ยินสายน้ำตานีที่ร่ำให้ วิโยคใจคร่ำครวญหวนถวิล พิราบขาวเจ้าบินไปไม่กลับถิ่น เจ้าผกผินบินไกลไม่กลับมา เจ้าอาศัยสะตอใหญ่ที่ใกล้น้ำ ยามพลบค่ำเคยบินกลับมาหา นอนหลับที่คาคบใหญ่เห็นชินตา หัวเช้ามาเจ้าร้องกู่ให้ยลยิน แผ่นดินนี้ลุกเป็นไฟรู้หรือไม่ ลามลุกไปทั่วด้ามขวานผลาญไปสิ้น ต้องสูญเสียคนรอบกายหลายชีวิน ใจขาดวิ่นสิ้นสงบไม่พบพาน เป็นเช่นนี้เมื่อเจ้าไปไม่เห็นหน้า ไม่กลับมาเกาะไม้อยู่กู่ร้องขาน ข้าร่ำให้เป็นสีเลือดมาช้านาน สิ้นวันวานสันติสุขที่เคยเป็น กลับเถิดเจ้าบ้านเราเขารออยู่ กลับมาสู่สันติสุขไร้ทุกข์เข็ญ เจ้ากลับมาพัดพาความร่มเย็น แผ่นดินนี้ที่เห็นยังเป็นไทย
9 มกราคม 2549 22:23 น. - comment id 552169
แลสายน้ำตานีที่ร่ำไห้ ช่างปวดใจยิ่งนักเกินหักหาญ ไทยเคยอยู่ร่มเย็นเป็นช้านาน ร้อนมารานให้กรุ่นดูวุ่นวาย หวังสันติมาเยือนเพื่อนร่วมหล้า แต่เหมือนว่าสิ่งเหล่านั้นมันหดหาย ทุกทุกวันทับถมคนล้มตาย พวกเหล่าร้ายช่างพาลผลาญคนดี ร่ำไห้จนระบายเป็นสายเลือด แผ่นดินเดือดจะปลอดทุกข์ สุขไหมนี่ ? ฤๅจะต้องพากันตายอีกหลายปี ยอมบัดพลีเซ่นขวานทองแดนของไทย
9 มกราคม 2549 22:51 น. - comment id 552177
ขอให้ประเทศไทยสงบสุข
10 มกราคม 2549 00:51 น. - comment id 552203
ประเทศไทยคือขวานทองผ่องแผ้ว สยามนามนี้เพริศแพร้วไม่จบสิ้น น้ำใจคนไทยงามงดเป็นอาจิณท์ ลื่อเลื่องทุกถิ่นยามใครได้มาเยือน แวะมาทักทายกันค่ะ
10 มกราคม 2549 13:12 น. - comment id 552292
กลับเถิดเจ้าบ้านเรารอเจ้าอยู่ กลับมาคู่เคียงข้างเหมือนอย่างเก่า กลับมาสุขทุกข์จางหรือบางเบา มาเป็นเราประเทศไทยให้ร่มเย็น อยากให้ประเทศไทยมีแต่ความสงบสุขจัง
10 มกราคม 2549 14:39 น. - comment id 552339
สุดงามแสนโศกค่ะ พุดรักปักษ์ใต้บ้านเราค่ะ และ สวดภาวนาทุกคืนค่ำ ให้ผืนดินทองแห่งผองเรา ได้กลับคืนสู่ความร่มเย็นเป็นสุขสืบไป ตราบ จนชั่วลูกหลานเหลนโหลนไทยในภายหน้าค่ะ งามจิตวิญญาณค่ะ พุดไพร
10 มกราคม 2549 18:51 น. - comment id 552453
ขอให้ทุกที่ มีแต่สันติภาพ...
15 มกราคม 2549 08:19 น. - comment id 553282
ขอบคุณอัลมิตรา extreme life silky ผู้หญิงไร้เงา คุณพุด ที่มาร่วมขับขานบทกลอนสันติภาพ ให้ก้องกังวานครับ