อย่ากลับมาทวงถามความหลัง ทุกอย่างพัง...สิ้นวันนั้นที่เราห่าง ความสัมพันธ์เธอฉันมันจืดจาง ฉันลบล้าง...เรื่องเก่าลงจงลืมเลือน... เรารักกันเมื่อไรบอกออกมา เคยสัญญา...กันตอนไหนให้ช่วยเตือน วันเวลาผ่านพ้นไปในวันเดือน มันดูเหมือน...ไม่มีเธอเลยเคยผ่าน... ไม่มีเธอเหลือในความรู้สึก ในส่วนลึก...เป็นเรื่องเศร้าที่เล่าขาน จบไปเถอะให้เป็นเช่นตำนาน เป็นนิทาน...ของความรักที่หักพัง.... เคยรักเธอหรือเปล่ามัน*จำไม่ได้* รักเมื่อไร...ช่วยรื้อฟื้นคืนความหลัง เคยบอกรักฉันเมื่อไหร่อยากรู้จัง เคยคาดหวัง...เมื่อไหร่ใคร่บอกที... อย่ากลับมาเลย ไม่มีผลคนอย่างฉัน... จะกลับมาทำไม? เจ็บแล้วจำ อย่ามาช้ำให้เจ็บหนักกว่าเดิม....อีกเลย...
6 กุมภาพันธ์ 2549 16:26 น. - comment id 558696
ทำให้ได้นะคะน้องสาวของพี่ ตรงนี้อ่ะ \"ไม่มีเธอเหลือในความรู้สึก\" ไปแหละ เบลอมาจากข้างนอก เขียนมะออก อิอิ คิดถึงเจ้านะ
6 กุมภาพันธ์ 2549 16:26 น. - comment id 558697
ใจแข็งบ้างก็คงจะดีนะคะ ^_^
6 กุมภาพันธ์ 2549 16:56 น. - comment id 558704
จำได้นะคะจึงแวะมา
6 กุมภาพันธ์ 2549 17:03 น. - comment id 558706
อึมม์ เนาะต้องหัดใจแข็งไว้ ท่องเอาไว้ในใจ.... เจ็บแล้วต้องจำใครทำให้เจ็บ..... แต่หักใจไม่ได้สักที่..สิน๊ะ
6 กุมภาพันธ์ 2549 17:23 น. - comment id 558714
กระซิบคำหวานๆ ข้างหู..ลูบแขน ลูบไหล่..หาของโปรดมาให้ทาน พาไปช้อปปิ้ง พักเดียว..ผู้หญิงก็หายโกรธยกโทษให้แล้ว.. เมื่อก่อนพี่ทำบ่อย..
6 กุมภาพันธ์ 2549 18:18 น. - comment id 558721
เอ...เขาทำใจกันที่ไหนน้า ใจเดาะมาหลายครั้งจนจะหมดสภาพแล้ว ว่าจะเปลี่ยนใหม่เสียที 555
6 กุมภาพันธ์ 2549 18:42 น. - comment id 558731
กลอนเศร้าจังเลยค่ะ...
6 กุมภาพันธ์ 2549 18:59 น. - comment id 558733
....เธอพูดว่าเธอเสียใจ กับการที่ทำพลาดไปเมื่อคราวนั้น กลับมาวันนี้เพื่อมาทวงหาความผูกพัน ในฐานะคนเคยรักกันเธอทำเพื่ออะไร ....สายเกินไปมั๊ยคนดี ฉันอยู่กับความเจ็บช้ำที่มีมานานแค่ไหน แม้จะเคยรักมากแต่ถ้าหากได้ตัดใจ \"ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่คิดหวนคืนไปอีกเลย\" แวะมาเยี่ยมน๊า
6 กุมภาพันธ์ 2549 19:48 น. - comment id 558756
รู้ว่าเคยเจ็บแค่ไหน รู้ว่าหัวใจเคยเป็นอย่างไร รู้ว่าสุดท้ายต้องแอบร้องไห้ แต่...ทำไม ก้อยังเหมือนเดิม... (ต้องตีให้ตาย เจ็บแล้วไม่จำใช่ป่ะ)
6 กุมภาพันธ์ 2549 20:15 น. - comment id 558767
ได้โปรดอย่าส่งหน้า มายล รู้เถิดพี่นั้นทน บ่ได้ เรือนพริ้มพักตร์ยังผล ดั่งดิ่ง นรกเฮย หากคิดชิดกรายใกล้ อาจได้เห็นน้ำตา
6 กุมภาพันธ์ 2549 20:22 น. - comment id 558770
..ภาพและบทกวี..ทำให้เรนเศร้าจัง.. เรนอยากรู้ด้วยดิคะ ..คนใจร้ายคนนั้น..มัยใจร้ายที่สุดในโลก.... เรน..คิดถึงพี่มะกรูดนะคะ..
6 กุมภาพันธ์ 2549 21:16 น. - comment id 558776
ใช่ค่ะ จำไม่เคยได้เลย ว่ารักคนอย่างเธอไปเมื่อไรกัน... ยินดีที่รู้จักค่ะ
6 กุมภาพันธ์ 2549 23:38 น. - comment id 558800
อะไรนะทำให้ .. ใจสวนทางกับปาก ..อิอิอิอิ หวัดดีค่ะพี่มะกรูด ไม่ได้คุยกับพี่ตั้งนาน เหมียวคิดถึงพี่จังเลย ออนไลน์ก็ไม่ค่อยเจอ .... สบายดีนะค่ะ ดูแลสุขภาพนะค่ะ น้องเป็นห่วงค่ะ คนดีของเหมียว รักและคิดถึงค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2549 09:50 น. - comment id 558877
อกหักสักครั้งฉันยังจำ....น้ำคำเธอของเธอล้วนกลอกกลิ้ง... มาหลอกมาหลอนตอนที่ใจระวิง....อิอิ มั่วแหลกเน๊อะ...555 แก้วประเสริฐ.
8 กุมภาพันธ์ 2549 12:41 น. - comment id 559149
สบายดีนะคะ.. มาเยี่ยมค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2549 09:11 น. - comment id 559391
สวัสดีค่ะ ทุกท่าน มะกรูดคิดถึงทุกคนน่ะค่ะ และขอบคุณ ที่คิดถึงกันเสมอ... มะกรูดก็คิดถึงทุกคนนะค่ะ วันนี้ แวะมาส่งความคิดถึงนะค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ ทุกคน มะกรูดยังคิดถึง และห่วงใยทุกคนนะค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2549 11:05 น. - comment id 562929
เป็นอย่างนี้เขาเรียกสมาธิสั้น รักกันอยู่ไม่กี่วันยังลืมได้ เหมือนกับคนไม่มีชิ้นหัวใจ ลืมได้ไงเคยสัญญาว่ารักกัน เมื่อรักแล้วจะเปลี่ยนคงจะยาก ทุกข์ลำบากเพียงไหนจะร่วมฝัน จะหมื่นวันพันปีหรือกี่วัน เรามีกันและกันเท่านั้นพอ.. ไม่ลืม ไม่ลืม ไม่ลืม เหมือนเพลงสุรพลฯ