ดาวดวงน้อยล่องลอยอยู่บนฟ้า มีจันทราเคียงข้างร่วมพร่างฉาย แม้ดารามีจันทราเคียงข้างกาย ทำไมฉันต้องเดียวดายภายใต้ดาว เหงาจนเกินสรรหาคำใดมาเล่า อยู่กับเงาใต้ผ้าห่มยังเหน็บหนาว เหลือเพียงจันทร์เจ้าดาราที่พร่างพราว และน้ำตาที่วับวาวเคียงข้างกาย นานเท่าใดที่ลำพังใต้ฟ้ากว้าง ยังเคว้งคว้างล่องลอยไร้จุดหมาย ดั่งสายลมที่พัดไปมิเว้นวาย สุดทางปลายอยู่ที่ใดเฝ้ารำพัน อยากเป็นลมที่หยุดพัดล่องลอย ไม่ต้องคล้อยเรื่อยไปไร้ความฝัน อยากมีใครที่อยู่เคียงข้างกัน ด้วยผูกพันสันนิวาสให้พบเจอ ยังคงรออยู่ที่หนึ่งในโลกนี้ หวังเพียงมีใครที่รออยู่เสมอ หนึ่งคนนั้นที่ยังคอยร่ำละเมอ ได้พบเธอสักวันใต้ดวงดาว
22 มกราคม 2549 22:25 น. - comment id 554805
เฝ้ามองดาวพราวแสงทุกแห่งหน หวังจะเจอใครสักคนที่ห่วงหา ยิ่งกว่านั้นอยากใกล้ชิดยามนิทรา เหมือนใครบางบางเวลาก็ยังดี มองดาวเป็นเพื่อนด้วยคนแล้วกันนะคะ
22 มกราคม 2549 23:13 น. - comment id 554833
พี่พุดค่ะ มาพลีอ้อมกอดให้นะคะคนดี วันนี้ พีพุดก็ไปเดินเดียวดายริมชายชลค่ะ พรินท์งานไปที่มีใครบางคนมอบให้ แล้วก็ร้องไห้ค่ะ น้ำตาพรูค่ะ เพราะใกล้ตะวันลา และ ฟ้ากว้างช่างเหว่ว้าเดียวดายอ้างว้างจังค่ะ คงซึ้งใจในบทกวีด้วยละค่ะ พี่พุดรักน้องนะคะ จากใจ พีพุด
23 มกราคม 2549 07:10 น. - comment id 554866
ไม่เหงาคนเดียวหรอกค่ะ เอมก็เดียวดายใต้เงาจันทร์อ่ะ หุ หุ หุ แบบว่า พระจันทร์กะดาวเมื่อมาอยู่ด้วยกันแล้ว ก็คงไม่เหงา เพราะว่าอยู่คู่กันใช่ไม๊คะ ขออนุญาตเก็บกลอนบทนี้ไว้ที่บ้านเอมหน่อยนะคะ อ่านแล้วชอบจังค่ะ
23 มกราคม 2549 08:07 น. - comment id 554874
เพราะจังค่ะ
23 มกราคม 2549 15:03 น. - comment id 554924
อย่าน้อยใจ เส้าจายไปเลย ยังมีเพื่อนๆอยู่นะ กลอนแต่งได้เส้าใจอีกแล้ว 555+
23 มกราคม 2549 19:17 น. - comment id 554975
สักวันคงได้พบ เจอะเจอ ใครสักคนที่เธอ ใฝ่เฝ้า ความหวังย่อมมีเสมอ ใช่หมด สิ้นเฮย เชื่อเถิดอย่าได้เศร้า โศกแม้หมดหวัง
23 มกราคม 2549 21:43 น. - comment id 555005
วับวอมแวมแต้มแต่งปานแข่งขัน เติมสีสันนภาดาราฉาย ไร้จันทราราตรีที่เดียวดาย เพียงดาวพรายคลายขมระทมใจ... มาเยี่ยมจ้า..
23 มกราคม 2549 22:30 น. - comment id 555013
เหงา...งาม..ยามค่ำนินิ
24 มกราคม 2549 00:33 น. - comment id 555033
จักรวาลล้านปีแสงลอยแรงเอื่อย ดูชาเฉื่อยมืดมนบนท้องฟ้า ทางช้างเผือกทั้งจักรดารา คงเป็นเพียงฝุ่นบ้าฟุ้งกระจาย มองหาใครไม่เห็นหลืบเร้นซ่อน เงาสะท้อนสะบัดแรงแสงแขผาย แปลกแต่จริงทุกดาวผ่านกาลเวียนกาย ไม่เคยฉายเปล่งแสงผ่านเพื่อฉันเลย คงต่ำต้อยด้อยค่าหาใดเปรียบ ทุกอย่างเรียบเกินกู่ดูชาเฉย ไร้สำเนียงเสียงใดได้ร่วมเปรย ฉันจะเผยในหัวใจไปตามทาง หลับตาลอยตัวลิบดาววิปลาส ไกลสุดคาดโค้งฟ้านภากว้าง ไห้กระซิกน้ำตายังคาปราง ลอยเคว้งคว้างเร้นเปลี่ยวเดี่ยวเดียวดาย หวังว่าใครในความมืดจืดความสุข ไร้สนุกทุกอย่างดั่งสหาย เปล่งสะท้อนแสงจากตากระพริบพราย แม้แปลกหน้ามีความหมายในตัวมัน ส่งสัญญาณขานกู่บอกรู้เถิด กระพริบตาเพื่อจะเปิดเชิดความฝัน ไม่ยิ่งใหญ่ไม่เหมือนใครก็ช่างมัน ขอหนึ่งมิตรดวงจิตมั่นหนึ่งนั้นพอ
24 มกราคม 2549 01:25 น. - comment id 555043
อยู่ใต้ดาวดวงไหนล่ะ เผื่อจะได้เดินไปพบบ้าง อิอิ
27 มกราคม 2549 13:26 น. - comment id 556022
ใต้ดวงดาวพราวแพรววะวับ อยากจะจับกับใจในคู่สอง ดาวเจ้าเด่นเห็นสง่าพาให้มอง เหมือนนวลน้องครองชีวาพาวิไล