ฉันเดินทางอยู่ระหว่างยุคสมัย ลมหายใจมีราคาไว้ค้าขาย เศษกระดาษล้ำค่ากว่าความตาย ที่ซึ่งค่าแห่งความหมายนิยามทุน ฉันเดินทางกลางหมอกแห่งพลบค่ำ มีแสงนำหรืออำพราง ? ว้างวุ่น เมื่อยกเท้าก็เหยียบย่างบนร่างพรุน พะเนินซากผู้สิ้นบุญ ไร้ทุนนิยาม กลางหน้าผาก ตีตรา "อิสราภาพ" ประณตมือก้มกราบ ลงเบื้องต่ำ เกิดมาเพื่อเป็นเพียงผู้ถูกกระทำ หายใจเพื่อตอกย้ำ "ความไม่มี" ฉันยืนอยู่บนทางของซากศพ อยู่ระหว่าง-สมัยพลบ- ยุคกดขี่ บนช่องว่างระหว่าง "ความไม่พอดี" ปรารถนาเดียวของ "ทีนี่" - "มี" ไม่(เคย)พอ คนเดินทางไต่ฟ้ามหาสมุทร หวังก้าวรุดเรื่อยไปที่ไหนหนอ ? ว่างเปล่าแม้กลางปล้องไผ่ในกกกอ ระ-หว่างก้าว ยุค-ต่อ คืน สุญญา
กะเรกะร่อน 29 ม.ค. 2549 04:29 น. - ID 85798 
832
0
0
29 มกราคม 2549 07:04 น. - comment id 556381
************************* คงจะมีรักจริงรออยู่ ที่ดินแดนใดสักแห่ง คงมีใครสักคนรออยู่ตรงนั้น คงมีความหมายใดซ่อนอยู่ ในการรอคอยที่แสนนาน คงจะมีสักวันฉันคงได้เจอ เจ็บมาแล้วตั้งกี่ครั้ง ความรักพังทลาย จะมีใครที่เป็นคนสุดท้าย เธอคนนั้นอยู่แห่งไหน จะไกลแสนไกลเท่าไร จะไปที่ดินแดนแห่งนั้น ***************************
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
