พ่อกูใหญ่

เจ้าพานทอง

พ่อกูใหญ่ใครอย่าเทียมอย่าเหี้ยมหือ
พ่อกูคือผู้นำจำใส่หัว
อิทธิพลล้นหลามคนขามกลัว
มีชื่อชั่วเป็นตัวศักดิ์หนักแผ่นดิน
จะยื่นมือมาถือแคว้นก็แสนง่าย
แค่แปลงกายร่ายแหลกแล้วแหกหิน
หยิบใส่ปากอยากโหยหาโกยกิน
สูบเสร็จสิ้นซากไม่เหลือไม่เผื่อใคร
พ่อนั่งแต้ให้แห่หามทุกคามเขต
ดั่งอาเพศเปรตสัตว์คนจัดให้
ช่างแสนเพราะเหมาะจริงยิ่งได้ใจ
พ่อชอบใช้ลิ้นตวัดแล้วกัดเมือง
พ่อไม่สนคนจะว่าจะด่าทอ
พ่อไม่ง้อรอใครได้คำเขื่อง
คำเล็กเล็กให้เด็กกินไม่สิ้นเปลือง
คำโตโต โอ้กินเนื่องกินนานนาน
พ่อมีพวกจวกบ่อยอร่อยแบ่ง
เหมือนฝูงแร้งรุมรึงทึ้งอาหาร
ออกอวดโอ่โก้โกงทุกโครงการ
เก็บกินเกินเงินงานผ่านพวกพรรค์
ออกล่าเหยื่อเหลือคนชนบท
แสดงสดซดแซบเสียงสนั่น
คนยกยอประจ๋อประจบครบครัน
ผู้นำนั่นที่ฝันไว้ได้มาเยือน
ใครสู่รู้พ่อกูฟันแหลกบรรลัย
พ่อไม่ไว้หน้าอินทร์พรหมคมมีดเฉือน
พ่อปกปิดคิดฉกหมกเลวเลือน
เอาแต่ได้ไม่แปดเปื้อนให้เพื่อนโกง
พ่อกูใหญ่ใครอย่าเทียมจงเจียมหัว
อย่ามามั่วมัวจับสับตายโหง
จงอยู่ใครอยู่มันนั่นจะโล่ง
หากฉ่างโฉ่งเตรียมโลงรอพ่อจัดการ
แล้วกูก็จะใหญ่ตามความโฉดใคร่
ช่างภูมิใจในตัวพ่อต่อชั่วฉาน
ลูกจะเดินตามรอยพ่อขอคิดมาร
จะคอยผลาญราญแผ่นดินให้สิ้นไป