ถึงคราวความโศกเศร้า มาเยือน เจ็บยิ่งคนลาเลือน หม่นไหม้ ทุกข์ไร้สิ่งใดเหมือน รักห่าง ทางใจ มิว่างมาเคียงใกล้ ปล่อยคว้างเดียวดาย คนไกลตาลาลืม รักดูดดื่มเริ่มจางหาย ลมพาหวานผ่านกราย หมายสมปองต้องซึมเซา เดือนแจ่มฟ้ากระจ่าง ใจกลับว่างเปลี่ยวเงียบเหงา วันนี้มีเพียงเงา เคล้าน้ำตาอุราตรม ลมดึกโชยโบยโบก รินกลิ่นโมกยิ่งขื่นขม น้ำค้างหยาดพร่างพรม ข่มอาลัยมิให้จำ รักเศร้าเขาล่อหลอก คำหวานหยอกให้ขำขำ ฝืนลาคนใจดำ น้ำตานองต้องอดทน พอเล่ห์เสน่ห์ร้าง ปลีกตัวห่างหายล่องหน เส้นทางรักมืดมน ค้นดวงใจเขาไม่เจอ
15 มกราคม 2549 20:30 น. - comment id 511186
อย่าเหงาไปเลยค่ะ จีด้าก็เป็นอย่างคุณตอนนี้นะคะ มาอยู่เป็นเพื่อน อย่าเห
15 มกราคม 2549 17:22 น. - comment id 553360
อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ เข้มแข็งนะค่ะ...เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
16 มกราคม 2549 10:02 น. - comment id 553454
ความรักเราว่างเปล่า ไร้จุดไร้แสงแห่งความหวัง ทุกอย่างพินพัง หมดแรงสิ้นพลังกับรักที่หลอกลวง เศร้านักรักที่มีแต่ความว่างเปล่า
16 มกราคม 2549 13:58 น. - comment id 553491
๑ อนิจจาว่ารัก เพียงเงา คว้าแต่ลมข่มเศร้า โศกแท้ หลงเสน่ห์ว่างเปล่า เคยว่า จริงแม่ เจ็บยิ่งเจ็บสุดแก้ สนิมเนื้อในตน ......เศร้าฟะ วันนี้
16 มกราคม 2549 14:32 น. - comment id 553501
ว่างเปล่าเกินเข้าใจ หักอาลัยเกินใฝ่หวน รักเธอคล้ายโซตรวน ร่ามตรึงตามความมืนมน ว่างเปล่า...คุ้น ๆ นะ...
16 มกราคม 2549 23:50 น. - comment id 553604
ทดท้อเพราะรันทด ช่างกำสรดมิสดใส หนึ่งห่างร้างลาไกล ใจระส่ำถูกย่ำยี เพราะรักจึงทดท้อ ทรมาน ว่างเปล่าจมดักดาน โศกเศร้า รอคอยแต่เพียงกาล หมุนผ่าน ผันเฮย เพื่อกลบทุกข์รุมเร้า เฆี่ยนย้ำกระหน่ำใจ
17 มกราคม 2549 07:27 น. - comment id 553623
เศร้าไปได้อะไร ยิ้มให้คนทั้งโลกดีกว่า ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ