หิวข้าว

กะเรกะร่อน

คดข้าวขาวใส่จานมาปันป้อน
หอมข้าวแดงแกงร้อนน้ำพริกป่า
น้ำตาหยดหยาดแร้นแทนน้ำปลา
เม็ดข้าวเรียงเบื้องหน้า...จาก"นาเดียว"
 
แม่โพสพหน้าหมอง ฤา ร้องไห้ ?
ท้องธรณินทร์เกรียมไหม้แท้งกล้าเขียว
แม่คงคาล้ารินกสิณเกลียว
ขวัญแผ่นดินซูบเซียวและแหลกลาญ
สูญสิ้นหมดหรือไรน้ำใจรัก
สามัคคีฤดีภักดิ์เคยไถหว่าน
เกิดจาก"ดินผืนเดียว"เกี่ยวสำราญ
เปิบข้าวแดงแกงหวานปันกันกิน
เหลือเพียงนาผืนร้างและสางสัตว์
เสียงแส้โบก เงินสะบัด ทั่วทุกถิ่น
แม่โพสพระบมโบยซบอกดิน
อัสสุชลไหลรินแทนคงคา
พระสยามเทวาผวา...เคลื่อนคลาหรือ?
สางสาบสัตว์โหมกระพือทุกทิศา
อัคคีผลาญลาญแล้วแก้วพารา
หมดน้ำใจ ไฟน้ำตามาฟาดฟัน
คดวิญญาณข้าวนามาปันป้อน
ครั้งหนึ่งหอมแกงร้อน เนื้อสวรรค์
วันนี้...ไร้แผ่นดิน สิ้นฟ้า สูญตาวัน
ยังโกศเงินเก้าชั้น....(เท่านั้น)......ท่วมท้องไทย
หิวข้าว....ลูบท้อง ปะน้ำตา
แผ่นดิน...ผืนฟ้า นี้ของใคร?				
comments powered by Disqus
  • rain..

    15 มกราคม 2549 14:14 น. - comment id 553320

    36.gif..
    
        เรนแวะมาทักทาย..นะคะ..
     บทกลอนสื่อความหมายได้ดีจัง..
    
             เรนสวัสดีคะ..36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน