ลำนำนี้มอบแด่เธอที่เหงาหงอย ขอร่วมคอยเคียงใกล้ให้ใจสู้ ขอเป็นหนึ่งแรงใจให้โฉมตรู จงรับรู้มีผู้หนึ่งห่วงงามงอน อย่าท้อแท้แม้หมดแรงใจอ่อนล้า ให้หลับตาพักกายาคราเหนื่อยอ่อน ฝากลำนำให้คนเศร้าเป็นบทกลอน แม้ลุ่มดอนจงสู้ไปในทางดี ขอแค่เพียงคนเศร้าที่เหงาคลาย ความทุกข์หายที่เศร้าหมองครองสดศรี ใจดวงน้อยมีรอยย้ำช้ำฤดี ต่อแต่นี้คงหมดทุกข์สุขทุกครา ขอส่งคำลำนำนี้ให้แด่เธอ ให้สดใสอยู่เสมออย่าอ่อนล้า ส่งแรงใจให้ทุกครานะกานดา จำไว้ว่ายังมีพี่.ที่ห่วงใย
10 กุมภาพันธ์ 2549 00:33 น. - comment id 559735
แวะมารับความห่วงใยครับผม เก็บติดมือไปนิดหน่อยแบ่งๆกันไป
10 กุมภาพันธ์ 2549 06:40 น. - comment id 559745
ขอบคุณครับ ทางแสงดาว ที่มารับความห่วงใย แบ่งๆกันไป ของดี(ความห่วงใย)มีไม่เยอะ แต่เต็มใจให้ครับ
10 กุมภาพันธ์ 2549 07:09 น. - comment id 559748
ขอขอบคุณกำลังใจที่เธอให้ ช่วงนี้เพิ่งอกหัก เลยแวะมาหากำลังใจ ขอบคุณมากๆ ครับ
10 กุมภาพันธ์ 2549 07:46 น. - comment id 559757
ขอบคุณที่ห่วงใยค่ะ..อิอิ..พักกายาให้หายเหนื่อยเช่นกันนะคะ..
10 กุมภาพันธ์ 2549 08:31 น. - comment id 559782
จะไม่เศร้า ต่อแต่นี้ ในชีวิต เพราะแต่คิด ถึงเรื่องสุข ในทุกสิ่ง เมื่อพี่มา คอยมอบให้ ดวงใจจริง ไม่ประวิง ทิ้งความเศร้า เฝ้าสัญญา มารับสมอ้างเป็นคนเศร้ากับเขาซะหน่อย อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2549 11:17 น. - comment id 559844
ขอขอบคุณกำลังใจที่มอบให้ ถ้อยห่วงใยฝากไว้ในอักษร อิ่มเอมสุขทุกวจีในโครงกลอน ขอให้พรที่ดีจงกลับคืน (มั่วดีมั๊ย...คับท่าน)
10 กุมภาพันธ์ 2549 13:51 น. - comment id 559957
ใส่แว่นตาดำแบบนี้ นัยน์ตาเป็นอะไรหรือเปล่านะ ท่าจะแดงก่ำ แวะมาเติมกำลังใจด้วยคน
10 กุมภาพันธ์ 2549 18:57 น. - comment id 560040
โด่ง เป้นกำลังใจ ให้มากมายครับ ดาวเคียงเดือน เชิญพักตามสบายครับ ผู้หญิงไร้เงา สมอ้างได้ ไม่ว่าครับ อิอิ ชมพูภูคา ไม่มั่วครับ เพราะดี กาลฯ ขอบคุณครับที่แวะมา