อย่าห่วงเลยคนดี แม้การตัดใจตอนนี้ยังทำไม่ได้ แต่การมีคุณอยู่ยังรับรู้ว่าคุณทำอะไร ก็ไม่ได้ทำให้ฉันวุ่นวายหรือฝังชีวิตไว้ในวันวาน ฉันรู้ชีวิตคืออะไร และต้องก้าวไปทางไหนในวันที่อะไรๆ เลยผ่าน การยังมีคุณทำให้อบอุ่นในวันที่ความเหงาคืบคลาน ส่วนสิ่งที่คุณขอฉัน...คือใช้ชีวิตอยู่กับการช้ำใจ ขอโทษที่คงไม่อาจลืมคุณ เพราะนั่นคือแสงเดียวที่ทำให้อบอุ่นใต้ฟ้าผืนใหญ่ แม้ฉันยังนึกถึงความหลังแต่ก็ไม่เคยฝังไว้กับใจ เพราะรู้ดีว่าชีวิตคืออะไร... ...คือการก้าวต่อไปและเก็บคุณไว้ในทรงจำ...
กสา... 21 ธ.ค. 2548 15:20 น. - ID 84470 
837
3
0
21 ธันวาคม 2548 17:56 น. - comment id 548360
บางทีการไม่ลืมช่วงเวลาดีๆๆของคนสองคนก็เหมือนให้เรามีกำลังใจและยิ้มรับกับสิ่งเหล่านั้นได้ค่ะ
21 ธันวาคม 2548 19:42 น. - comment id 548385
ไม่ว่าฉันจะก้าวไปไกลขนาดไหน แต่รับรู้ไว้ภายในใจฉันจะไม่แปรผัน อาจห่างตัวแต่ไม่ห่างใจในทุกคืนวัน และสิ่งหนึ่งที่ยืนยันฉันจะเก็บรักนิรันดร์ไว้ให้เธอชอบบรรทัดสุดท้ายจัง
22 ธันวาคม 2548 08:36 น. - comment id 548499
ชอบมากเลยค่ะเหมือนชีวิตจริงของกุ้งเลย
23 ธันวาคม 2548 11:52 น. - comment id 548774
ถึงจะเศร้า แต่เราก็ไม่เลือกที่จะลืม เพราะนึกถึงทีไรใจยังปลื้ม ยังดื่มด่ำค่ำเช้าเพื่อก้าวเดินต่อไปเศร้าซึ้งดีแท้
23 ธันวาคม 2548 14:38 น. - comment id 548823
ขอบคุณค่ะที่แสดงความเห็นนะ จะพยายามถ่ายทอดความรู้สึกของคนคนหนึ่งผ่านปลายปากกาต่อไปนะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
