(กลอนแปด) เห็นว่าวน้อยลอยเล่นลมสมสง่า โครงไผ่ขึงตึงกล้าท้าลมฝน สายป่านเอื้อมเชื่อมสัมพันธ์ดั่งใจตน สู่เบื้องบนนภากาศอันวาดตรึง (กลอนหก) ว่าวน้อยคอยเรียงเคียงคู่ ลมอู้สู่นภาพาถึง ป่านปั่นผันผ่อนหย่อนตึง ป่านขึงตึงหย่อนผ่อนไป (กลอนสี่) เปรียบว่าวชีวิต ลิขิตตนได้ ไม่ตึงหย่อนไป อยู่ไปได้นาน ชิวิตติดตรึง ขึงหย่อนอ่อนต้าน การใดผสาน ให้งานเหมาะควร (แคนโต้) ว่าวชีวิต ฉัน ลอยไกล ลอยไปใกล้ดาว ดาวน้อยทัก ระวังเกี่ยวฉันขาด ว่าวยังลอยอยู แม้บางคราวอ่อนล้า ลมแรงเกินไป เธอ ลม เป็นสายป่านให้ฉันลอยอยู่ได้ ว่าวชีวิต ฉัน มีเธอ
11 มกราคม 2549 22:38 น. - comment id 552681
เห็นปักเป้าคราวพลิ้วลอยลิ่วคว้าง ล้อลมพลางโยกย้ายหางส่ายสม คล้ายรุนแรงโฉบเฉี่ยวเลี้ยวตามลม คราวนั่งชมหวนคิดชีวิตจริง มีรุ่งโรจน์โชติช่วงและร่วงหล่น เปรียบเทียบตนแปรไปไม่หยุดนิ่ง ดั่งว่าวน้อยลอยลมน่าชมจริง ดูทุกสิ่งงดงามตามใจปอง สายป่านขาดอาจคว้างอย่างไร้เหตุ เกิดอาเภทพลาดพลั้งต้องนั่งหมอง อีกจุดหมายสิ้นความตามครรลอง ครั้นเหม่อมองปักเป้าจึงเข้าใจ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
12 มกราคม 2549 18:28 น. - comment id 552909
อยากเป็นทั้งลม..ทั้งสายป่าน..จะได้นำพาว่าวน้อยได้ค่ะ..คงเหมือนชีวิตคนที่เราสามารถกำหนดชีวิตตัวเองไปในทางที่ต้องการและถูกต้องไงค่ะ
15 มกราคม 2549 08:04 น. - comment id 553278
ขอบคุณมิตรภาพจากอัลมิตตราครับ silky ครับชีวิตคนเราบางทีก็ไม่ต่างกับว่าวครับ