*.....มีหลายคนที่โชคดีมีแม่พ่อ นั่งเฝ้ารอวันลูกรักสำเร็จผล กับความสุขที่มีให้ลูกทุกคน ถึงแม้จนแต่น้ำใจไม่มีจาง **....ยังจำภาพแม่ที่ใบหน้าน้ำตาอาบ ยังจำภาพนั่งกอดแม่อยู่ข้างข้าง มือลูบหัวพร่ำรำพันเสียงสั่นคราง ยามลูกห่างแม่แสนห่วงดวงฤดี ***..เฝ้าปลอบโยนยามลูกเจ็บและก้าวพลาด ให้โอกาสลูกทุกครั้งไม่หน่ายหนี ให้กำลังและแรงใจร่วมยินดี ทุกครั้งที่ลูกสมหวังดังตั้งใจ ****...แต่วันนี้ไม่มีแล้วไม่มีเหลือ ความเอื้อเฟื้อกับความรักที่เคยให้ ในวันนี้ที่เหลืออยู่และเก็บไว้ เป็นภาพถ่ายและอัฐิที่บูชา สำหรับแม่ ของลูก
20 มกราคม 2549 00:47 น. - comment id 554297
สลดใจกับเหตุการณืที่เกิดขึ้น ทำใจว่า เขาไปดีและมีความสุขที่สุดแล้ว
20 มกราคม 2549 07:40 น. - comment id 554309
รักอบอุ่นไม่หน่ายหนี ร่างพลีมอดไหม้ยังเหลือ สิ่งประทับใจที่คอยจุลเจือ หลงเหลือ อบอุ่นที่คุ้นเคย....
24 มกราคม 2549 00:01 น. - comment id 555031
สวัสดีครับ ขอบคุณครับ ภึม พีรณุ ที่ให้กำลังใจ ชีวิตคนเราจะมีเรื่องที่ต้องเสียใจ กันคนละไม่กี่ครั้งเท่านั้น กับสิ่งที่ เราต้องสูญเสีย ขอบคุณ ทางแสงดาว ที่เข้ามาทัก ทาย พร้อมกับบทกลอนที่ไพเราะ คงมีโอกาสได้คุยกันในโอกาสหน้า บ้างนะครับ