สะเทือนดินสะท้านดาว สะทกอกด้าว คงคาแดงเดือดดังเลือดไหล ธรณีอ่อนนุ่มละไม คราวคลื่นคลาไคล สู่ทิศทักษิณมหาสถาน โอบล้อมราวป้อมปราการ กาจกำแหงหาญ แกร่งฉกรรจ์เกินกายเกินทน มหาคลื่นคำรามคำรณ กวาดบ้านกวาดคน คร่าชีพลงท้องชลาศัย ลูกพลัดเมียพรากจากไกล น้ำตาอาลัย โหยไห้แสนกัลป์ฤาเหือดหาย ความทุกข์ที่ทับซับทราย ความช้ำคงฉาย แจ่มชัดทุกปัจจุบัน ความทุกข์เทียมเพชรอำพัน ถูกบาปสาปสรร สรรพ์สีประกายเศร้าหมอง ทุกข์ลามทั่วถิ่นแผ่นดินทอง ขวานไทยธรรมครอง คอยช่วยเช็ดช้ำซับน้ำตา อันดามันจงผ่านกาลเวลา วิปโยคเคลื่อนคลา ด้วยน้ำใจชาวไทยทั้งแผ่นดิน
20 ธันวาคม 2548 22:07 น. - comment id 548080
จะครบปีแล้วยังมีคนเดือดร้อนที่ถูกหลงลืมอีกมากมาย ขอเป็นกำลังให้ชาวไทยทุกคน คลื่นลูกใหญ่ผ่านไป ทิ้งไว้เพียงคลื่นน้ำตา คลื่นน้ำใจเข้ามาทดแทน เมื่อฟ้าได้ลิขิต กระชากชีวิตนับแสน ปราดน้ำตาแล้งแค้น แล้วเดินต่อไป... ---------------------- แต่งได้ไพเราะดีครับ
21 ธันวาคม 2548 17:41 น. - comment id 548352
.................. แต่งได้เยี่ยมเลย.. ................. ความเดือดร้อนยังมีอยู่ทุกหนระแหง .............
21 ธันวาคม 2548 19:57 น. - comment id 548408
ต้องใช้เวลาเนาะครับ กว่าจะหายเศร้าจากการสูญเสียคนอันเป็นที่รัก กว่าการท่องเที่ยวจะกลับมาคึกครื้นอย่างเดิม ก็คงจะต้องช่วยๆกันปลอบ ช่วยๆกันไปเที่ยวเนาะครับ
10 มกราคม 2549 14:24 น. - comment id 552333
สุดยอดอีกแล้วค่ะ รักมาก พี่พุด