นั่นของหนู นี่จะเอา ช่างเซ้าซี้ นู่นไม่ดี หนูไม่สน ปัดพ้นฉัน ขอเยอะเยอะ แบ่งชม ขนม...รางวัล ที่เหลือนั้น พี่เอาไป ไม่อยากกิน รองเท้าสวย ชุดก็หรู ขอหนูเถอะ ไม่เอาเยอะ แค่ทั้งหมด ปลดมาสิ้น จะถ่ายรูป เสื้อตัวเก่ง เบ่งจนชิน แค่พี่ยิน ว่าอยากได้ ให้ทันที แม่ก็ว่า ให้น้องหนา หยุดว่าดุ น้องไม่รู้ ยังเด็กนัก กวนทักถี่ ดูแลน้อง แบ่งปันเขา เท่าที่มี แล้วค่อยชี้ ช่วยสอนน้อง ให้ตรองดู ฮือ...แม่จ๋า เจ็บที่เห็น เล่นกับพี่ แม่ก็ตี พี่เจ็บร้อง หนูมองอยู่ แม่ว่าพี่ โตแล้ว ไม่แลดู เจ้าก็รู้ น้องยังเล็ก เด็กเหลือเกิน มาเถอะพี่ เล่นซ่อนหา ใต้ผ้าห่ม กอดกันกลม ยังอุ่นไอ ไม่ขัดเขิน จับมือพี่ กอดคอแน่น แขนควงเดิน สุขเหลือเกิน เมื่อครั้งเล่น เป็นเพื่อนเกลอ ..................... ตอนเป็นเด็ก พี่ช่วยเลี้ยง เคียงข้างเจ้า ที่ยังเยาว์ แลอ่อนวัย ไกวแปลกล่อม ดูแลให้ เช็ดเถียงนี้ อึฉี่ยอม เขาถนอม บอกว่ารัก เจ้านักเอย เมื่อโตมา ก็ปันแบ่ง ไม่แย่งลูก มีส้มสูก ขนมให้ ไม่เอื้อนเอ่ย ยอมถูกตี ไม่แย้งค้าน สักคำเลย แม้ชุดเก่ง ยอมให้เฉย ไม่เคยทวง เจ้าชอบเล่น กับพี่ เพราะดีนัก ไม่เคยผลัก ว่าตี พี่แหนหวง ยอมเป็นเพื่อน แบ่งรักจริง ไร้สิ่งลวง มีแต่ห่วง โดนรังแก จะแพ้มา บางครั้งแม่ ก็ว่าเขา เพราะเราร้อง ว่าพี่เจ้า ไม่ดูน้อง เขาร้องจ้า คงเสียใจ ที่แม่ทำ เสียน้ำตา เสียงเจ้าซา มองพี่แป๋ว แล้วหยุดไป ผ้าห่มเดิม ผืนนั้นเก่า เอาทิ้งแล้ว ที่เคยแซว เสียงเซ็งแซ่ แม่ซื้อใหม่ แต่ภาพลูก สองน้องพี่ ที่กลางใจ ใต้ผ้าห่ม ผืนนั้นไซร้ ให้ตรึงตา ..................... นู่นของพี่ หยิบใช้ ก็ได้นะ ไม่เอาล่ะ ช่างเถอะพี่ มีแล้วนั่น ขนมพี่ ซื้อมาฝาก อยากให้ปัน แบ่งแล้วกัน กินกับพี่ ดีกว่าเออ พี่ว่าชุด มันสวยนา หามาฝาก อย่าลำบาก ยากยุ่งหา มาเสนอ แค่กลับมา ทุกอาทิตย์ พอเจอะเจอ ไม่ต้องเก้อ ที่ให้รอ ก็พอใจ มาพี่ช่วย ทำอาหาร ทานพร้อมหน้า โธ่พี่จ๋า หยุดพักกรำ น้องทำได้ แม่ไม่ว่า นั่งรอ เหมือนพ่อไป เสร็จเมื่อไร เสิร์ฟให้เอง อย่าเกรงเลย พี่ทำงาน เหนื่อยมากไหม เล่าได้นะ โดนนายฉะ บอกอย่ายั้ง ฟังเฉยเฉย อยากระบาย ทุกข์เรื่องไหน โทรมาเลย ไม่เสบย อย่ามัวเก็บ จนเจ็บเกิน นึกถึงภาพ เมื่อวัยเยาว์ เรา...ผ้าห่ม ที่กอดกลม ย้ำชัด ยังขัดเขิน อยากจับมือ กอดคอแน่น ควงแขนเดิน แต่ผิวเผิน แค่ความคิด ที่ติดใจ ..................... คิดถึงฉันบ้างไหม ...คำถามเลี่ยนๆ ที่ปกติเราไม่พูดกันเลย วันนั้นไม่ได้ตอบ แต่วันนี้อยากตอบ คิดถึงมาก แล้วจะโทรหาบ่อยๆ จะกลับไปเยี่ยมนะ เมืองไทยกับเนเธอร์แลนด์ในแผนที่น่ะ ใกล้กันนิดเดียวเอง รักและคิดถึงมาก จาก น้องสาวที่ไม่ได้กอดพี่นานมากแล้ว
9 มกราคม 2549 11:41 น. - comment id 552083
รอบขุนเขาเรียงรายด้วยไพรพฤกษ์ สิ่งอึกทึกปราศสิ้นถิ่นเขาเขิน สลับสูงต่ำหมอกขาวราวยวงเงิน ตามแนวเนินเพาะปลูกพันธุ์ลูกไม้ ทั้งลิ้นจี่ลำไยเรียงรายรอบ ตามแนวขอบกรอบชั้นนั้นกล้วยไม้ อีกบุปผานานาพันธุ์นั้นมากมาย แสนสุขสบายคล้ายสวรรค์ในแดนดิน แก้วประเสริฐ.
9 มกราคม 2549 15:57 น. - comment id 552124
สักครั้งหนึ่งถึงเธอที่รัก...น่ารักและอบอุ่นจังค่ะ......
10 มกราคม 2549 15:00 น. - comment id 552360
สายใยสายสัมพันธ์ แม้ภูผามิอาจกั้น ทะเลมิอาจขวาง... ความเป็นพี่น้องของสองเรา กลอนเพราะมากกกกกกกกกกกก..
10 มกราคม 2549 19:12 น. - comment id 552465
อบอุ่นจังค่ะ คือความรักงาม มะกรูด...เป็นลูกคนกลาง จะได้ความรักครบเลยนะ จากพี่ชาย พี่สาว น้องชาย น้องสาว ทุกคนต่างบอกทำไม? เราได้ความรักครบ ไม่มีขาด มีพี่ชาย พี่สาว น้องชาย น้องสาว ซึ่งในบางครอบครัวมีไม่ครบ...
10 มกราคม 2549 22:14 น. - comment id 552493
มีน้องสาวกะเค้าอยู่คนนึง อ่านงานน้องยังเยาว์ แล้ว ทำให้นึกถึงตัวเองตอนยังเยาว์ เล่นกันบ้าง แกล้งกันบ้าง ตามประสาเด็ก ๆ มีเรื่องนึงอยากจะบอก น้องสาวเราเค้าจะห่างเราไปแล้วล่ะ รู้ไหมเขาจะไปอยู่ไหน เขาจะไปอยู่ที่ที่ ยังเยาว์กำลังอยู่ตอนนี้ล่ะ อีกไม่นาน แล้วก็คงจะไปนานเลย