เหมือนฟ้าผ่ากลางวันโลกพลันหยุด ลมหายใจสิ้นสุดสะดุดหาย เธอเอ่ยขอเลิกกันฝันมลาย สิ้นความหมายปรารถนาน้ำตานอง ที่ผ่านมาให้ลืมเคยปลื้มหลง ยังยืนงงไร้ระบอบตอบสนอง เข่าแทบทรุดเกินรับประคับประคอง ภาพที่มองพร่าไหวใจสะเทือน คอแห้งผากอยากเอ่ยอวยพรให้ ในเวลาอันใกล้ใจถูกเฉือน ทั้งสมองมึนงงคงเลอะเลือน กับแชเชือนของใครที่ใกล้ตัว ขอให้เธอโชคดีในชีวิต อย่าได้คิดห่วงใยให้ปวดหัว ล้มแล้วลุกสักวันไม่หวั่นกลัว วันหมองมัวตกอับอย่ากลับมา เพราะฉันนี้เจ็บจำไม่ช้ำบ่อย ลำบากหน่อยอกหักพอรักษา ไม่หวังให้แสดงเจตน์เวทนา ขอขมาอย่าหวัง..พลั้งอภัย ..
กุ้งหนามแดง 20 ก.พ. 2549 11:33 น. - ID 86803 
1278
9
0
20 กุมภาพันธ์ 2549 11:50 น. - comment id 562139
แวะมาเยี่ยมค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2549 12:00 น. - comment id 562142
20 กุมภาพันธ์ 2549 12:27 น. - comment id 562156
ใครทำเพื่อนรักเรา แค้นถึงขนาดนี้หนอ อย่าคิดมากจ้าเพื่อนรัก เป็นห่วง
แก้วประเสริฐ.
20 กุมภาพันธ์ 2549 12:28 น. - comment id 562157
รัก ไม่ใช่การให้ทั่วไป แต่การให้ที่ดีที่สุดก้อคือ ...ให้อภัย...เค้านะจ๊ะ... ไม่โกรธ ไม่โกรธ ไม่โกรธ ท่องไว้
20 กุมภาพันธ์ 2549 12:30 น. - comment id 562158
โห..ป้าฯ..เอาแบบนี้เลยเหรอ...ฝนตกอากาศเปลี่ยนรักษาสุขภาพนะครับ..ไปหละ..มะได้ไปแกล้งลิงนะงานแยะเห็นหัวฟูอยู่อะ...
20 กุมภาพันธ์ 2549 12:40 น. - comment id 562166
โอ้ว ตรงกับีวิตจริงของเพื่อนจิ๊บในตอนนี้เลย แต่งได้โดนกับผู้ชายคนนั้นมาก คบกันมาเป็นปีไม่มีวี่แววว่าจะไป แต่พอจะไปก็ไปเหมือนจรวดเลย เศร้า
20 กุมภาพันธ์ 2549 12:48 น. - comment id 562172
เขาว่า...แค้นมาก ผมจะหงอกเร็วนา อิอิ
20 กุมภาพันธ์ 2549 13:40 น. - comment id 562181
กานต์ก็อารมณ์ประมาณนี้ค่ะพี่กุ้ง ทั้งรักทั้งเกลียดค่ะ เดี๋ยวกานต์เขียนบ้างดีกว่าค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2549 14:39 น. - comment id 562195
คุณแสงไร้เงา ขอบคุณค่ะ.. :) ................................................................ คุณ 007 สืบไปถึงไหนแล้วค่ะ.. :) ................................................................. เพื่อนแก้ว ลองเขียนแบบอารมณ์แค้นๆ ดูบ้าง ถ้าอ่านแล้วขำแสดงว่าสอบตก แหงๆ อิอิ ............................................................... คุณชมพูภูคา J ยุบหนอ พองหนอ โกรธหนอ..ตายหนอ.. เขาว่าให้รู้เท่าทันปัจจุบันค่ะ..อิอิ ................................................................ นกเดี่ยว เอางั้นสิ...เขียนแหวกๆ บ้าง แก้เซ็ง.. ................................................................. คุณไอติมรสต้มยำ ชีวิตจริงยิ่งเศร้า เคล้าน้ำตาค่ะ..แงๆๆๆๆๆ ................................................................. คุณเพรง.เพยีย อุดหนุน บีเง็นหน่อยเป็นไงค่ะ.. .................................................................. เจ้ากานต์...เพียงพลิ้ว โอ้โฮ!!!! แวะไปอ่านแล้ว พลิ้วจริงๆ เลยน้อง จ๊าบโดนใจมากกกกกกก....+++++ ................................................................
20 กุมภาพันธ์ 2549 17:49 น. - comment id 562224
" โกรธแค้นแสนเคืองโกรธ ไปใย หมดสิ้นแล้วหัวใจ ใฝ่ร่วม หากรักจงอภัย ปล่อยโทษ เธอนา หยุดซึ่งแล้วกำสรวล หันร่วมยินดี \" ของของเราก็เป็นของเราวันยังค่ำงับ ถ้าไม่ใช่ก็ปล่อยไป อย่ายึดติดงับ แค้นไปก็เป็นเพลิงเผาใจเราเองน้างับ เอาใจช่วยงับ
20 กุมภาพันธ์ 2549 17:51 น. - comment id 562226
ว้า!!!ใจเร็วไปหน่อย ผิดฉันทลักษณ์ อีกแย้ว ใครก็ได้ช่วยกาป๋มทีงับแหมโคลงสี่สุภาพนี่ยากจริงๆงับ
20 กุมภาพันธ์ 2549 21:47 น. - comment id 562260
คุณ MomMamSan เริ่มแรกกุ้งฯ ก็เขียนผิดเหมือนกันค่ะ (อย่าเอ็ดไป) ค่อยๆ เขียนเดี่ยวจะดีขึ้นเองค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ..ทุกท่านที่ชอบเขียนบทกลอน..เดินหน้าต่อไป.. กุ้งหนามแดง
20 กุมภาพันธ์ 2549 23:22 น. - comment id 562267
อ่านแล้ว โดนใจจังเลย
กลอนโดนใจมากเลยครับ
21 กุมภาพันธ์ 2549 06:55 น. - comment id 562292
แค้นก็ยังขอให้เค้าโชคดี ไม่แค้นจริงนี่นา
21 กุมภาพันธ์ 2549 10:06 น. - comment id 562338
ขอบคุณ คุณ BongNothMaRu ค่ะ และขอบคุณ คุณทางแสงดาวเป็นอย่างสูง.. :) เราคงปฏิเสธไม่ได้ว่าในความแค้นยังมีความรักอยู่..เพราะความรักมิใช่หรือจึงทำให้เกิดความแค้นเมื่อไม่สมหวัง.. แต่กระนั้นก็ตามเรามิได้หมายให้เขาเป็นจุณไปกับสายตาอันเคืองแค้นของเรา ก็หาไม่.. เพราะสุดท้ายก็ต้องต่างคนต่างไป พบหนทางที่ดีกว่า...กุ้งฯ หวังเช่นนั้น.. หวังว่าเมื่อเราไม่มีกันต่างฝ่ายต่างยังยืนอยู่ได้ด้วยตัวเอง..ก็ทำเป็นแค้นไปทั้งที่ในใจยังรักอยู่..เพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกในใจที่เรียกว่า *พ่ายแพ้* ค่ะ วันนี้พูดยาวเกินไปสักหน่อยหวังว่าคงไม่สร้างความรำคาญให้ผู้ชมน่ะค่ะ :) ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ที่ช่วยวิจารณ์แบบตรงไปตรงมา.. :) กุ้งหนามแดง
21 กุมภาพันธ์ 2549 10:33 น. - comment id 562350
ขอบคุณน้างับ ที่ให้กำลังใจกาป๋มงับ
21 กุมภาพันธ์ 2549 10:52 น. - comment id 562352
คุณ MomMamSan :) ด้วยความยินดีค่ะ ..
21 กุมภาพันธ์ 2549 13:04 น. - comment id 562391
หวังว่าเมื่อเราไม่มีกันต่างฝ่ายต่างยังยืนอยู่ได้ด้วยตัวเอง..ก็ทำเป็นแค้นไปทั้งที่ในใจยังรักอยู่..เพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกในใจที่เรียกว่า *พ่ายแพ้* ค่ะ เจ๋งแฮะ ประโยคนี้ ... เห็นอยู่มากเลยนะ คนพ่ายแพ้ น่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2549 14:01 น. - comment id 562404
เรื่องมันเศร้าจ๊ะ คล้ายจะเป็นลม ต้องใช้ยาหม่องตราลิงช่วยซะก็ไม่รู้..ฮือๆ หงิงๆ ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
