แดดร้อนร้อนตอนสายสาย ฉันเมา..นอนหงายกลางแดดจ้า หมดแรงลุกได้แต่นอนมองท้องฟ้า นับก้อนเมฆผ่านไปมาก็สวยดี รับรู้ได้ว่าโลกใบนี้หมุน แดดอุ่นอุ่นแยกออกเป็นเจ็ดสี ในความเหงากลิ่นน้ำตาก็หอมดี นอนรอขวัญที่บินหนีให้กลับมา เมา เมา เมา ใช่เมาเหล้าอย่างใครเขาคิดว่า ฉันเพียงแค่นอนเหงาเมาน้ำตา เมาความรักที่อำลาเมื่อวันวาน แดดร้อนร้อนตอนสายสาย ฉันนอนหงายนับก้อนเมฆที่ผ่าน คนขี้เล่าดื่มความเศร้าจนร้าวราน ไม่รู้อีกกี่เนิ่นนานจะสร่างเมา
25 มกราคม 2549 13:34 น. - comment id 555481
เพราะจังเลยคับ คิดแล้วก็รู้สึกว่าตัวเองคงกำลังเมาเรื่องรักของวานวันอย่างไม่รู้จบสิ้น มาเยี่ยมครับ
25 มกราคม 2549 18:34 น. - comment id 555554
บางครั้ง เราก็อยากเมาเหมือนกัน...แม้รู้ว่าสร่างแล้วจะเจอกับอะไร..
25 มกราคม 2549 21:45 น. - comment id 555597
ไม่เมาคงแต่งไม่ได้ขนาดนี้ ระวังอย่านอนนาน เดี๋ยวจะเมาแดดไปซะก่อน
26 มกราคม 2549 14:32 น. - comment id 555734
เมา เมา เมา ในความเหงาลิซึ่มมาซึมซับ แสงแดดร้อนเปิดใจไว้รองรับ ให้เหงาจับความร้อนเพื่อผ่อนคลาย มาช่วยนับก้อนเมฆค่ะ......
26 มกราคม 2549 21:50 น. - comment id 555835
คุณกวีปกรณ์ ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมเยือน.. เรื่องราวของความรักเนี่ย บทมันจะเมาขึ้นมา มันยิ่งกว่าเมาเหล้าอีกนะ ว่าไหม? -------------------------------------- คุณกุ้งหนามแดง เห็นด้วยอย่างยิ่ง.. บางทีถึงจะรู้ส่าเมามันไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาอะไร แต่การหลงลืมปัญหาไปได้แม้ชั่วพักชั่วครู่ บางทีสำหรับบางคนก็คุ้ใพอแล้วหละ ------------------------------- ละอองน้ำ ตอนแต่งไม่ได้เมานะ ..แต่ตอนตอบเมนท์ตอนนี้น่ะ..เมา 555 --------------------------------- คุณสลักเสลา เมา เมา เมา เอาความเหงาเป็นผ้าเย็นคอยซับ นับหยดน้ำตาแทนแกะกล่อมหลับ เผื่อมีแรงพอยิ้มรับอีกรุ่งเช้า อ้ะ..มานับเมฆพร้อมกัน 1....2...3 ----------------------------