เป็นเพราะรักมากไปหรือไรเล่า ใจจึงถูกความเศร้าเข้าทับถม อยู่กับความอ้างว้างอย่างตรอมตรม แสนระทม..ทุกข์..ท้อ..ทรมาน ในทุกทุกคืนวันกลั้นสะอื้น ต้องกินกลืนน้ำตาต่างอาหาร อยู่กับความเหว่ว้ามาเนิ่นนาน ใจจึงพาลเจ็บช้ำอย่างจำนน เป็นเพราะรักเธอมากยากไถ่ถอน แม้หนาวร้อนเพียงไหนไม่เคยบ่น ระหว่างเรา..เศร้า ..ทุกข์..สุขระคน คงเป็นผลของกรรมเคยทำมา เมื่อรักมาก..หวังมาก..จึงช้ำมาก ใจหนึ่งอยากหลบลี้เพื่อหนีหน้า แต่อีกใจนั้นขลาดมิอาจลา จึงรักทั้งน้ำตาอย่างชาชิน ................................
12 มกราคม 2549 15:34 น. - comment id 552825
รักมากก็ช้ำมากน้า !!
12 มกราคม 2549 15:34 น. - comment id 552827
บอกใครจ๊ะ แฝดพี่ แบบว่า .. รักทั้งน้ำตา เมื่อเธอบอกว่ารักฉันหมดหัวใจ อ่ะเปล่าน๊า อิ อิ ... คิดถึงมาก ๆ เลยค่ะ วันนี้ทำกันต่อหน้าต่อตาหัวหน้า อู้งานมาด้วยความคิดถึง ไปล่ะค่ะ เสียวสันหลังวาบ ๆ แย้วล่ะน๊า
12 มกราคม 2549 16:03 น. - comment id 552835
เป็นเพราะรักมากไปใช่แล้วเล่า เพราะสองเราคลอเคล้าแถมเฝ้าหมาย พอวันนี้เจ้าพรากไปจากกลาย ก็เลยได้น้ำตาเยียวยาใจ คิดถึงที่สุดเลย ดูแลตัวเองนะ ด้วยรักและห่วงใย
12 มกราคม 2549 16:04 น. - comment id 552836
เป็นเพราะรักมากไปใจจึงเจ็บ แม้พยายามกล้ำเก็บสักเพียงไหน มิอาจทานเสียงเรียกร้องของหัวใจ จึงจำเจ็บต่อไป...ไม่อาจลา
12 มกราคม 2549 17:32 น. - comment id 552847
เพราะมากนะ แต่งได้ดห็นภาพ เห็นใจเราก็เป็นเช่นนั้น เป็กกำลังใจให้นะ
12 มกราคม 2549 17:46 น. - comment id 552896
เป็ดเป็นห่วงป้านะ
12 มกราคม 2549 23:33 น. - comment id 552945
คุณเป็นคนมีพรสวรรค์ในการสร้างความเจ็บปวด ทำหัวใจร้าวรวดปวดแสบร้อน ปริแตกแหลกสลายแทบขาดรอน มิอาจถอนพิษรักได้สักที ฉันเป็นคนมีพรสวรรค์ในการรนหาเรื่อง ฉลาดปราดเปรื่องเรื่องวิ่งเข้าหาไฟหลากสี พาหัวใจตัวเองไปเจ็บช้ำโดนย่ำยี สะใจดี .. รับความเจ็บเก็บร้าวราน .. =เคยเขียนเหมือนกันเมื่อนานมาแระ .. รักด้วยน้ำตา .. วันเวลาผ่านไป .. ยังเหมือนเดิม .. 5555 เอิ๊ก .. =
13 มกราคม 2549 07:47 น. - comment id 552969
พี่พุดคิดถึงนะคะ หายไปนานจังค่ะ ฝากบทเพลงแทนใจนะคะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song113.html บนความโศกศัลย์ของใจดวงหนึ่ง เป็นความสุขซึ้งของใจอีกดวง บนความชอกช้ำฉันน้ำตาร่วง เป็นความชื่นทรวงสมปองของเธอ ยุติ ธรรม แล้ว ละ หรือ คนหัวใจซื่อ ต้องน้ำตาเอ่อ คนลวงเช่นเธอสำราญเริงร่า ดินและฟ้า ยัง คุ้ม ครอง เป็นความผิดไหมที่ใจคิดซื่อ เป็นความผิดหรือที่คอยสนอง เป็นความผิดไหมที่ใจทุกห้อง มอบเป็นเครื่องลองรักเล่นของเธอ ตอบให้ฉัน รู้ได้ไหม ว่ารักที่ให้เธอนั้นฉันเซ่อ ตอบฉันซิเธอขอฟังสักคำ จะได้จำไว้ สอน ใจ บนความโศกศัลย์ของใจดวงหนึ่ง เป็นความสุขซึ้งของใจอีกดวง บนความชอกช้ำฉันน้ำตาร่วง เป็นความชื่นทรวงสมปองของเธอ ยุติ ธรรม แล้ว ละ หรือ คนหัวใจซื่อ ต้องน้ำตาเอ่อ คนลวงเช่นเธอสำราญเริงร่า ดินและฟ้า ยัง คุ้ม ครอง... รักมากค่ะ
13 มกราคม 2549 13:16 น. - comment id 553032
ต้องทุกข์ท้อทรมานถึงปานนั้น รักกับใครที่ไหนกันมันใจหิน ลืมให้สิ้นหนีให้พ้นอย่ายลยิน ในแผ่นดินใช่มีเพียงชายไร้ใจ มาเถิดหนายื่นมือมาให้ฉัน จะจับจูงยึดมั่นไม่หวั่นไหว ร่วมทางเดินด้วยกันร่วมฝันไกล น้ำตาแห้งเมื่อใดสุขสมปอง... กล้ารึเปล่า...?
13 มกราคม 2549 14:48 น. - comment id 553046
เพราะน้ำตาทิ้งคราบอาบใบหน้า ต้องโศกาโศกสะอื้นเพราะขื่นขม แล้วไฉนน้องเบญเห็นตัวกลม มันตรอมตรมใช่ไหมถึงได้กิน
13 มกราคม 2549 17:34 น. - comment id 553107
เมื่อรักมาก..หวังมาก..จึงช้ำมาก ใจหนึ่งอยากหลบลี้เพื่อหนีหน้า แต่อีกใจนั้นขลาดมิอาจลา จึงรักทั้งน้ำตาอย่างชาชิน ชอบอ่ะเจ๊...... โดยเฉพาะบทนี้ กะแหง่หล่ะเพราะว่าไอ้อาการแบบนี้อ่ะ อุ๊เคยเปงบ่อยๆ ............. คิดถึงนะเจ๊ ม่ายด้ายเข้ามาทักทายซะนาน จะคิดถึงอุ๊บ้างม่ะเนี๊ย ............ แต่ม่ายคิดถึงกะม่ายเปงรัยนะเจ๊ เข้าใจว่าเข๊ต้องมีหน้าที่คิดถึงใครๆอีกหลายคน .... หง่า ไปหล่ะ ..... อยู่นานๆเดี๋ยวดำกว่าเดิมหล่ะยุ่งเลย