สักวาความเศร้าเมื่อเขาทิ้ง เคยงามพริ้งกลับหมองประคองเหงา น้ำตาตกสองข้างมิบางเบา ขาดสองเราเหลือหนึ่งซึ่งร้าวราน พรหมลิขิตแค่นี้มีไว้ปลอบ เป็นคำตอบของใจไว้สมาน แผลหัวใจหมองไหม้คงไม่นาน ฟ้าประทานคู่แท้เหลียวแลเอย ..
26 มกราคม 2549 11:18 น. - comment id 555088
สักวาคู่แท้หรือคู่เทียม ขอให้เยี่ยมหน้ามาพาหายหมอง ได้เลิกเช็ดน้ำตาเต็มหน้านอง ได้แต่มองยังไม่เห็นความเป็นจริง มีสาวใดอยากได้เป็นเนื้อคู่ พินิจดูตรงนี้มีทุกสิ่ง มีหัวใจมีรักให้แอบอิง ไม่กลอกกลิ้งรักแท้แน่นักเอย ฯ ของเธอจะหาใหม่ของเราก็จะหาสักคน อิอิ
25 มกราคม 2549 12:16 น. - comment id 555454
สักวาความโศกโฉลกรัก นวลน้องมักทิ้งขว้างร้างหนีหาย เหลือเพียงกายใจจิตคิดจะตาย แต่เสียดายในรักมักกักอุรา เหลียวหน้ามองหลังครั้งก่อนเก่า สิ่งปวดร้าวเฝ้าอาวรณ์หนุนนักหนา โอ้ใครเล่าอาทรณ์ผ่อนชีวา มีเพื่อนยาเท่านั้นพลันปลอบเอย. .....อิอิ แก้วประเสริฐ.
25 มกราคม 2549 12:38 น. - comment id 555462
สักวาความเศร้าจักเท่าไหร่ ในเมื่อใจไม่เคยเข็ดเลยสักหน รักแล้วรักอีกเฝ้าเวียนวน อยากหลุดพ้นจากวัฏจักร เลิกรักเอย%
25 มกราคม 2549 13:03 น. - comment id 555478
ขอให้พรหมลิขิตบันดาลให้พบคู่แท้เร็วๆนะคะ
25 มกราคม 2549 13:13 น. - comment id 555479
สักวาความรักที่มักเศร้า ต้องเงียบเหงากมลก็ทนฝืน ชลนาพร่างพรายในค่ำคืน โศกสะอื้นโหยหาด้วยอาลัย เพียงเพราะใจช้ำช้ำดูต่ำต้อย ยังคงคอยอย่างมั่นคงอสงไขย ถึงล่วงวันผ่านกาลนานเท่าใด ก็รอได้เพราะเป็นเธอเสมอเอย ป้ามา ดำน้ำคน อิอิอิ
25 มกราคม 2549 13:52 น. - comment id 555483
สักวาความเศร้าเมื่อเขาจาก ทิ้งของฝากเอาไว้ให้นึกถึง อีกไม่นานโผล่มาจะตะลึง เจ็บแสบซึ้งมึ...งหนีได้ลงคอ (อาจไม่เพราะไปสักนี้ด...กลอนมันพาไปอ่ะ)
25 มกราคม 2549 17:32 น. - comment id 555492
แหะ แหะ อยากชวนเพื่อนๆ มาเขียนสักวากันเหมือนกัน...สองบท สนุกดีกับการจัดความกระชับของความ แต่อย่างว่าไม่ค่อยมีเวลาดูแลกระทู้สักเท่าไร มาตอบเลยแล้วกันน่ะค่ะ เพื่อนแก้ว.. สักวาแม้โศกด้วยโรคเร้า ก็ยังเข้ามาคุยลุยข้อเขียน ไอแค๊กแค๊ก ก็ทน คนมันเพียร บวกความเพี้ยนอีกนิดเพราะติดกลอน กินยาแล้วมึนหัวตัวยังร้อน แม่แอบค้อนกลัวลูกจะถูกหลอน ผีเวปสิงกระมังนั่งหัวคลอน ไล่ไปนอนสักทีก่อนซี้เอย.. ...................................................................
25 มกราคม 2549 15:29 น. - comment id 555517
สักแต่ว่าพาจิตให้คิดเศร้า คนขี้เหงาง่วงนอนในตอนบ่าย เขียนกลอนล้อคำเพื่อนเหมือนผ่อนคลาย แสนเบื่อหน่ายยิ่งนักงานหนักจริง มีประชุมตอนเช้าเข้าหลายรอบ ไส้แห้งกรอบเพราะหิวท้องกิ่วยิ่ง เที่ยงนั่งพักให้สบายนายดันติง เกิดเป็นลิงต้องทนมิบ่นเอย ฯ อันนี้แค่เล่าให้ฟังเฉย ๆ ไม่ได้บ่น น๊า ..
25 มกราคม 2549 17:36 น. - comment id 555537
คุณกัณมัทรี ผู้หญิงดาวศุกร์ สักวาความเศร้าเหงาตลอด ต้องนั่งกอดตุ๊กตาน่าสงสาร แลฟูมฟายขื่นขมด้วยซมซาน ทรมานหัวใจ..รักใครเอย.. รักแล้วก็ไม่เข็ด...ปลาหลงเบ็ด อย่างไงอย่างงั้น..
25 มกราคม 2549 17:38 น. - comment id 555540
คุณลมรำเพย ฝากความถึงเทวดาเสมอค่ะ ว่าอย่าลืมลงทะเบียนมาบ้านหนูน่ะ ต้องเซ็นชื่อประทับ กลัวตกหล่น..แต่เอ ทำไมท่านส่งมาช้าจัง หรือลืมน๊า..
25 มกราคม 2549 17:41 น. - comment id 555541
เป็นสักวาที่เศร้ายิ่งนัก วันแห่งความเศร้าคงไม่อยู่กับเราตลอดไปหรอก ต้องมีวันแห่งความสุขผ่านมาสักคราล่ะ ต่อไปคงได้อ่าน สักวาความรัก ความสุขนะจ๊ะ แวะมาเป็นกำลังใจให้คะ ยังคิดถึงกันเสมอ
25 มกราคม 2549 17:42 น. - comment id 555542
ลุงเร สักวาความหลังเมื่อครั้งรัก สุดที่รักเรียกกันน่าขันหนอ เช้ายันเย็นเห็นหน้าหาเพียงพอ ต้องเพิ่มต่อรอบดึกนึกถึงกัน แต่เวลาผ่านไปทำไมเล่า ไม่เหมือนเก่าท่าทีขมีขมัน กลับเปลี่ยนไปให้เห็นวันเว้นวัน นานนานปันสัปดาห์มาหาที เป็นของตามของเขาเศร้าไหมล่ะ เป็นขยะรกใจในวิถี เป็นส่วนเกินซะแล้วแนวมันมี เป็นเช่นนี้ที่มาน่าเศร้าเอย..
25 มกราคม 2549 17:46 น. - comment id 555544
คุณชมพูภูคา สักวานั่งมองเห็นของฝาก ตัวได้จากไปนานพาลคิดถึง โทรศัพท์ให้มาพาคนึง เมื่อเลิกซึ้งเงินโอนโดนตัดเอย แหะ แหะ ไม่รักไม่ว่า จ่ายค่าโทรด้วย..
25 มกราคม 2549 17:54 น. - comment id 555546
คุณอิม..อัลมิตรา สักวาทำงานต้องพานพบ กรี๊ดสลบงานตรึมแอบซึมง่วง เหนื่อยยอมทนธุระกะต้องควง อยากประท้วงเรียกร้องของสองแรง เบี้ยขยันไม่มีน่าชีช้ำ มีคู่ปล้ำแฟ้มกองของแสลง คอมฯพริ้นเตอร์ประชันจนควันแซง อยากจะแปลงร่างได้คล้ายลิงเอย สงสัยต้องให้ทศกัณฐ์มาช่วยแล้วล่ะ แค่ลิงคงไม่พอแน่ ประชุมถี่ยิบขนาดนี้.. ..
25 มกราคม 2549 17:56 น. - comment id 555547
คุณแอ๊ปเปิ้ล ยังระลึกถึงกันตลอดเวลา และตลอดไป ขอให้มีความสุขค่ะ แล้วเวลาแห่งความเศร้าคงก้าว...ผ่านไป แม้มันจะช้าไปบ้าง..
25 มกราคม 2549 18:45 น. - comment id 555556
สักวาความเศร้าอย่าเหงาน้อง พี่ขอจองคนดีอย่าหนีหาย รักเก่าซ้ำน้ำตาตกอกละลาย ขอพระพายพัดความโศกโยกเยกไกล แต่งสักวาไม่จบคงไม่ว่ากัน เพราะไม่ได้ฝนปากกานานคมชักจะทื่อ ๆ ยังคิดถึงน้องกุ้งเหมือนเดิมเอย
26 มกราคม 2549 05:49 น. - comment id 555620
สักวาบรรเลงบทเพลงเศร้า เหลือเพียงเงาของอดีตไว้กรีดเห็น รอเวลากลบกร่อนจนร้อน-เย็น หวังทุกเข็ญวารวันคงบรรเทา
26 มกราคม 2549 09:12 น. - comment id 555633
พี่ชัย.. สักวาความเศร้าจงก้าวข้าม แลหักห้ามหัวใจไม่คิดถึง ปล่อยเวลาผ่านไประยะนึง คงเลิกซึ้งเลิกครวญป่วนใจเอย.. คิดถึงพี่ชัยเสมอ.. ................................................................... คุณเพรง.พเยีย สักวาความเศร้าบรรเทาได้ เพียงแต่ให้เวลาพารักษา มีหมอใจเร็วหน่อยไม่คอยยา ใครจะมาสมัครรักเราเอย.. ขอบคุณค่ะ..