อุ่นไอรักในวันเหงา

...สายลมพรูพัดผ่านสายน้ำ
แผ่นลำธารกระทบฝั่งไม่หยุดนิ่ง
คลื่นพัดเรือข้ามฟากริมตลิ่ง
อ้อยอิ่งส่งคนข้ามก่อนออกไป...
..แสงแดดอ่อนอ่อนไออุ่นยามเช้า
เงาสะท้อนในน้ำจากเรือใหญ่
พัดความเหงาความคิดถึงและห่วงใย
ฝากให้คนห่างไกลได้รับรู้ยามคำนึง..
..อีกหนึ่งวันที่ความเหงารุมเร้า
จากคนเก่าเก่าในห้วงแห่งมุมหนึ่ง
ขอฝากลมแห่งสายน้ำให้ส่งถึง
เธอผู้ตรึงในใจมิเคยคลาย..
..ไม่ว่าจะล้มลุกเหนื่อยล้าอย่าสิ้นหวัง
คนข้างหลังยังส่งใจอยู่มิหนีหาย
แม้อาจมิสามารถไปยืนอยู่เคียงข้างกาย
หากไออุ่นเธอกระจายอยู่เสมอดั่งข้างเคียง..