ถ้อยคำของฉันหล่นหาย... และนั่น...ก็มากมายพอ ๆ กับความคิดที่ว่างเปล่า ฉันอยู่กับงาน กับตัวเอง....กับวันวุ่นที่ไร้เรื่องไร้ราว ห่อความรู้สึกตัวเองในกระดาษขาว ๆ ...โดยไม่คิดจะเขียนอะไร มอง...ก็มองทุกสิ่งเพียงปะสายตา คนผ่านไปผ่านมา....ฉันเห็น....แต่ไม่ได้มองคนไหน ฉันเก็บความคิด เผื่อความคิด จะไม่คิดถึงคนที่อยู่ตั้งไกล ไม่คิดไม่ค้นความหวั่นไหว ไม่ถาม- ตอบอะไร ให้มากมาย ------------------ แต่เธออยู่ตรงนี้...และฉันอยู่ตรงนี้ ที่ที่เคยเห็นเพียงแดดและสายลม ซึ่งจับต้องไม่ได้ มีรอยยิ้ม...และถ้อยคำทักทาย... ถ้อยคำของฉันหล่นหาย... ....คล้าย......จะเป็นลม
8 กุมภาพันธ์ 2549 21:38 น. - comment id 559317
เพลงนี้เพราะจริงๆค่ะ แวะมาเยี่ยมหน่อยนะ เดี๋ยวต้องไปทำงานต่อแล้ว บายค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2549 08:24 น. - comment id 559378
เห็นแต่ไม่มอง... เก็บความคิด เพื่อไม่ให้คิด... ว้าว ๆ ละอองน้ำ ยังเจ๋งเหมือนเดิม
9 กุมภาพันธ์ 2549 08:54 น. - comment id 559384
ท่าทางเหมือนจะงอนๆ ..
9 กุมภาพันธ์ 2549 11:23 น. - comment id 559435
ถ้อยคำที่ไม่หล่นหาย.. บอกเอียงอายว่า.. เรนคิดถึง.. อย่าดิคะ..อย่าทำเป็นอี้ง.. เรนคือ..หนึ่งใจ..ที่ให้..พี่สาวคนดี.. อิอิอิ.... คิดถึง..นะคะ..
9 กุมภาพันธ์ 2549 20:49 น. - comment id 559621
คุณtiki กลายเป็นแต่งเพลงไปแล้วแฮะ ซาตานซ่อนตน ว้าว ๆ ยังได้เจอขาประจำ (เว็บ) เหมือนเดิม กีกี้ กลายเป็นคนขี้งอนไปซะได้ หนูเรน น้องเรนเอียงอายบอกคิดถึง เอ่อ พี่เลยนึกไปถึงโฆษณาซเวนเซ่นเลยนะนั่น
9 กุมภาพันธ์ 2549 22:00 น. - comment id 559673
.... มาสวมรอย ว่าเข้าใจ 55
9 กุมภาพันธ์ 2549 22:26 น. - comment id 559692
หล่นหายไปแถวไหนหนอ จะได้ไปช่วยหา อิอิ
9 กุมภาพันธ์ 2549 22:52 น. - comment id 559699
ในกระดาษยังคงมีสีขาว แต่เรื่องราวเต็มหัว ถ้อยคำฉันหายไปไหนไม่รู้ตัว เคียงกับเงาสลัวของตัวตน เพียงแค่นี้ฝืนยิ้มกับท้องฟ้า สายลมพาพัดใบไม้หล่นจากต้น รู้สึกเหงาคณานับจับกมล ไร้เหตุผลไยไม่เขียนร้อยเรียงความ
10 กุมภาพันธ์ 2549 05:00 น. - comment id 559741
อ้อ.. เมื่อคืนนี้ลืมไป.. ว่าจะแวะเอายาดมมาฝาก.. เห็นว่าจะเป็นลม.. อ้ะ..