“เพียงดอกไม้...ริมรายทาง”

หนึ่งร้อยปีแห่งความเหงา

เพียงดอกไม้...ริมรายทาง
    ดอกหญ้าเคียงข้างริมทางใหญ่
แลอ่อนไหวลู่ไล้ไหวแรงลม
ละอองหญ้าน้อยน้อยลอยล่องลม
เพียงเจ้าแวะชมชื่นช่างรื่นใจ
จุดหมายที่หวังยังต้องก้าว
สองเท้าสาวท่องล่องถิ่นไกล
มุ่งสู่สิ่งฝันที่ฝันใฝ่
มิอาจพักใจวางไว้...เพียงดอกไม้ริมรายทาง				
comments powered by Disqus
  • รังไม้

    28 มกราคม 2549 11:11 น. - comment id 556198

    36.gif36.gif36.gif36.gif41.gif
  • หนึ่งร้อยปีแห่งความเหงา

    28 มกราคม 2549 13:05 น. - comment id 556213

    ฤ บางที...
    เพียงเพราะเรามุ่งสู่จุกหมายมั่นเกินไป
    จึงเผลอลืมบางสิ่ง...
    ไว้ที่ริมรายทาง...ก็อาจจะ...
    
    คาราวะท่านรังไม้
    1.gif
  • extreme life

    28 มกราคม 2549 13:56 น. - comment id 556232

    ต้องมีคนเอาไปใส่แจกันบ้างล่ะ 12.gif
  • นางสาวใบไม้

    28 มกราคม 2549 14:14 น. - comment id 556248

    
    ...เพียงดอกไม้ริมรายทาง...
    จึงรอคอย...อย่างอ้างว้าง..เงียบเหงา
    วูบไหว..แม้เพียงลมพัดบางเบา
    ใครเขา..จะหมายชายตามอง..
    
    ----------------36.gif
    
    แวะมาทักทายค่ะ
    
  • FKC

    29 มกราคม 2549 00:59 น. - comment id 556360

    10.gif
    ฉันมีค่าเพียงดอกไม้ริมรายทาง
    จึงมิอาจให้เธอวางหัวใจไว้
    เพียงเธอแวะชมชื่นจนรื่นใจ
    แล้วทิ้งฉันไว้ตรงนี้..ให้รอคอย
    
    อีกร้อยปีเธอจะกลับหาฉันไหม
    อีกร้อยปีความฝันใฝ่สูงสุดสอย
    อีกร้อยปีกับความหวังช่างเลื่อนลอย
    อีกร้อยปีหญ้าน้อยน้อย..คงเหงาทรวง
  • กัณมัทรี

    29 มกราคม 2549 09:03 น. - comment id 556390

    แม้เป็นดอกไม้ข้างทาง
    
    แม้ไม่สวยสะอางค์สดสี
    
    แต่ก้อ.มีสิ่งจริงใจและภักดี
    
    ฉะนี้....จะทิ้งขว้างก้อช่างใจ
    
    36.gif
  • หนึ่งร้อยปีแห่งความเหงา

    29 มกราคม 2549 10:03 น. - comment id 556412

    เพียงดอกไม้ริมรายทาง
    ช่างแสนห่างไกลความสูงค่า
    มิอาจคิดแลกเปลี่ยนเป็นราคา
    มิอาจซื้อหาตีค่าออกมาได้
    
       แตกหน่อก่อยอดอย่างเงียบเงียบ
    ไม่อาจเปรียบเทียบได้ดั่งจุดหมาย
    ผู้คนผ่านทื้งทิ้งอย่างง่ายดาย
    เพียงดอกไม้ริมรายทาง
    
       เพียงงดงามอย่างนอบน้อม
    ไม่เรียกร้องสิ่งใดใดในโลกกว้าง
    แสงตะวันยังสาดหยาดน้ำค้างยังพรมพร่าง
    ขอลบรอยความอ้างว้างที่ข้างทาง...
    
    แม้ร้างคนแรมทาง...ข้าขอเพียงเคียงข้าง...ทางเดิน
  • เจ้าหญิงแห่งดอกไม้

    12 มีนาคม 2550 03:34 น. - comment id 668916

    อาจแค่เพียง ดอกไม้ ริมรายทาง
    มิอาจงามเยี่ยงดอกกุหลาบเจ้า
    เป็นแค่เพียง ดอกไม้ ที่บางเบา
    แสนโง่เขลา เจ้าดอกไม้ ริมรายทาง
    
    หากไม่มี ดอกหญ้า ที่ต่ำต้อย
    ที่ถูกคอย เทียบเปรียบ ดอกล้ำค่า
    ฤาจะรู้ ว่าดอกไม้ ในพนา
    นั้นเลอค่า กว่าเจ้า ดอกรายทาง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน