับ .. ไม่ยากเท่าไหร่ คุณดาวอังคาร .. คราวแรก ก็ลงไปหลายชุด ลงชื่อ อัลมิตรา ก็โดนบ่นมาเหมือนกัน ประมาณว่า ลงไปขัดแข้งขัดคอคนอื่นซะเปล่า ๆ งานเก่านะที่ลง ไม่ได้เขียนใหม่ และสองวันก่อน เห็นมีกลอนเก่าของอัลมิตราเหมือนกัน คงจะเป็นผู้หวังดีลงกลอนให้ เพราะกลอนที่ลง ลงชื่อให้ตามชื่อใน msn .. ซึ่งอัลมิตราไม่จำเป็นต้องรู้ว่าเป็นใคร เอาเป็นว่า หากคิดในแง่บวก .. ก็จะสบายใจว่า เขาหวังดี และสนใจกลอนของอัลมิตราละกัน แต่ทั้งหมด อัลมิตราก็ลบออกหมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นกลอนที่ลงชื่อ อัลมิตรา (ลงเอง) หรือเป็นกลอนที่ใครสักคนมาลงให้ ในขณะที่อัลมิตราไม่อยู่ ทั้งหมดเจ้าของกระทู้รับทราบ .. และเห็นด้วยทุกประการ ก็เท่ากับว่า .. วางใจได้ ในการประลองชุดนั้น .. ไม่มีอัลมิตรา ค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2549 08:59 น. - comment id 562896
ลองอีกครั้งซิ...แล้วจะรู้ว่ามันไม่ยากเลยนะลิง......
24 กุมภาพันธ์ 2549 10:16 น. - comment id 562912
มารับรู้ความเจ็บปวดของพิษเหล็กไนรัก ที่หมู่ภมร ทิ่มแทงเอา ก็อยากเป็นมาลีดอกงาม ล้ำเกินใคร ก็ต้องเลือกเอาว่าจะหุบกลีบรวบรัดเอาภมรตัวใดไว้ในกระพุ้งดอก เหมือนดอกบัวหุบเอาตัวพ่อนกกระจาบไว้ข้ามคืนจนเกิดโศกนาตกรรม แม่นกกระจาบเข้าใจผิดบินลงกองไฟป่าตายตามลูก ๆ ไป
24 กุมภาพันธ์ 2549 12:27 น. - comment id 562950
คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ช้า ๆ เบา ๆ ในความรู้สึก ความเจ็บปวด ยังฝังลึก ยากแก้ไข อีกสักครั้ง อาจสำเร็จผล บางคนให้กำลังใจ อีกสักครา จะลองทำไม บางใครท้วงติง คุณพฤหัส .. เทียบคำได้น่าอัศจรรย์ใจค่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2549 11:41 น. - comment id 563130
พี่ดอกแก้วชอบ ต่อแตน ของน้องอัลมิตราค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2549 07:18 น. - comment id 563504
ขอบคุณค่ะ พี่ดอกแก้ว ... เป็นคำเปรียบเปรยที่อัลมิตราเขียนแล้วก็รู้สึกว่า ใกล้ตัวจังค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
