เพราะเหตุใดไยจินต์ถวิลหา คอยไขว่คว้ารักไว้ในความฝัน อยู่ร่วมเรียงเคียงใกล้ในวารวัน แท้จริงนั้นจากกันไปไกลลิบตา เพราะไม่อาจยอมรับกับความเศร้า ความหงอยเหงาเปล่าไร้ใจเจียนบ้า จึงเฝ้าเพ้อเผลอสร้างร่างมายา คอยจินตาวาดฝันถึงวันวาน ขอนิทราตราบฟ้าดินสลาย ไม่เขยื้อนเคลื่อนกายหมายสถาน ขอหลับอยู่เพียงฝันอนันต์กาล นานเท่านานไม่ขอตื่นฟื้นความจริง โอบกระชับกับหมอนที่นอนข้าง กับหทัยดวงร้างช่างเปล่ายิ่ง ขาดสักคนเคียงแนบคอยแอบอิง จึงขอเพียงนอนนิ่งดิ่งนิทรา
7 กุมภาพันธ์ 2549 08:04 น. - comment id 558837
จะมีเจ้าหญิงคนไหนบ้างนะ สามารถทำให้เจ้าชายผื้นคืนหัวใจใหม่ได้ ในโลกความฝันแม้จะงดงามเพียงใด แต่ชีวิตที่ดำเนินไปยังต้องสู้ทนเผชิญกับความจริง หวังว่าจะมีเจ้าหญิงที่มีความรักที่งดงาม มาทำให้หัวใจเบิกบานนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้คะ
7 กุมภาพันธ์ 2549 09:20 น. - comment id 558865
คิดถึงเพลง... อยากจะหลับอยู่อย่างนี้ฝันถึงเธอเรื่อยไป เพราะความจริงไม่มีทางเราจะมารักกัน....
7 กุมภาพันธ์ 2549 12:22 น. - comment id 558915
เห็นเจ้าชายอย่างนี้ เจ้าหญิงคนกระเจิงหมด ฮ่าๆ
8 กุมภาพันธ์ 2549 01:22 น. - comment id 559074
หากชีวิตสิ้นรักประจักษ์จิต ใครลิขิตขีดเขียนทางแห่งฝัน อย่ามั่วเหงาหงอยร้างทางจาบรรล์ ตื่นเร็วพลันลุกขึ้นสู้รับความจริง ใช่ตัวเราเศร้าคนเดียวที่ถูกทิ้ง อย่าจมดิ่งสู่นิทราอย่าเศร้าหมอง ใช่รักแท้เพียงแค่ครอบครอง หรือตอบสนองความสุขของตัวตน อีกกี่คนที่เกิดมาไม่ไร้รัก คิดแน่หนักเชื่อมั่นอย่าสับสน กับความรักหากเป็นดั่งสายชล ณ แห่งหนมีสักคนที่รักจริง อย่าว่า เจนนะกร ง่วงๆๆนะ เลยมั่วๆๆ รีบตื่นได้แล้วกร อย่ามั่วนอน แพนด้าเรียกพี่ หมดแล้ว
11 กุมภาพันธ์ 2549 22:45 น. - comment id 560375
ผมไม่ค่อยได้มาเยี่ยมที่บ้านกลอนไทยตั้งนาน เนี่ย หลังจากสอบเข้าเสร็จก็เข้ามาเยี่ยมครับ มีข่าวดีจะมาบอกด้วย คือว่า ผมสอบได้ ตัวจริงสายวิทย์ครับ ดีใจมากเลย อือ ผมเอากลอนบทนึงมาลงนะ ไม่รู้พี่จะอ่านแล้วยัง \"ฝันที่ไม่มีจริง\" น่ะครับ
12 กุมภาพันธ์ 2549 17:01 น. - comment id 560447
อิอิ ไม่อยากดิ่งนิทราเลยอะ เศร้าจัง