ทุกทุกครั้งยังจดจำความช้ำเศร้า คราบเขม่าหัวใจไฟไหม้แผล รอยบาดลึกสึกกร่อนจนอ่อนแอ ยอมพ่ายแพ้แลมองนองน้ำตา หลายหลายคราวหนาวเหน็บจนเจ็บปวด รักขมวดอวดปมแน่นแสนผวา เป็นอดีตขีดเส้นใต้ในคำลา หมดคุณค่าล้าแรงจะแข่งใคร ต่อต่อไปคงไม่หวังถึงฝั่งฝัน เพราะหวาดหวั่นอนาคตไม่สดใส ลุกขึ้นสู้สู้เพื่อแพ้รู้แก่ใจ สู้แล้วได้เพียงเหรียญทองของคนตรม
เจลใส 27 ธ.ค. 2548 17:50 น. - ID 84640 
2067
5
0
27 ธันวาคม 2548 21:22 น. - comment id 549498
แวะมาทักพักมาอ่าน เป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้ผ่านวิกฤตนี้ไปให้ได้
28 ธันวาคม 2548 04:39 น. - comment id 549535
ความรักไม่น่าเหนื่อยใจหรอกค้าบ แต่ความคิดทีตีค่าความรักตะหากทำให้เหนื่อยใจ ยังไงก็ได้เหรียญทองแหล่ะน่า
28 ธันวาคม 2548 10:20 น. - comment id 549570
เหนื่อยนักก็หยุดพักซะหน่อย แล้วค่อยเดินทางไปตามฝันนะจ๊ะ ไม่ต้องแข่งกับใครหรอก แข่งกับตัวเองดีที่สุดคะ แวะมาเป็นกำลังใจให้จ้าเจล
28 ธันวาคม 2548 12:12 น. - comment id 549627
Happy New Year 2006 ขอให้มีความสุขสดใส สดชื่นในชีวิต พบเจอแต่สิ่งที่ดีดี และสวยงามเสมอไป... ด้วยรักและผูกพัน....
28 ธันวาคม 2548 16:40 น. - comment id 549748
เศร้าจังค่ะ กับรางวัลที่ได้..ขึ้นแท่นด้วยน้ำตา..แต่ถ้าไม่แข่งเลยก็ไม่รู้ผลน่ะค่ะ.. ....
28 ธันวาคม 2548 18:36 น. - comment id 549813
ก็เศร้าบ้าง เหนื่อยบ้าง ร้องไห้บ้าง แต่ก็มีนะที่หัวเราะและยิ้มมีความสุขกว่าทุกทุกวัน เมื่อเค้าแสดงออกว่าห่วงใยเราหน่ะ
4 มกราคม 2549 14:22 น. - comment id 551097
เศร้าลึก แต่ซ่อนกำลังใจให้คิด อ่านแล้วรู้สึกคล้อยตามเลยครับ
6 มกราคม 2549 15:34 น. - comment id 551595
แม้นหนาวเหน็บเจ็บเหลือคณานับ แม้นหมื่นมีดกรีดสับนับหมื่นแผล แม้นหมื่นหอกแทงทิ่มพิมดวงแด แม้นหนึ่งแม่แผ่รักเจ้าเท่าแสนจินต์
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
