เก้าปี ที่ร้างลา จากกันไป เคยหวนให้ คิดถึง บ้างไหมหนา คงอยู่ใน ความทรงจำ ทุกเวลา ตลอดมา ตัวฉันเอง ที่ทิ้งเธอ ผิดไปแล้ว กาลเวลา ไม่หวนกลับ แค่ล่วงลับ พรัดพรากไป จากใจฉัน พัดซากความ คิดถึงที่มี ให้แก่กัน ดั่งความฝัน ยามเช้า ต้องมลาย ในวันนั้น วันที่ฉัน ไม่อยากฝืน เธอหยิบยื่น ความรัก ให้กับฉัน แต่เรากลับ เดินจาก ไปไกลกัน ไม่มีฉัน ไม่มีเธอ เดินต่อไป