อย่าเที่ยวเมื่อพร้อม........จะหง่อมเสียก่อน หนทางสัญจร..................บ้างร้อนบ้างเย็น อย่าเที่ยวเมื่อพร้อม.........ต้องยอมทุกข์เข็ญ ยากแค้นลำเค็ญ.............ได้เห็นโลกกว้าง อย่าอยู่อย่างอยาก............ซ้ำซากหม่นหมาง ชีวิตจืดจาง......................เพราะห่างเพลิดเพลิน ดิ้นรนขวนขวาย..............ปีนป่ายโขดเขิน ก้าวย่างทางเดิน..............อย่าเมินสิ่งใด จุดหมายปลายฝัน............อย่าหวั่นสั่นไหว มิถึงหลักชัย.....................อย่าได้กังวล เพียงทางที่ผ่าน................พบพานเหตุผล คือสิ่งได้ยล......................เปี่ยมล้นประสบการณ์ หากพร้อมจะไป................ล่วงวัยวันผ่าน คงทรมาน........................สังขารโรยลา @@@@@@@@@@@@@@@@@ วันหนึ่งขณะเดินเข้าป่า พบคุณป้าคนหนึ่งเดินป่า ด้วยท่าทางเหนื่อยหอบ ผมหันไปยิ้มทักทาย ได้ยินเสียงพูดขึ้นมาลอยๆว่า "เที่ยวเมื่อพร้อมก็อย่างนี้แหละ" @@@@@@@@@@@@@@@@@
เรไร 7 ม.ค. 2549 00:01 น. - ID 84910 
817
2
0
7 มกราคม 2549 01:13 น. - comment id 551678
อืม เป็นคำที่น่าจดจำทีเดียว
7 มกราคม 2549 11:15 น. - comment id 551697
นั่นสิเน้าะ รอเมื่อพร้อมอาจจะไม่ได้เที่ยวนะเอ้า...คิคิ
7 มกราคม 2549 13:22 น. - comment id 551708
... .... 555555555555 .... ถ้าเธอไม่พร้อม ฉันก็พร้อมจะไป ..ใครก็ได้ ...555
7 มกราคม 2549 15:52 น. - comment id 551718
เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกันค่ะ ปัจจุบันก็จะเที่ยวเข้าป่า ขึ้นดอย พอแก่ตัวลง ไม่มีแรงเดิน ค่อยเที่ยวอีกแบบที่ไม่ต้องลุยมากนัก วางแผนเที่ยวก่อนพร้อมไว้นานแล้วค่ะ
7 มกราคม 2549 20:00 น. - comment id 551753
ผมพร้อมแล้วครับ
8 มกราคม 2549 00:50 น. - comment id 551815
คุณ ร้อยฝัน อย่างอ้อยนี่ พร้อมลุยอยู่แล้ว จริงป่าว คุณ ชลกานต์ เห็นมาเยอะครับ เที่ยวเมื่อพร้อม เดินถือไม้เท้าทั้งนั้นเลย คุณ ไบซัน เวาลไม่คอยใครหรอกครับ ท่าทางคุณคงอยากไปเที่ยวจนตัวสันหรือเปล่านี่ แล้วไม่ได้ไป หาโอกาสให้ชีวิตบ้างครับ อย่างปล่อยให้มันผ่านไป เพราะโอกาสดีดีอาจมีเพียงครั้งเดียว ขอบคุณครับ คุณ เพรง.พเยีย ก็อย่างนั้นแหละครับ บางคนบ่นว่าผมเที่ยวเก่ง ไปทุกที่ พร้อมไปครับถ้าหัวใจอยากไป คุณ extreme life ไหนกันดี เข้าป่าปิดภูกระดึงมั้ย
8 มกราคม 2549 06:41 น. - comment id 551852
สวัสดีค่ะคุณเรไรและสวัสดีค่ะเพื่อนสมาชิก thaipoem ทุกท่านและมาเยี่ยมชมงานกลอนคุณเรไรและเพื่อนสมาชิก thaipoem ค่ะ....ฝากบทกลอนด้วยนะคะ ขอคำแนะนำด้วยค่ะ *** หลงป่า *** แ สนเพลิดเพลินเดินชมป่าพนากว้าง สองฝั่งทางสวยสดงดงามยิ่ง ทั้งพืชพรรณธัญญางามตาจริง ล้วนแต่สิ่งชวนชมที่สมใจ มวลดอกไม้มากมายหลายหลากสี เขียวขจีกลางพนาพาสดใส ดอกพุฒซ้อนหอมระรื่นแสนชื่นใจ แย้มดอกใหม่บริสุทธิ์บุษบา แดงระเรื่อเจือขาวพราวสะพรั่ง ประดุจดังเมืองสวรรค์ชั้นเวหา เหลืองอร่ามงามระยับจับนัยน์ตา โน้มระย้าห้อยระย้อยสร้อยราตรี ภูมรินทร์บินดอมดมผสมเคล้า ดูดดื่มเอาน้ำหวานพาลบินหนี จากดอกหนึ่งสู่ดอกหนึ่งซึ้งฤดี อิ่มเต็มที่บินเริงร่าถลาลม ยิ่งล้ำลึกเดินมาในป่ากว้าง มองข้างทางช่างสดใสไร้ขื่นขม ทั้งขุนเขาลำเนาป่าล้วนน่าชม เสียงระงมวิหคซ้องร้องเรียกกัน แสนเพลิดเพลินเดินหลงทางกลางป่าใหญ่ ฉันตกใจ...ตื่นภวังค์...นั่งใจหวั่น ความสว่างของดาวเดือนและแสงจันทร์ ปรากฏฉัน...ฝันกับเขา...เท่านั้นเอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
