กล่อม

ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก

 .เพื่อนแก้ว
..หลับตาแล้วจบลงตรงฝั่งฝัน
...เธอแรมรอนอ่อนล้ามาทั้งวัน
....เมื่อเงาจันทร์ทายทักเข้าพักนอน
.....เพื่อนรัก
......ไม่มีตักของใครให้แทนหมอน
........ไม่มีเสียงขับลำหรือคำกลอน
.........ไม่มีพรจากฟ้ามาให้เธอ
...........ไม่มีแม้มาลัยในคืนเหงา
.............ในความเศร้าเธอย่อมรู้อยู่เสมอ
..............ดาวดวงนั้นเสมือนเป็นเพื่อนเกลอ
...............หลับละเมอเพ้อไปตามใจจินต์
................เพื่อนเอ๋ย
..................ที่เขาเอ่ยหวานหูมิรู้สิ้น
...................คือคำลวงหลอกให้เธอได้ยิน
.....................เสียงเพลงพิณบรรเลง...อาจเพลงมาร
.......................เศร้าไปไย?
.........................มอบมาลัยให้ตัวเองพร้อมเพลงหวาน
..........................สรรเสกถ้อยร้อยวจีกวีกานท์
...........................เสียงขับขานผ่านปากออกจากใจ
............................เพื่อนแก้ว
..............................หลับตาแล้ว...อิดโรยอย่าโหยไห้
................................แม้ว่าราตรีนี้ไม่มีใคร
..................................แสงอำไพจักพุ่ง..เมื่อรุ่งราง