ว่ายเวียนเปลี่ยนผันผ่านวันเก่า ทุกข์เศร้าเหงาหมองอาจร้องไห้ ว้าวุ่นเวิ้งว้างร้างเงาใคร ลืมใจหล่นหายตามรายทาง ทอดเท้าท่องพาทำหน้าที่ ก่อชีวีตำนานเพื่อสานสร้าง ฤดูกาลคลี่เคลื่อนมิเลือนลาง เสกสรรค์เส้นทางที่ร้างลา ฤดูใดซอกซอนกร่อนชีวิต เยี่ยมเยือนเหมือนมิตรผู้แปลกหน้า ปรวนแปรอารมณ์ข่มน้ำตา เปลี่ยนแปลงชีวาทุกนาที ฤดูใจขับเคลื่อนหนอเพื่อนมนุษย์ รุนแรงเร่งรุดฉุดวิถี ค้นหาความหมายอันใดมี ดั้นด้นเท่านี้หรือปิยมิตร บางใจมืดดับด้วยสับสน บางคนย่อยยับเพราะอับจิต บางใครใบ้บอดกอดความคิด บางชีวิตโดดเดี่ยวและเดียวดาย ฤดูกาลเคลื่อนไปเหนือใจฝัน วันวารวานวันผ่านฝันสลาย วันวันพบโศกเหมือนโชคร้าย คุณค่าความหมายแค่..ใจคะนึง
17 กุมภาพันธ์ 2549 16:43 น. - comment id 561644
ท่ามกลางคนมากมาย เราเดียวดายในหัวใจ แต่ในขณะที่เราอยู่ลำพัง เราคะนึงว่า มีผู้ห่วงใย
17 กุมภาพันธ์ 2549 17:51 น. - comment id 561657
:)
18 กุมภาพันธ์ 2549 09:01 น. - comment id 561777
มาทักทายครับผม...วันใดวันหนึ่งคงได้มีโอกาสแวะทักทายคุณร้อยแปดพันเก้าที่บ้านนะครับ...อาจมีบางใครซ้อนมอไซด์ไปด้วยนะครับ...
18 กุมภาพันธ์ 2549 11:26 น. - comment id 561806
เวลาอยู่คนเดียวเงียบๆ ความคิดเรื่องเก่าๆ ก็มักแวะเวียนเข้ามาทักทายเสมอ
20 กุมภาพันธ์ 2549 07:39 น. - comment id 562051
สวัสดีครับ..คุณอัลมิตรา..ท่ามกลางผู้คนมากมาย แต่เราเหมือนอยู่เดียวดาย หากว่า เพื่อน..แม้เพียงคนเดียวที่เข้าใจ..หัวใจดูอบอุ่นยิ่งนัก..มิตรภาพต้องแลกด้วยใจ สวัสดีครับ..คุณกุ้งหนามแดง..ขอบคุณครับที่แวะมาทักทายกัน..ทำให้รู้สึกอบอุ่นขึ้นเยอะ สวัสดีครับ..คุณบินเดี่ยวฯ..สักวันเราคงได้คุยกันครับ สวัสดีครับ..คุณ เพรง.เพยีย..ความจริงแล้ว วันวันหนึ่งผมแทบจะไม่มีเวลาว่าง หรือ เงียบๆ พอจะได้ระลึกถึงเรื่องเก่าสักเท่าไร เพียงแต่ บางเวลาที่บางใครรู้สึกสับสน ผมก็ได้แต่เขียนอะไรปลอบใจเขาบ้าง....แต่..สำหรับความรู้สึกส่วนตัว เรื่องเก่าๆ ยังซ้ำซากอยู่ในหัวใจอยู่ตลอดเวลา ผมไม่อยากจดจำ แต่ก็ไม่อาจลืมได้ ขอบคุณมากครับที่แวะมาทักทายกันเสมอๆ ผมยังรออ่านงานคุณเพรง.เพยียอยู่นะครับ