อันความเหงาความเศร้าและความโศก อยู่ในโลกที่ถูกสร้างให้เปลี่ยนผัน ทุกๆอย่างมีเพียงวันและวัน ให้เปลี่ยนผันเวียนไปไม่หวนคืน อันอดีตผ่านแล้วให้ผ่านพ้น ให้ต้องค้นอีกมากอย่าได้ฝืน สิ่งมันผ่านไปไม่กลับคืน จะกล้ำกลืนเพียงใดไม่กลับมา โลกวันนี้ดูไปไม่น่าอยู่ สิ่งที่รู้ดูไปให้เหนื่อยตา เพราะทุกสิ่งถูกสร้างเป็นมายา หลอกและล่อปัญญาให้เสื่อมลง ผมก็เป็นคนหนึ่งซึ่งมองเห็น ความซ่อนเร้นเห็นแล้วให้น่าปลง หลายต่อหลายสิ่งที่ยึดมาเวียนวง ให้ใจนี้ต่ำลงอยู่ทุกวัน อยากจะหลุดไปพบกับความว่าง อยากจะร้างหลุดพ้นความผวนผัน อยากจะหนีให้ไกลจากคืนวัน ไม่อยากฝันไม่อยากหวังจากที่เป็น แค่ตอนนี้เท่านี้ที่ตรงนี้ ใจเรานี่ใจเรานี้ไม่ทุกข์เข็ญ แม้ไม่สุขก็ไม่ทุกข์ไม่ลำเค็ญ มันว่างเว้นจากความวุ่นวายเอย
แสงริมทางเท้า 23 ก.พ. 2549 00:39 น. - ID 86917 
730
0
0
23 กุมภาพันธ์ 2549 07:36 น. - comment id 562669
ความว่างทำให้ใจไม่หมกมุ่น ดวงใจอุ่นอยู่กับใจหัวใจเอ๋ย ไม่ต้องการใจดวงอุ่นคนคุ้นเคย อยู่เฉยๆสักพักรักของเรา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
