..ไม่เป็นไรหรอกดวงใจฉันไม่ว่า รู้เค้าดีกว่าฉันมากแค่ไหน ฉันนั้นอยู่กับเธอแสนห่างไกล เป็นไปได้ที่เธอจะสั่นคลอน.. ..เค้าน่ารักใครก็รู้กันทั้งนั้น ดั่งภาพฝันชวนหายากจักถอน อยากประสบคบหาแม้ยามงอน กุญแจกลอนใจเธอยังเปิดรอ.. ..ไม่โกรธนะหากรู้ทำไม่ได้ จะหักใจรู้ว่าเธอใจจดจ่อ ทุกทุกวันเห็นเธอเฝ้างอนง้อ เค้าคงต่อไมตรีเสมอมา.. ..แม้เราจะคบกันนานแค่ไหน ถึงไกลใจแค่ไหนไร้ปัญหา อยู่ใกล้ตาไกลใจทุกเวลา หมองเศร้ากว่ารู้ว่าคอยเพียงข้างเดียว.. ..ฉันยินดีตัดใจไม่คิดถึง ไม่ผูกตรึงเธอไว้ให้แลเหลียว ไม่เป็นไรหากต้องอยู่เพียงผู้เดียว อาจเปล่าเปลี่ยวแต่มิเหงาเศร้าหัวใจ.. ..เพราะว่ารู้ว่าห่วงเธอเสมอมา และรู้ว่าไม่เคยจางจากสายใย แม้รู้ดีว่าเธอแอบมีใคร ซุกซ่อนในหัวใจมาแสนนาน.. ..ยินดีด้วยเสมอทางสีหน้า ให้แววตาซุกซ่อนความอ่อนหวาน จะไม่ทำให้เธอนั้นรำคาญ ยินดีผ่านไปเงียบเงียบไม่รบกวน.. ..ลมที่พัดโบใบไสวอยู่ ยามเช้าตรู่ของน้ำค้างในกลางสวน น้ำตาฟ้าที่แอบหลั่งใต้จันทร์นวล จะยิ้มยวลส่งท้ายก่อนจากไป..
19 มกราคม 2549 11:09 น. - comment id 554113
ห่วงแสนห่วงแค่ไหนไยไม่เอ่ย เพียงสักคำเปิดเผยเคยบ้างไหม หรือต้องการแค่ผ่านมาแล้วลาไกล เหลือเยื่อใยสักนิดไหมในไมตรี หนึ่งคำย้ำว่า\"เพื่อน\"ยังเตือนติด หวังอยู่เคียงใกล้ชิดไม่หน่ายหนี ต้องให้ทำแค่ไหนหนอจึงพอดี ห่างกว่านี้หรือให้หาย..ตามสายลม ----------- หายไปนานเลยนะ....แล้วมาอารมณ์นี้ เลยเขียนมาแจมบ้าง..ไม่ขออนุญาตก่อน คงไม่ว่ากัน...นะ
9 มิถุนายน 2550 13:32 น. - comment id 707811
มันช่างน่าเห็นใจเหลือเกิน เหมือนกันเราในตอนนี้เลย เค้าได้เปลี่ยนไป เราก็ได้แต่นั่งร้องให้ทุกวัน