ร้อยคำรัก ผ่านอักษรา ที่ว่าหวาน บรรจงสาน ความนัย ใส่อักษร ด้วยความรัก ห่วงหา และอาทร ด้วยอาวรณ์ วอนฝากถึง คนไกลตา ร้อยความคิด คำนึง อยู่เสมอ ร้อยคำเพ้อ ฝันถึง ละเมอหา นำมาเรียง ร้อยไว้ ในอุรา แล้วนำพา ให้ลมพัด รำเพยไป ร้อยความหวง ห่วงหา พาใจฝัน ร้อยรำพัน ฝากถึง ดวงดาวใส เป็นดวงตา สื่อรักแท้ ที่อาลัย ให้คนไกล รับรู้ อยู่มิคลาย ร้อยความรัก ปักจิต ใจคิดถึง ร้อยใจพึง พร่างถึง จันทราฉาย ให้อบอุ่น ด้วยรัก มิเว้นวาย แม้นไกลกาย มิอาจพราก ให้ไกลกัน
ลมรำเพย 9 ม.ค. 2549 13:32 น. - ID 84992 
1340
6
0
9 มกราคม 2549 14:13 น. - comment id 552109
ร้อยรักส่งให้คนไกล ^_^
9 มกราคม 2549 16:39 น. - comment id 552133
ช่วยไม่ได้ก็คนมันยังรัก ห่างไกลแค่ใหนไม่สำคัญ.... กลอนไพเราะครับ
9 มกราคม 2549 23:30 น. - comment id 552187
ลมรำเพยเผยผ่านสรรค์สิ่งรัก บรรจงถักถ้อยหวานซ่านอักษร ถึงคนไกลในสิ่งซึ่งวิงวอน มิได้อ้อนวอนบอกไว้ให้ใจจำ.
แก้วประเสริฐ.
10 มกราคม 2549 13:19 น. - comment id 552296
เราก็เป็นคนไกลตา อาจอยู่แถว ๆ หางตาอิอิ
10 มกราคม 2549 14:04 น. - comment id 552315
เข้ามาอ่านครับ
10 มกราคม 2549 15:50 น. - comment id 552388
ชักหวั่น ๆ สายลมรำเพยมาใกล้ ๆ ต้องหอบรักของคุณมาด้วยแน่เลย แฮ่ จากคนไกลไง.. (ปกติ สีน้ำฟ้าจะออนเอ็ม ชื่อคนไกล)
10 มกราคม 2549 16:24 น. - comment id 552408
ร้อยห่วงหา พาใจ ให้สุขสันต์ ร้อยเธอฉัน รวมเป็นเรา เฝ้าสุขขี ร้อยความรัก ประจักษ์มั่น หมั่นภักดี ร้อยชีวี มิเปลี่ยนไป ใจมีเธอร้อยรักสลักใจ
14 มกราคม 2549 07:49 น. - comment id 553170
แม้นไกลกาย มิอาจพราก ให้ไกลกัน คนอะไรนิเขียนเพราะนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
