**.. กับความกร้าว แข็งกระด้าง อย่างที่เห็น ไม่จำเป็น เอ่ยถ้อย ร้อยคำหวาน สิ่งสำคัญ ที่สุด ดุจดวงมาน นั่นคือการ เข้าใจ ในสองเรา.. **.. ที่ฉันดู เย็นชา ต่อหน้านั้น ใช่ว่าฉัน อวดดี หรืองี่เง่า ภายใต้สอง ดวงตา มีพร่าเงา แอบความเศร้า เหงายิ่ง กว่าสิ่งใด.. **.. ที่ด่าเธอ ใช่ร้าย หรือใจเกลียด ที่ส่อเสียด ประชดประชัน นั้นมิใช่ ที่เมินหน้า เวลาพบ ก็หลบไกล เพราะว่าใจ อายเกินกว่า สบตากัน.. **.. " ความหวังดี " คำหนึ่ง ซึ่งอยู่ลึก แอบบันทึก ลอยคว้าง อยู่กลางฝัน โลกวันนี้ เป็นของใคร ไม่สำคัญ เป็นของเธอ เป็นของฉัน เท่านั้นพอ.. **.. นอกจากความ หวังดี ที่แอบไว้ ยังซ่อนซึ้ง ถึงใจ ในอีกข้อ ทุกทุกครั้ง ยังเนิ่นนาน กับการรอ เพื่อเพียงขอ บอกว่า " รัก " แม้สักคำ... ด้วยความหวังดี ก.นพดล รักษ์กระแส ก.ประแสร์ ศิษยาพร
9 มกราคม 2549 00:13 น. - comment id 552012
อาจจะดูแข็งกร้าวกับเธอไป แต่หัวใจแอบเจ็บปวดอยู่เสมอ อยากอ่อนโยนอ่อนหวานให้กับเธอ กลัวใครว่านำเสนอความอ่อนแอ
9 มกราคม 2549 16:33 น. - comment id 552132
ขอให้หวังดีอย่างนี้ตลอดไปนะครับ กลอนไพเราะมาก
10 มกราคม 2549 15:52 น. - comment id 552393
^___^ ชอบบทนี้จัง
10 มกราคม 2549 16:44 น. - comment id 552418
ซึ้งมากจะร้องไห้ ช่วยส่งกลอนเพราะมาหน่อยนะ rlk_4210@hotmail.com
31 มกราคม 2549 16:11 น. - comment id 556999
กลอนไพเราะนะคะ อ่านแล้วซึ้งดีค่ะ