อย่าทำร้ายตัวเองบรรเลงโศก ออกจากโลกใบเก่าที่เศร้าหมอง อนาคตรออยู่เหมือนคู่ครอง ที่จะต้องพบกันสักวันนึง ทางข้างหน้าทอดยาวให้ก้าวเดิน จงเพลิดเพลินเจริญใจไปให้ถึง ทางข้างหลังผ่านมาอย่ารำพึง จงขังขึงคึกคักไม่หนักใจ อย่าไปฟังเสียงนกพกเสียงกา ที่บินมาเป่าหูนะรู้ไหม จงหยิบปืนยิงทิ้งแล้วปิ้งไฟ สุกเมื่อไรรับทานสำราญพุง พออิ่มแล้วมุ่งหน้าไปหาฝัน นกติดมันเป็นเสบียงเรียงในถุง กระโดดขึ้นทิ้งก้นบนหลังยุง บินผ่านรุ้งโค้งงามตามฝันเอย
27 มกราคม 2549 17:38 น. - comment id 556074
น่ารักดีครับ กลอนบทนี้ เหมาะกับรูปด้วย แต่ว่าจะขี่ยุง หรือยุงขี่กันแน่น้า
27 มกราคม 2549 18:41 น. - comment id 556100
กลอนให้กำลังใจดีนะ ชอบทุกบท แต่โดยเฉพาะบทที่ 3 ค่ะ ออกจะตลกดี ปล่อยมันไปตามเส้นทางของมันเอง ทิ้งมันไว้เพื่อบรรเลงเพลงต่อไป จงก้าวเดินเมินโศกทุกข์โรคภัย เพียงลองใส่ใจหวานให้ตัวเอง
28 มกราคม 2549 08:37 น. - comment id 556175
นอกจากไม่ทำร้ายตัวเองแล้วยังไม่ทำร้ายคนอื่นด้วยค่ะ
28 มกราคม 2549 10:33 น. - comment id 556192
อึมม์ .... สองมือล้วงกระเป๋าสองเท้าก้าวตามหาฝัน
28 มกราคม 2549 11:28 น. - comment id 556205
สนับสนุนด้วยคน
29 มกราคม 2549 15:20 น. - comment id 556455
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นครับ