+ + + ความห่างคืออาจารย์ยามมีรัก มันช่วยตักเตือนใจให้แข็งแกร่ง ความคิดถึงคือยาช่วยเสริมแรง ให้เข้มแข็งแม้ไม่มีเธอข้างกาย + + + ความคำนึงเกิดตามเมื่อมีห่วง ใจสองดวงครวญหาเมื่อห่างหาย ไม่พบเจอ พบพราก เหงามากมาย แม้เช้าสาย บ่ายค่ำ ไม่เว้นวาง + + + ยามอยู่ใกล้ใจกลับไม่มีความสุข เพราะมัวทุกข์จับผิดในทุกอย่าง เมื่อเลิกลาห่างไปไม่ปล่อยวาง กลับเร่งสร้างบ่อน้ำตาไว้ข่มใจ + + + อันความรักจะว่าหวานก็ใช่ที่ จะว่าขมทุกนาทีคงไม่ได้ จะรสไหนแล้วแต่ใจชี้นำไป ปรุงแต่งได้ตามใจที่ตนเป็น
พัฐฐา 30 ม.ค. 2549 23:10 น. - ID 85892 
892
1
0
30 มกราคม 2549 23:40 น. - comment id 556794
โห........ น้ำตาท่วมจอ........
31 มกราคม 2549 01:02 น. - comment id 556809
เพราะค่ะเพราะ ขอเอาไปให้น้องอ่านหน่อยนะคะ จะบอกว่าคุณพัฐฐาเป็นคนแต่งค่ะ น้องได้อ่านต้องชอบแน่เลยค่ะ
31 มกราคม 2549 08:33 น. - comment id 556844
รสมันเศร้านะ สำหรับแมงกุ๊ดจี่..
31 มกราคม 2549 10:29 น. - comment id 556869
+++รสของรัก มันให้ ได้ทุกอย่าง ความอ้างว้าง หรือความทุกข์ หรือสุขสม มันเกิดขึ้น ได้ทุกครา ตามอารมณ์ ขอเพียงเรา อย่าจมปรัก เมื่อรักราน+++
31 มกราคม 2549 16:45 น. - comment id 557019
รส/ความรักหวานมากก็กลายเป็นขมไปนะคะ แบบรสกาแฟหวานละมุนขมพอดี ก็ดีเนาะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
