วาดภาพ วาดฝันในวันเหงา ถ่ายทอดเป็นเรื่องเล่าสู้บทกลอน บรรเลง บรรยาย เป็นตัวอักษร ของความรู้สึกทุกตอนในหัวใจ ทั้งยามสุขยามทุกข์ ยามไหวหวั่น ทั้งยามเหงา ยามเศร้า ใจสั่นไหว ยามเหนื่อย ยามท้อแท้ หมดกำลังใจ ยามไม่มีใคร ยังมีอะไรให้รำพรรณ
9 มกราคม 2545 19:34 น. - comment id 29491
ดูรูปภาพเก่าๆก็เหงาเหมือนกันครับ
9 มกราคม 2545 19:39 น. - comment id 29497
ทำไมถึงอ่านแล้วจะร้องไห้นะ :)
9 มกราคม 2545 19:47 น. - comment id 29503
วันเก่า - เก่า เรื่องราว ..ครั้งก่อน ยังหลงเหลือความอาทร.. บางที..ก็รู้สึกร้าวรอน..หัวใจ คืนวันผันผ่าน.. ฤดูกาล..หวั่นไหว ไม่เลย..ไม่เคยเข้าใจ ที่เคยอาทร-ห่วงใย ...ทำไมไม่ลืม ...เป็นกำลังใจให้ครับ ^__^
9 มกราคม 2545 23:55 น. - comment id 29560
อ่านแล้วร้องไห้เลยแหละ ไม่รู้จะเป็นคำชมได้มั้ยนะ แต่ไม่ใช่เพราะอ่อนแอ เลยซึ้งไปกับกลอนนะ แต่ซึ้งจริงๆ ขอบคุณสำหรับคำชมนะค่ะ แต่งกลอนไว้เป็นเพื่อนแก้เหงา แล้วจะเก็บไว้ให้เค้ามาดู เมื่อเค้ากลับมา ขอบคุณจริงๆ
11 มกราคม 2545 04:59 น. - comment id 29773
บทนี้ยอดเยี่ยมเลยนะ น้องเมย์... คนเก่ง