ความรู้สึกในใจฉัน..มันสุดแค้น ความโกรธแล่น มาในใจ เหมือนไฟเผา พอแล้วนะ ต่อไปนี้ คนไม่ดีไม่เอา เดี๋ยวประวัติศาสตร์ เก่า-เก่า จะซ้ำรอย คนมันเลว ถึงอย่างไร มันก็เลว ใจแหลกเหลว แผลโดนสับ จนนับร้อย ก็เพราะเจอไอ้พวก .... ไก่ได้พลอย... เห็นใช้สอยไม่ได้ ก็เขี่ยไป ดึงเธอมาจากพวกที่โส-มม ล้างโคลนตมให้เธอ เป็นคนใหม่ พยายามปัดสิ่งไม่ดี ให้หนีไป ฉุดเธอไว้ ไม่ให้ใกล้ ซึ่งอบาย จนเธอกลายเป็นคนใหม่..ที่แสนดี... และสัญญาว่าจะมี เพียงฉัน ที่มั่นหมาย จะรักกันตลอดไป..จนวันตาย... แต่สุดท้ายฉันคงตาย..เพียงลำพัง.. เมื่อเธอพบหนทางใหม่..ที่ดีกว่า... จึงหนีหน้า ลืมหมดสิ้น กลิ่นความหลัง ..นี่นะหรือ.."ลูกผู้ชาย"..น่าอายจัง... หาสัจจะ สักครั้ง...ก็ไม่มี....
10 กุมภาพันธ์ 2549 12:38 น. - comment id 559892
เมื่อกี้เห็นคุณไปสอบถามเกี่ยวกับการแก้ไขข้อผิดพลาด ฉะนั้น ดูวิธีการการแก้ไขข้อผิดพลาดของกลอนนะค่ะ คือก่อนอื่นให้เข้ารหัสส่วนตัวเพื่อไปที่หน้าตัวเอง หลังจากนั้นให้เข้าหน้ากลอน หลังชื่อบทกลอน จะมีสัญญลักษณ์การแก้ไข ดูนะค่ะ อันที่อยู่ท้ายชื่อกลอน อันแรกจะเป็นการแก้ไข อันสองจะเป็นการลบข้อความ (ลองทำดูนะค่ะ) หากไม่ได้ ถามเพิ่มเติมได้นะค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2549 17:47 น. - comment id 560017
แรงจิง..จิงเลยอ่ะ..ใช้ถ้อยคำได้สุดยอด อ่ะ..ปรบมือให้
10 กุมภาพันธ์ 2549 19:49 น. - comment id 560054
เคืองแค้นไปใย... สุดท้ายจะคือไฟเผาตัวเอง... ปล่อยไป.. แล้วก้อ.. อโหสิ... ดีกว่าค่ะ