หัวใจอยากไป...ให้สุด...ปลายฟ้า เก็บดวงดารา...มาเป็น...ของขวัญ ถักทอร้อยเดือน...คู่เคียง...พระจันทร์ มอบเป็นกำนัล...แด่ยอด...ดวงใจ เสียดายฟ้ากว้าง...หากทาง...คับแคบ ใจแปลบแปลบ...มองผืนฟ้า...ช่างหวั่นไหว ต้องข้ามน้ำ...ฝ่าหนทาง...แสนยาวไกล แต่ทำได้...เพียงแค่...แหงนเงยมอง ฤาหวังศักดิ์...สูงเอื้อม...เกินไขว่คว้า ดวงดารา...ฉายฉาน...ชนทั่วผอง อย่าหวังเพียง...ใครคนหนึ่ง...มุ่งครอบครอง ลืมลำพอง...ยื้อแย่ง...เป็นของตน แม้อยากไป...ให้สุด...ปลายฟ้า หากยากหา...หนทาง...ฤาสับสน จิตมนุษย์...อยากไม่ยั้ง...จำทุกข์ทน ความมืดหม่น...มัวเมา...เข้าครองใจ หากไม่มี...ของขวัญ...อันล้ำค่า เพียงเวลา...ทุกนาที...ขอมอบให้ มีมากมาย...รักคิดถึง...และห่วงใย รับได้ไหม...เพียงเท่านี้...แค่ที่มี ...มอบให้ทุกอย่างที่มี แค่นี้พอไหมดวงใจ...
23 กุมภาพันธ์ 2549 09:16 น. - comment id 562684
เรนขอได้เปล่าร่า.. เก๊าะที่ว่า..รักห่วงใย.. อีกครั้งขอฟังใกล้.. บอกห่วงใย..หัวใจเป็นของเรน.. อิอิอิ.. ซาแว้ปป.. เรนขออนุญาต.. แจมนะคะ.. เก๊าะแบบตอนนี้.. เรนรีบตัดหน้าใครๆ..มายืนรอรับ .. ความห่วงใย.... แว้ปป..
23 กุมภาพันธ์ 2549 12:10 น. - comment id 562700
" เท่าที่มี เพียงแค่นี้ ก็ดีพร้อม อย่าตรมตรอม มัวเดินอ้อม เที่ยวเสาะหา ของล้ำค่า ไม่อื่นไกล ใช่เงินตรา เพียงห่วงหา คิดถึงมา ขอ...แค่มี \" ขอเพียงแค่นี้ จริงน้างับ ด้ายไม๊ตัวเอง... ลิงตัวนี้คงไม่สงวนลิขสิทธิ์น้างับ อิอิ
23 กุมภาพันธ์ 2549 16:54 น. - comment id 562749
แวะมาทักทายค่ะ..รับได้ทุกอย่างที่มีด้วยหัวใจบริสุทธิ์
23 กุมภาพันธ์ 2549 18:01 น. - comment id 562775
แม้อยากไป...ให้สุด...ปลายฟ้า หากยากหา...หนทาง...ฤาสับสน จิตมนุษย์...อยากไม่ยั้ง...จำทุกข์ทน ความมืดหม่น...มัวเมา...เข้าครองใจ ถึงไปให้สุดฟ้าสุดเหวแต่หนีความทุกข์ระทมที่มีไม่ได้หากไม่ก้าวไปข้างหน้าที่....เนอะ
23 กุมภาพันธ์ 2549 23:58 น. - comment id 562831
แค่นี้ก็เพียงพอแล้วจ้า