ลมหนาวร้าวลาอีกคราหนึ่ง ส่งถึงเรื่องร้อนบทกลอนใหม่ จากห้วงฤดีวิถีไกล จากใจคนช้ำได้นำทาง สู่โลกแดดกล้าฟ้าระอุ ปะทุร้อนเร่าแผดเผาร่าง ไร้ลมพรมฝันอันเลือนราง ท่ามกลางกระแสปรวนแปรทิศ จึงอยู่กึ่งลานการร้างลา รอหนึ่งฝนฟ้าจะลิขิต โปรยปรายสายเปลเห่ชีวิต ล้างจิตคลายใจใครบางคน ลมร้อนกลับมาเมื่อคราพบ- อีกร่มสงบกลบหมองหม่น กลางลานการหวังอยู่วังวน สักคนสักครั้งนั่งบอกรัก
23 กุมภาพันธ์ 2549 08:11 น. - comment id 562674
ลมร้อนกลับมาเมื่อคราพบ- อีกร่มสงบกลบหมองหม่น กลางลานการหวังอยู่วังวน สักคนสักครั้งนั่งบอกรัก ..... แดดซ่อนอ่อนล้าคราร่ม ใต้อุ่นลมห่มฝันปัก กลางลานยังร้อนผ่อนพัก ซบตักใต้ร่มไม้นี้ พร่ำคำหวามหวานแว่วหวิว ลมปลิวปลอบใจเจ็บปรี่ ฝนเอยโปรยหลั่งฤดี น้ำตาที่มีล้นใจ หนาวเอยแดดเร้นหลบลี้ อบอุ่นเคยมีอยู่ไหน น้ำค้างพร่างพราวดาวใด คว้าไขว่แดดอุ่นไม่พบ คือ ฤดูแล้งฝนหนาวใจ อารมณ์ใดใดเกลื่อนกลบ ทั้งร้อนอุ่นหนาวบวกลบ บรรจบสอดคล้องคล้ายมัด. มาต่อกลอนอะ ... มั่วหน่อยนะ คุณนัทนิตย์ ทักทายค่ะ : )
23 กุมภาพันธ์ 2549 09:55 น. - comment id 562688
โห..ใช้คำ..เยี่ยมซะ
23 กุมภาพันธ์ 2549 16:52 น. - comment id 562748
ไพเราะมากค่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2549 20:27 น. - comment id 563197
ขอบคุฯกำลังใจครับ
1 มีนาคม 2549 21:05 น. - comment id 563940
หายหน้าไปนานเลยนะ เข้ามาเจอพอดี ก้อมาทักทาย..กันเช่นเดิม หากเปรียบกับฤดูของธรรมชาติ ก็คงเป็นช่วงที่ ฤดูใจ กำลัง แปรเปลี่ยนไปตามกาลเวลา หรือ อารมณ์ของชีวิต