กับความเหงาเคยเข้าใจในทุกครั้ง ไม่จริงจังซ้ำมองผ่านความหวานชื่น เพราะมีดาวมีพระจันทร์ตะวันยืน ยิ้มระรื่นให้ความเหงาที่เข้าใจ แต่วันนี้การเดินทางกับอ้างว้าง ยิ้มจางจางกับไม่มีฤดีไหว กลางวันทำงานสานกลางคืนนั่งทำใจ มองหาใครคนคนดีไม่มีมา เพิ่งมารู้สึกตัวกลัวใจตน ทั้งสับสนวุ่นวายคลายเสน่หา ใจว่างว่างที่เปล่าเปล่าเหงาอุรา กลัวเจียนบ้านั่งบนคานนานเกินไป ตะโกนดังดัง ไม่อยากนั่งบนคาน มันมีอาการอยากเกี่ยวก้อยกับใคร บางทีคนเราก็แอบเหงาไม่เข้าใจ กำลังอยากมีใครไว้ให้กอด แรงบันดาลใจอ่ะ ... เหงา... ไม่เข้าใจ - บาว ปาน รถไม่มีคนขี่ น้ำไม่มีปลาเกิด เหล้าไม่มีที่เปิด คิดคิดดูเอาเถิด มันเสียชาติเกิดแท้แท้ แขนไม่มีคนเกี่ยว นึกว่าเดี๋ยวได้แน่ เผลอแป๊บเดียวก็แก่ อยากมีคนดูแล เพิ่งรู้ว่าสายเกินไป * ไม่ได้หยิ่งจริงๆ มันยังไม่เจอะกับเขา ไม่มีใครเอา มันเลยต้องเหงาเข้าใจ หน้าต่างประตู มาดูยังเปิดเอาไว้ ให้คนที่อยากเข้ามา ** กลางวันทำงาน กลางคืนนั่งทำใจ เวลาเจอใครมีแฟนก็อิจฉา คนดีคนใดก็ไม่เห็นมีมา ทำไมหายากเย็น เข็ญใจ ตะโกนดังดัง ไม่อยากนั่งบนคาน มันมีอาการอยากเกี่ยวก้อยกับใคร บางทีคนเราก็แอบเหงาไม่เข้าใจ กำลังอยากมีใครไว้ให้กอด ของก็ขึ้นราคา หาไม่พอค่าจ่าย หารสองคนพอได้ ช่วยช่วยแชร์กันไป ได้ช่วยกันจ่ายช่วยรับนะ เที่ยวทุกคืนรึเปล่า เขาว่าเมาให้หลับ หาสักคนช่วยขับ เผื่อคออ่อนคอพับ จะได้ถึงบ้านปลอดภัย นะจ๊ะ ซ้ำ * , ** อยู่คนเดียวมันเหงาเท่าไหร่ ดีกว่าคนใจร้ายเข้ามา มาทำให้เจ็บ ให้มีน้ำตาให้ผิดหวังฟรีฟรี เพราะเราเกิดมากับใจที่เหนื่อยล้า เพื่อตามหาที่พักพิงใจที่ใครสักคน เมื่อค่ำคืนที่มันเหงาได้ผ่านพ้น เราจะพบกับรุ่งเช้าอันอำไพ ซ้ำ **
10 กุมภาพันธ์ 2549 12:04 น. - comment id 559869
มาแล้ว อาบน้ำประแป้งมาด้วย อิอิ กอดเล๊ย อิอิ สีเขียวอ่านไม่เห็นง่ะ ตอนหลังใช้สีอื่นเถอะนะ
10 กุมภาพันธ์ 2549 12:37 น. - comment id 559889
หากเจ้าเหงามากมายในชีวิต ลองมาคิดถึงคนใกล้ด้วยใจหมาย อยากชิดใกล้กับเจ้าเฝ้าทักทาย แล้วคงได้สมหวังดั่งตั้งใจ อิอิ แหม คนใกล้ตัวไงจ๊ะน้องสาว หรือจะเอาเขาไปทิ้ง อิอิ คิดถึงนะจ๊ะ ดูแลตัวเองด้วย
10 กุมภาพันธ์ 2549 12:39 น. - comment id 559893
แต่บางที.. เมื่อมีแล้ว..กลับยิ่งเหงา.. จริง ๆ นะหนูน้อย..
10 กุมภาพันธ์ 2549 12:53 น. - comment id 559903
ไม่อยากมานั่งบนคานกับพี่หรือไงจ๊ะ ไม่เหงา แต่ไม่เข้าใจ
10 กุมภาพันธ์ 2549 12:58 น. - comment id 559908
สักวันคงมีหนุ่มหาบันไดมาพาดคานนั้นครับ... เพลงนี้ฟังเลยยิ้มครับ... สวัสดีครับ มีแต่ความสุขนะครับ
10 กุมภาพันธ์ 2549 16:06 น. - comment id 559975
เหงามากๆลองแวะไปอ่านกลอนของกาป๋มบ้างก็ได้น้างับ \" บ่เดียวดาย \" \" ยามใดที่ใจท้อ \" \" แดจังกึม \" \" เหนื่อยนักก็พักก่อน 2 \" \" เหนื่อยนักก็พักก่อน \" แล้วก้อ \" โทรหาผมนะ \" อันสุดท้ายนี่กลอนนะ แต่จาโทรมาจริงๆก้อได้น้างับ ยินดีเป็นเพื่อนคุยงับ เบอร์กาป๋มน้า \"โท โท โท โท สุ่ม สี่ สุ่ม ห้า โท\" ... 555 ล้อเล่งอ่า...
10 กุมภาพันธ์ 2549 16:34 น. - comment id 559984
ไม่เหงาแล้วนะะ...พี่มานั่งเป็นเพื่อนแล้วจ้า คิดถึงนะจ๊ะ...
10 กุมภาพันธ์ 2549 16:39 น. - comment id 559988
มานั่งบนคานเป็นเพื่อนค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2549 21:10 น. - comment id 560069
..น่านะมู๋เอมเรนดูอยู่ตรงนี้.. ยิ้มสามสิบสองซี่..ดี๊ดี..โลกสดใส ก็คืนนี้ดาวสวยเรนช่วยยิ้มงัย.. เรนอยู่ใกล้อย่าเศร้าดาวกำลังมอง.... เรนก็เคยเหงา..บ่อยไปด้วยดิคะ.. เหงาๆ..ทีรัย.. เรนร้องไห้คนเดียว..ทุกที.. บางครั้ง.. ที่เรนเหงา.. เหตุผลที่เศร้า .. เรนเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน.. อ่านตำราก็ไม่หลับ.. เคยออกมานับดาว..บนฟ้า.. นกกระดาษก็..ระอา.. ตัดพ้อว่า .. เรน..ทุกที.. อิอิอิ เก๊าะเรนมีเพื่อนเป็นนกกระดาษ..นะดิคะ.. เรนกับเค้า.. เราสื่อกันได้ทุกที ที่เค้าเห็นเรนเศร้า.. เรนยังคง..ระลึกถึง..มู๋เอมนะคะ.. ..
10 กุมภาพันธ์ 2549 23:40 น. - comment id 560149
นั่งบนคานนานนักคานจักผุ เกิดทะลุกลางคานคงงานใหญ่ อยากจะลงคงต้องใช้บันได หรือปีนป่ายลงไปต้องระวัง มาเชียร์ให้ลงคานได้ในท่าสวยแบบตีลังกาม้วนตัวหนึ่งรอบนะคะน้องเอม
11 กุมภาพันธ์ 2549 07:39 น. - comment id 560185
สวัสดีน้องเอม เหงา....เหรอ ไม่เหงานะคนดี พี่เหมียวมานั่งข้างๆ แล้ว ไม่เหงานะ น้องเหงา พี่ก็เหงาไปด้วย ยิ้มนะคนดี หายเหงานะ อืมม... ไปเยื่ยมบ้านสิ (หนุ่ม ๆ เยอะนะ....อิอิอิ พี่ล้อเล่นนะค่ะ เผื่ออ่านแล้วยิ้มนะ .... คิดถึงนะ คิดถึงมากด้วย รักษาสุขภาพนะค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2549 08:54 น. - comment id 560232
จะเหงาทำไม ไปเที่ยวกันไง หนุ่ม ๆ น่ะ ตกเกลื่อนกลาดเหมือนใบมะขาม แม่ไม่ตั้งใจเก็บ ยังเก็บมาเผื่อเอมได้คนหนึ่งที่สนามบินเชียงใหม่ น่ารักดีอยู่หรอก ว่าง ๆ จะส่งเบอร์ให้คุยกัน จริงจังอะไรมากอีหนูเอ๊ย เสียเวลา เสียอารมณ์เปล่า ๆ
14 กุมภาพันธ์ 2549 12:55 น. - comment id 560740
พี่ฤกษ์ ... เอ้ากอดก็กอด .. อุ๊น อุ่น อ่ะ .. กอดพี่ตูนนี่อุ่นจริง จริง นะ พี่ฤกษ์อ่ะนะ บอกให้เอมกอดได้ แล้วที่ว่างให้เอมกอดไม่เห็นจามีเลย .. แล้วเอมจะกอดตรงไหนละคะ ฉาว ฉาว เต็มไปหมด .... .. ( สีตัวหนังสือเปลี่ยนให้แล้วนะคะ ) พี่ตูนจ๋า .. เอมก็กอด กอดอยู่ค่ะพี่ ... บางคืนก็อุ๊นอุ่น บางคืนก็เย้น เย็นค่ะ เพราะว่าบางทีเค้าหนีไปนอนกอดคนอื่นอ่ะ อ่ะฮือ อ่ะฮือ อิ อิ ว่าแต่ว่า .. คืนนี้พี่นอนกอดใคร ขอกอดพี่หน่อยจะได้ไหม หากพี่ยังไร้คนเคียงข้างข้างหัวใจ น้องขออยู่ใกล้ ใกล้ อุ่นไอทุกค่ำคืน พี่ตูนก็ดูแลสุขภาพด้วยนะกั๊บป๋ม คิดถึงพี่ตูนมั๊ก ๆ เลยเจ้าค่ะ พี่เหมียวจ๋า ... ก็... ยามเรารูสึกว่าเขาไม่ได้อยู่ข้างข้างใจเราเราก็รู้สึกเหงามากมายค่ะพี่เหมียว สำหรับเอมแล้ว ... จะอยู่ใกล้อยู่ไกล จะมีหรือไม่มี ตอนนี้เอมก็เหงา เพราะว่าเอมเป็นคนขี้เหงาอ่ะนะ พี่แทน .. สงสัยงานนี้จะยากค่ะพี่ .. เพราะว่าคานเอมสงกะสัยจะอยู่สูงจนเค้าหาบันไดมาพาลงไปไม่ได้อ่ะนะ อิ อิ ค่ะพี่แทนเอมฟังแล้วเอมก็ยิ้มเลยค่ะ เพราะว่าเหมือนมากระทบเราไงก็ไม่รู้อ่ะเนอะ อิ อิ มอมแมมซัง .. เอ่อ แบบว่า โทรสับเอมอ่ะนะ .. กดเลข สุ่ม สี่ สุ่ม ห้า มะได้อ่ะ กดได้แค่ โท โท โท โท อ่ะหือ หือ .. เลยอดคุยด้วยเลยอ่ะ แป่ววววววววว ....... ดีใจ๋จัง เอิ๊กส์ ๆ ๆ ๆ ๆแซวเล่นอ่ะคร๊าบบบบบบบบบบบป๋ม พี่หยีจ๋า ... มะอาว มะอาว เรามาลงเปงเพื่อนกานดีกว่าน๊า ... ขึ้นไปนานแล้วเอมจาเปงลมอ่ะ เพราะว่าเอมกลัวความสูงง่ะ พี่หยีจ๋าเอมก็คิดถึงพี่หยีเหมือนกันนะกั๊บป๋ม เรนจังคนน่ารักของมู๋เอม ... รอยยิ้มเรนจังทำให้เอมรู้สึกโลกทั้งโลกเป็นสีชมพูเลยล่ะนะ เอ้าง้านเอมยิ้มม้าง ... คราวนี้โลกเรนจังเวลาเหงาเป็นสีชมพูอ่ะยังจ๊ะ เพราะว่าเอมดับเบิ้ล 2 ยิ้มแฉ่งเลยล่ะงานนี้ อุ อุ .... ถ้าหากวันไหนเรนจังเหงามากมาก ... คุยกับนกกะดาษแล้วก็ยังรู้สึกเหงา เรนจังหลับตานะ .... แล้วเรนจังจะเจอกับเอมที่เก้าอี้ดาวตัวเดิม เพราะเอมนั่งรอใครบางคนอยู่ตรงนั้นเหมือนเดิมไม่เคยจากไปไหนเลย ล่ะ ... สำหรับความคิดถึง .. มันมากขึ้นตามมิตรภาพที่เรามีให้กัน .... ไม่ว่าวันไหนไหน เอมสัญญานะเรน .. ว่าเอมจะเป็นเพื่อนของเรนแบบนี้ตลอดไป ... คิดถึงเรนจังตัวจ้อย จ้อย และแสนซนเสมอนะจ๊ะ พี่ดอกแก้ว ... อิ อิ อย่างเอม .. เอมกลัวสักวันว่าน้ำหนักมันจะทำให้หล่นมาจากคาน ( บ้าน ) เพราะแบกรับน้ำหนักตัวเอมไม่ไหว และคงลงมาแบบตีลังกาหมุนสองตลบแน่ ๆ เลยค่ะ ช่วงนี้เอมไม่ค่อยพบพี่ดอกแก้ว พี่ดอกแก้วสบายดีไม๊คะ .. เอมคิดถึงพี่ดอกแก้วจังคะ .. พักนี้เอมเองก็แวบมาได้บ้างไม่ได้บ้าง .. ก็เลยไม่ได้แวะไปทักทาย แต่สัญญาค่ะว่าถ้าเอมว่าง .. เอมจะหอบรอยยิ้มกะดอกไม้ไปเยี่ยมนะคะ คิดถึงพี่ดอกแก้วมาก ๆ เลยเจ้าค่ะ พี่เหมียวจ๋า .... แห่ะ แห่ะ เอมมานก็ทำเหงาไปง้านแหล่ะค่ะ .. เพราะปกติแล้วเป็นคนที่เหงาง่ายมาก ๆ โดยเฉพาะเวลาอยู่คนเดียว .. แต่ช่วงนี้นิยายแปลช่วยเอมได้เยอะมากค่ะ วันไหนต่อเน็ตไม่ติด ก็ติดหนึบนิยายแปล .. เลยล่ะนะคะ เอ่ว่าแต่ว่าน้องเหงาพี่เหงาด้วยจริงเปล่าคะ ถ้าเหงาจริง งั้นเรามาร้องเพลงด้วยกันนะจะได้หายเหงา คิดถึงพี่เหมียวเช่นกันนะคะ ดูแลสุขภาพด้วยนะจ๊ะ ... สักวันนึง .. เอมคงได้มีโอกาสได้ไปกินข้าวกับพี่เหมียวสักมื้อเนอะ ..
14 กุมภาพันธ์ 2549 16:58 น. - comment id 560831
แม่จิ๋งจ๋า ... ไปเที่ยวเมื่อวันอาทิตย์หนุกมาก ๆ เลยค่ะ ไปแล้วก็อยากไปอีก เพราะว่าคราวหน้าจะพิชิตชั้นที่เจ็ดให้ได้ .. อุ อุ อุ ..... กระซิบ ๆ เมื่อวานนี้แอบเป็นตะคริวอยู่ที่ชั้น 4 ด้วยอ่ะนะ ... คราวหน้าถ้าไปอีกจะเล่นน้ำให้ช่ำใจเชียวค่ะ ... ขอบคุณนะคะแม่ที่ชวนไปเที่ยว ... รักแม่จิ๋งมาก ๆ เลยเจ้าค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2549 18:08 น. - comment id 561161
ต้องเข้าใจในความเหงานะน้อง แล้วจะเหงายิ่งขึ้น
17 กุมภาพันธ์ 2549 11:29 น. - comment id 561559
ที่ Makood.com / ตรงนี้มีรัก กระท่อมน้อยคอยรัก.COM สำนักงานแห่งความคิดถึง ณ สกลนคร ๐๑๙๖๕ ๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙ เรื่อง เหงา...ไม่เข้าใจ เรียน น้องเอมที่น่ารัก สิ่งที่ส่งมาด้วย ความคิดถึงจาก ๑ ใจ อ้างถึง ความเหงาที่ไม่เข้าใจ ลงวันที่ ๑๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙ ตามความที่อ้างถึงที่ได้บอกว่าเหงา เป็นอะไรไปจ๊ะ คนดี ความเหงาเหมือนจะอยู่กับเราตลอดเวลาเลย พี่มะกรูดแวะมาส่งความคิดถึง และมาบอกเล่าความเหงาที่มีเช่นกัน Valentine เป็นบ้างสดใสชื่นหัวใจดีบ้างมั้ย?. คงไม่เหงาอย่างพี่มะกรูดสินะค่ะ และต้องขอโทษด้วยน๊า ที่ไม่ได้รับโทรศัพท์ พอดีพี่ยุ่ง ๆ กับงานด่วน และ ขนย้ายของ จัดสำนักงานใหม่ด้วย ไม่น้อยใจน๊า ก็เป็นดังความละเอียดแจ้งแล้วนั้น อิอิ จึงเรียนมาเพื่อโปรดคิดถึงกัน...อิอิ ด้วยรักและคิด P\' Makood....
1 มีนาคม 2549 12:51 น. - comment id 563828
ครูใหญ่คะ ... แล้วคุณครูใหญ่เข้าใจหรือไม่เข้าใจความเหงาอ่ะจ๊ะ ... ขอบคุณอีกครั้งที่เล่นนับเลขเป็นเพื่อนนะคะ พี่มะกรูดจ๋า .... แห่ะ แห่ะ ... เอมร้างลาการเขียนจดหมายราชการนานแล้วอ่ะ งั้นเอาจดหมายใจแล้วกันนะคะ ถึงพี่มะกรูดสุดที่รักของน้องเอม ก็ช่วงที่เอมเขียนกลอนนี้อยู่ก็ฟังเพลงนี้ไปด้วย มันก็เห็นว่าเออ คล้ายชีวิตเราบางส่วนแหะ เลยลองเขียนดูเฉย ๆ หน่ะจ๊ะ ... ช่วงนี้เอมคงไม่ได้มีเวลาเหงากับเค้าอีกอ่ะนะ หุ หุ เพราะว่าน้องฝึกงานเค้าไม่อยู่ช่วยงานเอมแล้ว ก็คงกลับบ้านดึกตามเดิม ... และกลับไปคงคอพับ นิยายหรือว่าหนังสือเรียนก็คงไม่ได้อ่านแน่ ๆ เลยเรา ฮือ ๆ ๆๆ ๆ ๆ ... แต่ก็สู้ ๆ ๆ เนอะว่าไม๊ เพราะว่ามีคนที่ทำงานหนักกว่าเราเยอะแยะไป แล้วอีกอย่างก็คงไม่มีเวลามานั่งคิดถึงความเหงาเหมือนเอมอ่ะนะ และเอมก็ไม่ได้น้อยใจที่พี่มะกรูดไม่รับสายเอมด้วยจ๊ะ เพราะว่าเอมเองก็เป็นและไม่ได้โทรกลับด้วย .. ในภาวะแบบนี้บอกกับคนรอบข้างเสมอว่า .. ถ้ามีอะไรให้โทรมาช่วงวันอาทิตย์ตอนเย็น ๆ เพราะว่า จะมีสมาธิคุยด้วย .. จันทร์ถึงเสาร์และอาทิตย์เช้าขอไว้ก่อนอ่ะนะ หุ หุ หุ ... เห็นทีเอมต้องไปแล้วล่ะค่ะ งั้นเอาไว้คราวหน้าเอมจะแวะมาจุ๊บแก้มพี่มะกรูดใหม่นะคะ คิดถึงพี่มะกรูดมาก ๆ และอยากให้พี่มะกรูดคิดถึงเอมบ้างอ่ะคะ ( อิ อิ ดูม๊านดูมัน อ้อนเข้าไปอ่ะ อิ อิ ) ไปล่ะค่ะ คราวหน้าจะแวะไปป่วนที่บ้านพี่มะกรูดนะเจ้าคะ คิดถึงพี่มะกรูดเสมอไม่เปลี่ยนแปลงจ๊ะ
9 มีนาคม 2549 16:07 น. - comment id 565304
รถมันคงจะติด รักมันคงจะบิด ไปเล็กน้อย ความเหงามันคงไม่ผิด หากรักมันจะไม่หยุด อยู่ตรงนั้น หากฉันไม่คิดจะเปิด หัวใจมันคงระเบิด กองอยู่ตรงนั้น เลี้ยวหลังไปมองดูเถิด ไม่เห็นมีใครเก็บ ความรักฉัน สุดท้ายต้องบิดขึ้เกียจ เพราะรักมันคงเต็มเปี่ยม ในรถฉัน แล้วฉันก็คงไม่เคลียด หวังรักมีใครมาเบียด ใกล้รถฉัน ซักวันรักคงจะเพียบ เพราะรักเธอละมุนละเมียด ในใจฉัน สองเราคงจะสนุก ความรักมันคงกระตุก ในรถฉัน ถึงแม้รถมันจะติด รักสองยังคงสนิท เป็นนิรันดร์
12 พฤศจิกายน 2551 13:26 น. - comment id 913098
แวะมาทักจ้า... ฝีมือกลอนเข้าหม้อไปหมดละ ไม่รู้จะเชื่อมสัมผัสวรรคตอนตรงไหนละ หวังว่าจะสบายดีนะ บอลล์