ฝนโปรยหล่นกระทบซบผืนหล้า ซับลงมาถึงถิ่นแผ่นดินไหน แล้วซ่านซึมซึ้งผ่านนานเท่าไร เหลือดินไว้ชุ่มชื่นให้ตื่นตา น้ำซบแทรกชำแรกดิน ณ ถิ่นไหน สู่รากใหญ่ร่มเย็นเป็นต้นกล้า ต้นเติบตนตระหง่านแผ่ก้านมา ขยายสาขาร่มรื่นชุ่มชื่นใจ หนุ่มสาวพลอดรำพันฝันฟุ้งเฟื่อง ร่มเงาเยื้องแผ่ผายบังแดดใส น้ำคำคนล้นหลากเพียงจากไป พลอดคำใดด้วยอารมณ์ผสมพอ เพียงฝนชุ่มอุ้มดินถิ่นแห้งผาก หลงลมปากแว่วหวานซ่านซึ้งหนอ หวามน้ำคำพร่ำเพ้อเผลอพะนอ เหมือนฝนขอผ่านดินคลายสิ้นแล้ง หากอีกใครใจผูกพันอันฉ่ำชื่น ยึดหยัดยืนคำสัญญามาปันแบ่ง คาดหวังถึงซึ้งฝันอันอิ่มแรง ทุกอย่างจึงแจ่มแจ้งเพื่อผูกรัก จึง "เพียงผ่าน" ซ่านซึ้งหนึ่ง "ผูกพัน" ด้วยต่างฝันต่างหนทางต่างปลูกปัก คนหนึ่งคนหวังหวานหว่านคำทัก อีกคนจักหวังฝันอันโพ้นฟ้า ฝนโปรยหล่นบนต้นไม้เติบใหญ่ต้น ใครหนึ่งคนผ่านไปใจเจ็บปร่า ใครอีกหนึ่งซึ้งซ่านหวานชีวา หมายวาจาเป็นคำจริง ... สิ่งผูกพัน.
10 กุมภาพันธ์ 2549 15:44 น. - comment id 559968
แต่งได้ไพเราะมากเลยค่ะ สื่อความหมายออกมาได้ดีเช่นเดียวกัน ชอบค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2549 16:02 น. - comment id 559973
มาอ่านงานหวานๆค่ะ อ่านแล้วชื่นฉ่ำใจจังเลยค่ะ..
10 กุมภาพันธ์ 2549 19:42 น. - comment id 560051
แต่งได้เพราะมากเลยค่า...พยายามเข้านะคะ..*-*
10 กุมภาพันธ์ 2549 20:08 น. - comment id 560057
..เหมือนคนหนึ่งรักด้วยหัวใจ.. ..แต่อีกหนึ่งคนกลับใช้สมอง... ค่ามันจึงต่างกัน....
10 กุมภาพันธ์ 2549 22:19 น. - comment id 560087
เธอเอ่ยปากฝากรักแค่ทักทาย มิได้หมายความจริงดั่งสิ่งกล่าว ส่วนอีกฝ่ายฟังรักที่พรั่งพราว มาเรียงร้อยเป็นราวเฝ้าผูกพัน จึงทำให้เกินเก็บความเจ็บปวด ที่ร้าวรวดกับความหมายใจของฉัน เพราะคำรักที่ให้มาทำจาบัลย์ ส่วนเธอผันจากลาไร้อาวรณ์ แต่งได้ดีค่ะ และเห็นด้วยกับคุณผู้หญิงช่างฝันนะ
11 กุมภาพันธ์ 2549 22:27 น. - comment id 560372
เพราะพริ้งมากครับ
16 กุมภาพันธ์ 2549 14:39 น. - comment id 561382
ยอดเยี่ยม เยี่ยมยอด ครับ
18 กุมภาพันธ์ 2549 16:17 น. - comment id 561869
น่าคารวะมากค่ะ สุดยอดอะไรจะเก่งปานนั้นค่ะ ว่างั้นไหมค่ะ อยากให้รางวัลจังเลยนะค่ะสรุปว่าเก่งมากเจ้าค่ะ