ยาก...หากหยั่งถึง

จิตรนัย

สุดสายน้ำคงยากหากหยั่งถึง
และยากซึ่งนับดาวมากพราวใส
สุดปลายฟ้ามิอาจรู้อยู่แห่งใด
ดังกับใจคนนะ...ยากคะเน
ฉันมอบรัก...และหวังดีเท่าที่ให้
แล้วเหตุใดรักนั้นกลับหันเห
เป็นดั่งคลื่นเวียนวนจนรวนเร
เหมือนน้ำเทลงทรายหายพริบตา				
comments powered by Disqus
  • ไรไก่

    26 มกราคม 2549 20:19 น. - comment id 555821

    สวัสดีค่ะ
    
    จิตมนุษย์นี้ไซร์ยากแท้หยั่งถึง
    
    เป็นความจริงที่กล่าวกันมานาน
    
    ไม่มีมาตราใดชั่งวัดตวงได้เนาะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    26 มกราคม 2549 23:05 น. - comment id 555868

    ฉันมอบรักภักดีที่มีให้
    ใยเธอนั้นไม่สนใจเลยหละหนา
    เหมือนดั่งเทน้ำลงตายนานมา
    ไม่เคยเปลี่ยนหรือฟื้นมาหาสักที
    
    11.gifชอบบทที่สองจังเลยค่ะ11.gif
  • นางสาวใบไม้

    27 มกราคม 2549 07:19 น. - comment id 555919

    18.gif66.gif
  • แมงกุ๊ดจี่

    27 มกราคม 2549 11:59 น. - comment id 555994

    จริงด้วยสิค่ะ   เหมือนยิ่งใกล้ยิ่งไม่รู้ใจเขา..
    แต่พอห่างทำไม?   เหมือนจะรู้ความเป็นเขา...
  • เจ้าพานทอง

    27 มกราคม 2549 14:22 น. - comment id 556040

    3.gif
    
    มาอ่านขอรับ
    
    รูปน่ารักมาก
  • ดวงดาวแห่งรัก

    27 มกราคม 2549 15:06 น. - comment id 556051

    สายนทีย่อมมิมีที่บรรจบ
    ดาวที่พบตอนค่ำยากนับได้
    สุดปลายฟ้าหยั่งรู้อยู่แห่งใด
    เหตุไฉนเหมือนมนุษย์สุดเรรวน
    
    รักเธอจริง ฉันชอบมอบรักให้
    และหัวใจของฉันไม่ผันผวน
    ยังเก็บคำที่เลิศล้ำไว้คร่ำครวญ
    คิดทบทวนทุกครั้งยังรักเธอ
    36.gif55.gif
  • เด็กชายกวีปกรณ์คับป๋ม

    27 มกราคม 2549 17:28 น. - comment id 556070

    มาเยี่ยมคร้าบ
    
    ไม่เจอกันตั้งนานเลยคับ
    หวังว่าพี่สบายดีนะคับ
    เพราะว่า...ยาก...หากหยั่งถึง
    ว่าพี่สบายดีก่อ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน