http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song112.html (หัวใจสลาย) ในราตรี.. ที่ไม่มีหยาดฝน..มี..เพียงหยดน้ำตา ดวง.. จุดเทียนอ่านหนังสือ *สปา* ที่มีคนซื้อมาฝากจากอังกฤษ เป็นหนังสือที่สวยงามมาก และ.. ทำให้ดวงมีความฝัน มีไอเดียอันแสนบรรเจิดจิต จนอยากไปเนรมิตร *วิมานวนา*ให้เป็นดั่ง..สปาแบบธรรมชาติ.. และ.. คิดว่า ถ้าหากวันนั้นมีจริง และ มีแขกมาพัก.. ดวงคงได้ฝากแง่คิดเกี่ยวกับ อาหารชีวจิต หรือแมคโครไบโอติกท์ และ.. การใช้ชีวิตติดดินถวิลไพร ให้มีจิตดวงใสรู้รักธรรม ฝึกสร้างสมาธิ ให้ทุกคนดี มีชีวิตที่แสนเงียบงามสงบสุข... ดวง.. ต้องหยุดความคิดความฝันอันแสนพร่างพราว ราว..สายแสงเทียนทองทอทอดตรงหน้า เมื่อ.. ได้รับโทร...จากใครบางคน ที่.. กำลังอกหักรักราน ปานประหนึ่งโลกจะกำลังแหลกสลาย.. เธอ.. พร่ำพรรณา..มาด้วย ความเศร้าหมองครองโศกแสนวิปโยค ในน้ำเสียง..จนแสนน่าสงสาร เธอ.. ผู้หญิงคนดี คนที่แสนน่ารัก คนที่มีความรับผิดชอบ คน.. ที่ไม่น่าจะมีใครมองข้าม หาก... ในทุกนิยามรักมักไร้เหตุผลเสมอ..ไป เพราะ.. เรื่องรัก*คือเรื่องหัวใจ*..ใช่เรื่องสมอง ที่ ถูกผิดใครเล่า..จักลิขิตหนีครรลองพรหม..พ้น ใน..กมลดวง จึง.. ราวมีสายฝนตกต้องในห้องใจ หลัง.. ปล่อยให้เธอพร่ำพิไรรำพัน ซึ่ง.. คือขั้นตอนแรก... ของการฝ่าดั้นให้ผ่านพ้นคืนวัน อันเหน็บหนาวร้าวใจ อย่างมนุษย์ปุถุชน คนเดินดิน ที่ยังถวิลรัก มิพ้นบ่วงพันธนา ที่.. ยังต้องอาศัย..*กาลเวลา*เพิ่มภูมิคุ้มกัน เพิ่มธรรมะ เพิ่มน้ำอมฤตธรรมมาเยียวยา มาร่ำริน.. ให้รู้รักษาจิตใส..ใจตัวเอง ให้.. ผ่องแผ้วพ้นผ่านพายุร้ายพายุรักมิพักแพ้ใจ..พ่ายใคร ดวง.. มีเพียงน้ำใจใสเย็นช่วยปลอบประโลม อย่างเพื่อนมนุษย์ร่วมโลก ยาม.. พบคนโศกเวียนว่ายในทะเลโลกย์ทะเลน้ำตา ด้วยคำว่า *เมตตา*ที่มิมีวันสิ้นสุดหยุดให้ จาก *สายธารธาราธรรมอันใสเกษม* จากดวงใจด้วยจริงใจ* อย่าง.. ไม่เลือกใครเลือกคน อย่างคนที่ร่วมเกิดแก่เจ็บตาย ที่.. ยังต้องว่ายวนปนไปในเงาบุญแรงกรรม และ.. เพื่อพัฒนากมลเราเองให้งามล้ำค่า ตราบจนกว่า..จะถึงวันสิ้นลม... ....... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song112.html หัวใจสลาย ....เดอะ ฮอทเปปเปอร์ ซิงเกอร์ ดัง แก้วบาง เขา ทุบ ทิ้ง แตก ใจ ฉันแหลก เพราะน้ำมือเธอ ปวด ช้ำ คร่ำครวญ พร่ำเพ้อ เคย ไหมเธอ จะเหลือบเหลียวมา คำ ทุกคำ ล้วน ซ้ำ หยาม เหยียด คำ รังเกียจนั้นเหลือระอา เทอด ทูนเธอ ดั่งเจ้า ชีวา ไย ถึงฆ่า ฉันลง คงเป็นสุขอุรา ที่สม ดัง ใจ ลวงคนให้คลั่งไคล้ เหมือนนก เพลิน กรง เธอช่างฆาตกรรม ได้แสน บรรจง เกินดวงจิตพะวง ไหว ทัน ดั่ง เหมือนถูก ทับ ไว้ ใต้ โลก น้ำ ตาตกทุกค่ำคืนวัน สุด โทษใคร ให้คน ขบขัน ใจ ฉันมัน ง่าย เอง คงเป็นสุขอุรา ที่สม ดังใจ ลวงคนให้คลั่งไคล้ เหมือนนก เพลิน กรง เธอช่างฆาตกรรม ได้แสน บรรจง เกินดวงจิตพะวง ไหว ทัน ดัง เหมือนถูก ทับ ไว้ ใต้ โลก น้ำ ตาตกทุกค่ำคืนวัน สุด โทษใคร ให้คน ขบขัน ใจฉันมัน ง่าย เอง...
29 มกราคม 2549 09:38 น. - comment id 556401
เข้ามาอย่างเร็วรี่
29 มกราคม 2549 10:17 น. - comment id 556413
เป็นธรรมดาของเรื่องความรักเขารักหล่ะ มีรักย่อมมีทุกข์
29 มกราคม 2549 12:35 น. - comment id 556431
แด่คุณทานในงาน *สิทธิมนุษยชน*ค่ะ ภาพนี้.. ทำให้พุดสะเทือนใจมากค่ะ พุด..เพิ่งกลับมาจากวัด ไปนั่งเงียบนิ่ง ฟังธรรมบนหินใต้ร่มไม้ใบระยิบค่ะ เสียงดุเหว่าพร้อง ร้องหวานแว่วมาเป็นระยะๆ พร้อมกับสัจจะธรรม ที่ใบไม้พากันพร่างพลิ้วปลิวโปรย โรยร่วงลงมาในท่ามสายแสงแดดสีทอง ลอยล่องมาในท่ามสายลมหนาว อย่างช้าๆ และ.. ในดวงชีวาพุด ช่างงามจิตมากค่ะ วันนี้พระท่านเทศน์ว่า หลวงพ่อท่านพุทธทาส ครบสมโภชกาล100ปีค่ะ และ องค์การยูเนสโกเลือก ให้ท่านเป็นบุคคลสำคัญของโลก เพราะ ท่านเพียรพยายามสมาน ให้ทุกชาติทุกศาสนา ได้หันหน้ามาฝึกเพียรดู*ลมหายใจ* ตัวเอง .. ที่ แค่หายใจเข้าหายใจออก เหมือนกัน และ ทำไมต้องหันหน้ามาทำร้ายกันเล่า เจ้าเพื่อนมนุษย์ ผู้ร่วมเกิดแก่เจ็บตายทั้งหมดทั้งสิ้น และ ยังสอนให้ไม่ยึดมั่นถือมั่น ในตัวตนค่ะ พุดจึง..น้ำตาเอ่อซึม ด้วยความปิติเกษมในบุญกุศลธรรมค่ะ
29 มกราคม 2549 12:42 น. - comment id 556432
ซึ้งใจน้อง *พานทองปลอม* ที่เข้ามาเร็วรี่พลีพลังใจให้พี่พุดค่ะ ที่.. จะเป็นพานทองแท้ หรือ.. ทองปลอม เวลา.. ดวงชีวาชีวิตถูกพรหมลิขิตให้จำต้อง ลาลับดับพลัน ที่.. เหลืออันเที่ยงเท้อแน่นอน คือกระดูกกับขี้เถ้าค่ะ แม้น แต่เหรียญสักอัน ในปากยากจะนำไปภพหน้าค่ะ อย่าว่าจะสักประมาณเจ็ดหมื่นล้านห้าเลย นอก เสียจากค่าดวงจิต ดวงชีวิตแห่งความดี พลีให้งามใสงามน้ำใจแด่เพื่อนมนุษย์ ดั่งทองอัญมณีจิตค่ะคนดี ที่.. บางทีอาจจะมีค่าล้ำ *เหนืออนันตกาลเวลา*ค่ะ ด้วยรักซึ้งใจ จาก พี่พุดไพร
29 มกราคม 2549 15:03 น. - comment id 556452
สวัสดีวันอาทิตย์ค่ะ ความรักกับน้ำตาเป็นของคู่กันเสมอนะคะ ไม่มีความรักคงไม่มีความทุกข์เนาะ ทำไงได้จิตมนุษย์ยังวนเวียนในความรักทังที่รู้ว่าทำให้เกิดทุกข์
29 มกราคม 2549 15:17 น. - comment id 556454
..ยังคงเป็น..หัวใจที่งดงามและอบอุ่น.. หวานละมุนที่ได้อ่าน.. หนึ่งน้ำใจ..ซึมซับนาน.. บทกลอนหวาน..ที่เรนไม่ลืม.. .. รักนะ..รักที่ให้.. บริสุทธิ์ใสที่เรนปลื้ม.. ตราบชั่ว..วันและคืน.. มิตรภาพ..ตราบนิรันดร์.. ... เรน...คิดถึงพี่พุดพัดชา.. ผู้หญิงที่งดงามและอ่อนหวานในความรู้สึกของเรน.... ...
29 มกราคม 2549 16:37 น. - comment id 556459
มาเยี่ยมพี่พุดคร้าบ น้องก็เคยเป็นเช่นนั้น ใจสลายคล้ายหมดพลังชีวิตไปเลย แต่พอได้หนังสือกับคนในครอบครัวดี ๆ ก็ฉุกคิดได้ รักเหมือนเดิม
29 มกราคม 2549 21:24 น. - comment id 556512
อ่านแล้วมาสะดุดตรงประโยคที่ว่า **เรื่องรัก คือเรื่องหัวใจ ใช่เรื่องสมอง ชอบจังค่ะ ผลงานพี่พุดช่างงดงามนะคะ
30 มกราคม 2549 00:49 น. - comment id 556532
มาเศร้าจังเลยนะคะ พี่พุดคนดี เข้ามาทักทายค่ะ : )
30 มกราคม 2549 08:42 น. - comment id 556554
อ่านหนังสือ สปา อยู่ดีๆ ทำไมหัวใจสลายได้ล่ะคะพี่พุด