..๏ อ้อมกอดแสนละมุนแห่งขุนเขา โอ้ตัวเราหลงคอยละห้อยหา ทุกค่ำคืนแก้มรื้นชื้นน้ำตา แม้เวลาล่วงผ่านนานเพียงใด แว่วยินเสียงพระพายทักสายหมอก ดั่งเย้าหยอกยั่วพาพฤกษาไสว เรากลับยิ่งชอกช้ำระกำใจ แสนคิดถึงบางใครที่ไกลกัน ลมพัดใบร่วงพรูฤดูหนาว ให้รวดร้าววิตกจิตโศกศัลย์ หยดน้ำค้างจำนวนเท่าเราจาบัลย์ น้ำตากลั่นประหนึ่งว่าคว้างอารมณ์ ๚ะ๛ ด้ ว ย ยั ง ห วั ง รั ก ล ะ มุ น ข อ ง ขุ น เ ข า แ ม้ ต้ อ ง เ ศ ร้ า เ พ ร า ะ ทุ ก ข์ ม า รุ ก ถ ม หั ว ใ จ เ ร า ดั่ ง พ ร้ อ ม ใ ห้ ต ร อ ม ต ร ม จ ะ ขื่ น ข ม เ พี ย ง ใ ด ใจ ยั ง ร อ
5 มกราคม 2549 14:05 น. - comment id 551322
เอื้อมอ้อมแขนโอบประคองเอื้อไออุ่น ที่แสนคุ้นเคยกันวันฟ้าใส ร้อยถ้อยคำฉ่ำหวาน\"ปานดวงใจ\" \"เราจะไม่ไกลกันแล้วแก้วตา\" ยามบ่ายที่แสนอบอุ่น
5 มกราคม 2549 14:32 น. - comment id 551327
รออ้อมกอดแห่งขุนเขา แม้นานเพียงใดใจยังคิดถึง ^_^
5 มกราคม 2549 14:47 น. - comment id 551335
สายลมพัดผ่านใจให้เย็นลง แต่ยังคงร้าวรอนไม่ผ่อนหนา สายลมหนาวเป่าแก้มแต้มน้ำตา แต่เหมือนว่ายังชื้นสะอื้นเอย ธรรมชาติพยายามปลอบเธอ
5 มกราคม 2549 16:01 น. - comment id 551347
อ้อมกอดแห่งขุนเขาเงาตระหง่าน หนาวแผ่ซ่านผ่านฤดีที่โศกศัลย์ สังคีตโศกเพลงไพรให้จาบัลย์ ต้องอดกลั้นน้ำตาทุกคราคืน
5 มกราคม 2549 16:24 น. - comment id 551354
ขี้บ่นจัง..เสียงลอยมาถึงเชียงใหม่เลยนะ...
5 มกราคม 2549 16:39 น. - comment id 551356
ไปหลงอยู่ดอยไหนล่ะเนี่ย สวัสดีปีใหม่เจ้า......
5 มกราคม 2549 18:35 น. - comment id 551390
แวะมาสวัสดีปีใหม่ค่าพี่อิม ท่าทางจะหลงรักขุนเขาเสียแล้วเอย..
5 มกราคม 2549 19:42 น. - comment id 551400
ออ้มกอดใดในเท่าขุนเขารัก เริ่มตระหนักเมื่อฟ้าสางสว่างไสว ออ้มกอดรักยังแนบแน่นอุ่นอกไอ ถึงคราไกลคร่ำครวญหาน้ำตานอง แวะมาหาออ้มกอดแห่งขุนเขาค่ะ...ซึ้งค่ะซึ้ง...
5 มกราคม 2549 20:32 น. - comment id 551407
5 มกราคม 2549 22:24 น. - comment id 551438
ไมหวานขนาดนี้ได้ครับพี่ ทานกาแฟใส่น้ำตาลกี่ช้อนครับ..ใคร่อยากฮู้
5 มกราคม 2549 22:43 น. - comment id 551443
ในอ้อมอกโอบกอดจากยอดเขา คงว่างเปล่าเวิ้งว้างระหว่างฝัน ลมพัดหนาวขมขื่นทุกคืนวัน อ้อมอกอันแอบอิงไม่จริงใจ โอบกอดเหงาเศร้าทรวงด้วยหวงหึง ขุนเขาจึงเย็นชาพาหวั่นไหว โอบผืนดินสะท้านถึงฟ้าไกล โอบเอาไว้ทุกข์ตรมถมทวี เอ..ไปๆมาๆตอบไปทางไหนนี่ ...งง เขามันใหญ่น๊า โอบไหว ฤ
6 มกราคม 2549 00:10 น. - comment id 551453
เอาช็อกโกแล็ตร้อนๆด้วยไม๊คะ เผื่อจะดีขึ้นโน๊ะคะ
6 มกราคม 2549 07:11 น. - comment id 551469
ดวงใจ พี่พุดหวังสักวันอ้อมกอดทะเล จะได้กอดรัดรับขวัญน้อง พร้อม.. ขุนเขาทิคงมิใช่แค่เงาใจ ที่จะติดตามมาค่ะ มานั่งเคียงข้างชี้ชมวิมานวนา สวรรค์หล้าแห่งทะเลใต้ค่ะ พี่พุดภาวนา ให้ชีวาชีวิตน้องจงพบเพียงความสุข แสนงาม ตลอดปีตลอดไปนะคะ และ ให้รักยิ่งใหญ่ประดุจดั่งขุนเขา มีคลอนแคลนคลายค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song492.html จำ พรากจากขวัญดวงใจ ต่อนี้ไป ใครเล่าจะโลมสมร โอ้ใคร จะคอยพัดให้คลายร้อน โอ้ใครเขาจะร้องกลอน กล่อมเจ้าให้นอน ฝันดี ใคร เล่าโลมเล้าเอาใจ ห่างน้องไป ใจห่วง นวลฉวี ไม่ควร โศกตรมให้เสื่อมราศี เมื่อยามน้องโศกฤดี ก็เหมือนทรวงพี่แหลกลาญ จาก น้อง ไป ทั้งที ขวัญพี่คงหาย ถ้าแม้นมิได้จูบลานงคราญ จูบ ฝัง ใจ ฝากไว้ เป็นพยาน เมื่อยามพี่ไปไกลบ้าน รักอย่าราญ สลาย ลา ก่อนลาแล้วกานดา ห่างน้องมา ยังห่วงอาลัยไม่หาย กี่วัน กี่เดือนรักอย่าสลาย กี่ปีรักอย่ารู้คลาย อย่ารู้วันหน่าย จากกัน ลา ก่อนลาแล้วกานดา ห่างน้องมา ยังห่วงอาลัยไม่หาย กี่วัน กี่เดือนรักอย่าสลาย กี่ปีรักอย่ารู้คลาย อย่ารู้วันหน่าย จากกัน...
6 มกราคม 2549 08:33 น. - comment id 551483
หลงดอยถอยกลับไป ตั้งต้นใหม่แล้วบึ่งมา.. ไม่หลง ไม่หลง เพื่อนอยู่ดอยทั้งคน ไม่พาหลงหรอกครับ อย่าเศร้ามากสิครับ น้ำตาจะไหล
6 มกราคม 2549 09:01 น. - comment id 551487
สงสารจิ้งหรีดจัง ต้องมาชิมน้ำตาเค็มๆ..
6 มกราคม 2549 10:28 น. - comment id 551501
อ้อมกอดแห่งเขา เคยอุ่นเมื่อวันก่อน แต่...วันนี้ อุ่นนั้น จางหาย เพราะอะไร... ..การจากลา กระนั้นหรือ ?????
6 มกราคม 2549 12:19 น. - comment id 551534
ใช่ๆ คิดถึงอ้อมกอดแห่งขุนเขาจังค่ะ ท่ามกลางม่านหมอกมัวๆ กลับมีเรื่องราวซ่อนอยู่มากมายจริงๆ
6 มกราคม 2549 12:32 น. - comment id 551540
เมื่อไหร่จะไปขอคืนหรอ ฝากไว้ที่เราก็ได้นะ ใกล้กว่าสะเมิง
6 มกราคม 2549 13:20 น. - comment id 551554
อ้อมกอดแห่งขุนเขา แขนมันคงใหญ่หน้าดู 555
6 มกราคม 2549 16:10 น. - comment id 551606
สวัสดีปี jaw บ๊อก บ๊อก happy new year มีความสุขมาก...มาก นะครับ
6 มกราคม 2549 23:36 น. - comment id 551661
ขุนเขารวบโอบแล้ว อัลมิตรา แม้อยู่กลางพนา สะอึกไห้ ไยไหลลู่น้ำตา รินหลั่ง อยู่เฮย ธรรมชาติเคียงชิดใกล้ ปลอบเจ้าเปล่าดาย
7 มกราคม 2549 08:57 น. - comment id 551688
อยากจะเป็นขุนเขาคอยปลอบเจ้า โอบเบาเบากอดนางกลางลมหนาว ก่อไฟผิงด้วยกันใต้ฟ้าพราว นอนนับดาวด้วยกันทุกวันคืน เพียงเห็นเจ้าหยุดหงอยมีรอยยิ้ม น้ำเคยปริ่มขอบตาคราตรมฝืน ให้เหือดแห้งหายทุกข์ลุกขึ้นยืน จะหยิบยื่นดอกไม้...สู่ใจนาง หยุดเหงาแล้วก้าวเดิน...เป็นกำลังใจจ่ะ
8 มกราคม 2549 14:55 น. - comment id 551941
อ้อมกอดเจ้าเขาขุนละมุนยิ่ง แว่วสรรพสิ่งเรไรแห่งไพรสน บ้างหนาวเหน็บเหน็บหนุนอุ่นกมล บ้างโศกเศร้าสุขปนจนหลงไพร (บทกลอนของท่านแต่ละเรื่อง อ่านง่าย แต่จับใจมากครับ-- ยกย่องจริงๆๆ
8 มกราคม 2549 16:50 น. - comment id 551958
ไม่อยากได้อ้อมกอดจากขุนเขา อยากได้โอบเบาเบาจากน้องหญิง อยากได้ยินกระซิบรักจากใจจริง ไม่อยากวิ่งหนีหัวใจไปไหนแล้ว ต้องจนมุมตกหลุมดิ้นไม่หลุด อยากจะหยุดยิ่งซึ้งถึงน้องแก้ว ข่าวว่ารอใจฮึดยึดเป็นแนว คงมีแววจะได้สมอารมณ์รัก ทุกข์เข้ามาทับคงยากที่จะยกออกเพียงผู้เดียว อยากช่วยให้คลายทุกข์นะ
9 มกราคม 2549 07:55 น. - comment id 552032
คุณน้ำตาหมอก .. บ่ายนี้ก็เช่นกัน อบอุ่นเช่นเคยค่ะ \"เราจะไม่ไกลกันแล้วแก้วตา\" คำสัญญาฝากไว้ให้พร่ำเพ้อ เดียวดายท่ามความหนาวร้าวละเมอ ยังคอยเก้อบางใคร..อยู่ไหนกัน คุณลอยไปลอยมา .. ค่ะ คิดถึง คุณextreme life .. ธรรมชาติพยุงชีวิตที่ตื่นฟื้นค่ะ แผ่วพระพายพัดผ่านยังรานอก จนเพ้อพกถึงบางใครในความฝัน อบอุ่นแห่งหัวใจหมายผูกพัน อ้อมกอดแห่งขุนเขานั้น..ฉันยังรอ คุณทานทองคำ .. ทุกคืนค่ำยังขมขื่นสะอื้นไห้ ร้าวฤทัยมากมายยากถ่ายถอน มาขีดเขียนร้อยกรองทำนองกลอน เพียงเผื่อผ่อนแผลภายในให้จางเลือน คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. เสียงพร่ำที่ย้ำกับกำแพง ผู้ใดเล่าจักยิน คุณครูใหญ่โรงเรียนเล็ก .. แปลกใจตนเอง ตามหาหัวใจมิเจอ หลงอยู่ดอยไหนเสียแล้วหนอ ? คุณชลกานต์ .. สายน้ำและขุนเขา ย่อมเคียงคู่กัน คุณSilky .. อ้อมกอดแห่งรักนั้น ถวิลหาแม้ในฝันทุกเวลา ถวิลหาอ้อมกอดจากขุนเขา เพราะไกลเงาจึงเพ้อละเมอหา ความฝันยามคืนค่ำเหมือนย้ำมา ให้โหยหามิ่งมิตรนิจนิรันดร์ คุณร้อยฝัน .. ขอบคุณที่มาเยือน ค่ะ คุณน้ำ .. อัลมิตราไม่ทานกาแฟ ถ้าเป็นโอวัลตินชอบที่จะใส่นมข้นหวานค่ะ คุณเรไร .. นั่นสิ ลมอะไรพัดพาให้เป็นอารมณ์นี้ คุณช็อกโกแล๊ต .. ค่ะ ยินดี ขอบคุณมากค่ะ คุณพุดพัดชา .. เพลงกล่อมนอน..ก็หวังว่าจะได้ฟังจากปากของบางใคร ค่ะ คุณคนดอย .. บางที ก็อยากอยู่อย่างนั้น ไม่อยากกลับมาค่ะ คุณกุ้งหนามแดง .. ฮา คิดได้ไง คุณน้องจ๋า .. ไม่มีการจากลา ตราบสิ้นฟ้ากว่าสิ้นลม ค่ะ คุณเพรง.พเยีย .. อืมม คิดถึง ได้แต่คิดถึง ไอซ์ ..จริงอ่ะ ฝากไว้แล้วอย่าทำตกหล่นแถวท่าน้ำนนท์นะ คุณเจ้าพานทอง .. ขุนเขาใหญ่นี่นาไม่ใช่ก้อนหิน .. คุณลุ่มตาปี .. สวัสดีปีใหม่จ้า คุณดาวอังคาร .. เห็นยิ้มดาร์กี้ ก็ชื่นใจแล้วล่ะ คุณมนต์กวี .. ก่อไฟผิง ความรู้สึก บรรยากาศนี้ อัลมิตราระลึกได้ ยังมีความสุขทุกคราเมื่อได้คิดค่ะ คุณหนุ่มอุบล .. สวัสดีค่ะ เป็นเช่นที่คุณเขียนค่ะ คุณฤกษ์ .. อัลมิตราเห็นคุณฤกษ์ ยิ้มร่าตลอด อะไรน๊า ฉายาปีที่แล้ว จอมลีลา..อื้อ ใช่แล้ว จอมลีลา .. \"_\" เพี๊ยงขอให้ได้อ้อมกอดจากขุนเขาเถอะ .. แล้วจะติดใจ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
10 มกราคม 2549 10:58 น. - comment id 552231
หมื่นโค้งโยงเขาเงาสงบ ค้นพบทุ่งกว้างทางหุบเขา หมื่นรักพักแรงแฝงเงา เยือกเย็นแบ่งเบาที่ร้อนรน... มาเยือนครับ
13 มกราคม 2549 11:59 น. - comment id 553014
คุณส่องหล้า .. :) อุ่นไอยังคงปกเกื้อ อ้อมรักแผ่เผื่อเพื่อสนอง ขุนเขาพฤกษ์ไพรใจปอง ร่วมห้องมิห่างร้างเลือน