รอนางที่ฝั่งโขง ลมโชยพัดผ่านแคว้นแดนอีสาน ดอกอ้อบานทิวแถวตามแนวโขง สีขาวพริมริมฝั่งดังสายโยง โตด ติ โต่ง เสียงพิณยินแว่วมา ปุยขาวนวลล้วนงามยามลมต้อง เพลินทำนองเพลงพิณกลิ่นบุปผา อ้อไสวไกวกวัดลมพัดพา ดั่งใบหน้าสาวเจ้าที่เฝ้าคอย คำสัญญาลาไกลในวันนั้น คล้ายหมอกควันปลิวห่างจางถดถอย กลัวใจหญิงทิ้งผลักรักล่องลอย เจ็บเพียงน้อยเริ่มมีทวีแรง ยามดอกอ้อล้อลมข่มความเหงา ทนหมองเศร้าซ้ำรอยคอยแอบแฝง ลมพัดนำคำสัญญามาทิ่มแทง ใจเริ่มแหว่งกลัวสาวเจ้าผันแปร
4 มกราคม 2549 19:01 น. - comment id 551187
งามดอกอ้อเป็นแถวตามแนวโขง สื่อเชื่อมโยงด้วยรักสมัครสมาน เสียงพิณแคนกล่อมใจให้เบิกบาน รักยืนนานหนุ่มสาวทั้งลาวไทย.....ฯ อ่าน...บทกลอนแล้ว..นึกถึงภาพ..มนต์รักสองฝั่งโขง...กำลังคิดว่า...ถ้าอยู่ในบรรยากาศแห่งความงาม..ของฝั่งโขง..เช่นนั้น..จะมีความรู้สึกอย่างไร???..ชอบมากค่ะ... ... แวะมาทักทายกันค่ะ...
4 มกราคม 2549 22:49 น. - comment id 551217
ปลาบึกแอบมองอยู่นะครับ
5 มกราคม 2549 09:55 น. - comment id 551288
สวัสดีค่ะ... อ่านแล้วคิดถึงสมัยเรียน ปวส. นะค่ะ ไปเที่ยวบ้านรุ่นน้องที่อำเภอปากชม จ.เลย (ก็จังหวัดเราเอง......แต่ไปเที่ยวต่างอำเภอ...) ไปเที่ยวตอนงานสงสรานต์ เขาแข่งเรือกัน สนุกมากๆ และมีให้ดูมากมายค่ะ... ทั้งสาวไทย หนุ่มไทย สาวลาว หนุ่มลาว มาเที่ยวกันทั่วงานเยอะเลย (แต่แปลกใจที่ว่า ทำไมคนลาวข้าม มาฝั่งบ้านเราง่ายมากๆ นั่งเรือข้ามมาไม่ต้องทำไร แต่ถ้าเรานั่งเรือข้ามไปฝั่งลาวบ้าง ไม่ได้ คนแถวนั้นบอกว่า ไปแล้วไม่ได้กลับนะ พูดแบบมีอะไรในก่อไผ่....เราเองก็ไม่ถามหรอกว่าทำไม.... เพราะมองข้ามฝั่งไปแล้วก็น่ากลัวจริงๆๆ..) แม่น้ำโขงสวยงามมากค่ะ ทรายหาดงามมาก ๆๆๆ บางที่ยังเผ้อดึกว่าอยู่ทะเล ทะเลน้ำโขง....