๏ พระจันทรรอนสีรุจีรัศมิ์ จะเลาะลัดลาร้างห่างเวหน เธอถามดาวคราวหลบนภดล อยากพร่ำบ่นคำใดให้รับความ ฤๅเหน็ดเหนื่อยเนือยอ่อนสะท้อนสะท้าน ฤๅรำคาญคำฉินยินคนหยาม ฤๅหมดหวังพลังล้าพยายาม ฤๅสุดห้ามหักหมองหมายครองใจ ห้วงโพยมโสมหรือเคยถือเด่น เพียงจันทร์เพ็ญผ่องฟ้าสง่าไฉน เพราะมีดาวพราวพรายเรียงรายไป จึงสุกใสสมสรวงห้วงนภา ฉะนั้นใดไหนย่ำให้ช้ำชอก ฉะนั้นบอกเบิกคำพร่ำกถา ฉะนั้น เจ้า-เราร่วม รวมฉันทา ฉะนั้นมาสมัครมิตรสนิทเทอญ ๚
วฤก 8 ม.ค. 2545 00:28 น. - ID 8552 
816
1
0
8 มกราคม 2545 03:17 น. - comment id 29198
เพราะดีจ้า.... ที่แรกนึกว่าดาวกับเดือน แบบอื่นซะอีกแหะๆ
8 มกราคม 2545 09:31 น. - comment id 29222
ตะวันถามจันทราว่าไยถึงหายหน้า พอตะวันมาจันทราหลบเข้ามืดหม่น จันทราตอบรู้หน้าที่ใช่สับสน แม้กมลต้องเหว่ว้า..อย่าเศร้าใจ ให้โลกสวยดำรงยังคงอยู่ หากเรารู้เสียสละไม่หวั่นไหว มีผีเสื้อดอกไม้หวานทายทักใจ ถึงเราไกล..ใช่สำคัญ..แค่วันคืน!
8 มกราคม 2545 14:26 น. - comment id 29266
เพราะมากเลยจ้าาาา....
8 มกราคม 2545 18:21 น. - comment id 29317
ชื่นชมจากใจจริงค่ะ ^-^
8 มกราคม 2545 18:23 น. - comment id 29319
ชื่นชมจากใจจริงค่ะ ^-^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
