ทุกสิ่งล้วนงดงามดีอยู่แล้ว มองแน่วแน่แท้จริงตรงมุมไหน ขอทุกคนจงมองอย่างเปิดใจ มองโลกในแง่ดีติดตามตัว การจะอยู่ในหัวใจคนนั้น ต้องฝ่าฟันสติมิคิดชั่ว ครอบคลุมตนจิตใจไม่ขุ่นมัว เปิดใจทั่วทุกห้องตามจ้องดู การจะอยู่ในใจให้คนรัก ต้องยึดหลักสามอย่างพร้อมใจสู้ หนึ่งคือไม่ด่าใครเป็นศัตรู ต้องเรียนรู้ผู้คนค่าเท่ากัน สองคือไม่โมโหกับทุกสิ่ง สีหน้ายิ่งน่าเกลียดคนหวาดหวั่น เหมือนคนบ้าโง่เง้าไปทุกวัน คงต้องหมั่นฝึกใจให้สวยงาม สามคือไม่เกลียดใครให้มัวจิต เพราะความคิดริษยาดุจดังหนาม คอยทิมแทงความคิดจิตหยาบทราม เหมือนไฟลามลุกไหม้ใจระทม มีเพื่อนพ้องร้อยคนถือว่าน้อย เห็นร่องรอยศัตรูหนึ่งมาข่ม แม้ผู้คนมากมายรักชื่นชม ไม่เศร้าตรมเท่ากับหนึ่งศัตรู.
5 กุมภาพันธ์ 2549 11:26 น. - comment id 558438
แวะมารับสิ่งดีดีค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2549 14:27 น. - comment id 558468
อยู่ในหัวใจคน..........ชั่วนิจนิรันดร เป็นที่รักและศรัทธา อยู่ในหัวใจคน........มิรู้ลืมเลือน แช่งชักหักกระดูกไม่เลิกลา สองความเป็นไป แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ทั้งคุณค่าและความหมาย
5 กุมภาพันธ์ 2549 19:44 น. - comment id 558510
เป็นบทกวี..ที่งดงามในความรู้สึกของเรนด้วยดิคะ.... อยู่ในหัวใจคน.. คือเหตุผลที่ตนเห็น.. รู้เรียนใช้ใจเป็น.. รู้ละเว้น..ความชั่วเอย.... เรนขออนุญาตแจม..นะคะ..
6 กุมภาพันธ์ 2549 08:17 น. - comment id 558557
สรุปได้งดงามนะคะคุณไรไก่ ถึงไม่มีใครรักเราทั้งหมด แต่อย่าให้มีศัตรูเลยนะคะ
6 กุมภาพันธ์ 2549 08:17 น. - comment id 558558
สวัสดีค่ะ พี่รุ้ง มะกรูดชอบบทสุดท้ายจังค่ะ... ซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดกับทุกคน...
6 กุมภาพันธ์ 2549 14:09 น. - comment id 558632
อ่านแล้วรู้สึกดีเช่นกันค่ะ... ขอบคุณที่นำสิ่งดี ๆ มาให้อ่านนะคะ......