๏ยลป่าเมฆร่ายฟ้าพาฝันเฝือนแฮ

น้ำ

อรุณสวัสดิ์ดีขอรับ  คำนับ"คุย คุ้ย โคลง" จรรโลงลักขมักเข้มน....ใจเต็นตื่นแต่เช้า  เชยชื่นเจ้าสดใส  ให้แด่ทุกผู้มิตร  หมายนา.....ฯ
เขียนเมื่อคืนแล้วมาเกลาตอนเช้าขอรับ
๏ยลป่าเมฆร่ายฟ้า           พาฝัน เฝือนแฮ
มืดดับคลับคล้ายจันทร์     กระจ่างแจ้ง
เสียงอกเต้นกระสัน       สวมกอด กลมนา
พิศเพ่งพลันกลายแกล้ง  กลับกั้นกายเหมือน๚
๏เสียงลมคืนค่ำนี้        มีรัก
ฝันฝากใจมอบภักค์   นิ่มน้อง
นอนหนาวหนึ่งเปลี่ยวนัก   ครวญใคร่
คิดครุ่นหนุนหมอนจ้อง    จิตคล้ายครวญหา๚
๏สิ่งสวยงามอยากได้     ดังใจ
สิ่งเกียจชังทำไม          หน่ายอ้าง
หรือล้วนติดข้องใน     ชาติภพ
จำหักอาลัยร้าง            ลึกซึ้งในตน๚
คคห45..อิอิ..อะอะ...ขอรับทั่นโกฏดารา  ดาวเดือนมิเลือนฟ้า ฟ้อนฟุ้งง้ามงามงอน.....
กระผมชอบเสียงทั่นคัมที่เคยกล่าวไว้ขอรับแลถือโอกาศนำกลับมาท่องไว้อีกรอบครับ...มีจดบันทึกไว้ขอรับว่า
เปิด   รับ   ส่ง  เสียงโคลง
ที่เราจะเขียน  เปิด-รับ-ส่ง  เสียงตรงไหน ?   
***..."ตรงคำสุภาพ ๔ ตำแหน่งครับ"...*****
เปิดด้วยเสียงสามัญ
รับตัวแรกด้วยเสียงสูง  
รับตัวที่สองด้วยสามัญ  
แล้วส่งด้วยเสียงสูง  
จะทำให้ให้โคลงเสียงเพราะมากขึ้น
และความคิดเห็นของทั่นโกฏดาราดาวเดือน...กระผมก็ชอบขอรับ....
๏ ผิววงวัฏว่ายเวิ้ง        วารี โอฆฤา
บ่ลุโลกุตรโมฬี            เลิศล้น
ผจงจิตเจนกวี             ทุกชาติ
ตราบล่วงบ่วงภพพ้น     เผด็จเสี้ยนเบียฬสมร๚(ตะเลงพ่าย)
๏ผิวตกกระลอกเรื้อน       คายคัน  คางแล
บ่แตกตุ่มหนองตัน        ต่างต้น
เปลื้อมปันปลูกส้มสรร    พันธุ์เลิศ
ตราบลุออกดอกพ้น        ผลิให้ผลเสวย๚(จันทร์แห้งน้อมศึกษา)