๐มิตรมิ่งขวัญ ไยเจ้าโศกจาบัลย์ไร้วันสุข แววตาสร้อยทุรายรนดังปนทุกข์ คราวกระแสยุคพัดถมให้จมลวง ๐เมื่อเพลาเคลื่อนคล้อยมีร้อยเรื่อง เจ้าจักเปรื่องหรือเขลาใต้เงาสรวง เจ้าจักช้ำหรือชื่นตื้นเต็มทรวง หรือถามทวงความหมายที่สายไป ๐ในกาลโลกโตรกผาธารารื่น ทุ่งพนาหมื่นอื่นแสนแม้นไศล ล้วนผันผกตกสลายกลับกลายไกล เช่นครรไลในวัฎฎะวาระระทม ๐มิสายดอกมิ่งมิตรคิดจะสรวล จุ่งแย้มยวลกับบุปผาให้สาสม ลืมลึกร้าวหนาวร้อนซ่อนใจจม จุ่งยิ้มหลายกับสายลมที่พรมม่าน ๐ในเรียวโค้งขอบขุ่นฟ้านภาผืน กระจ่างแขดื่นหาวดาษดาวผสาน มิเพียงหนึ่งโดดเดี่ยวเทียวท้อกาล พรากทุกข์ผ่านสู่อรุณรุ่งของพรุ่งนี้ ฯ
20 ธันวาคม 2548 05:31 น. - comment id 547821
งามจริงค่ะ...อรุณรุ่งของพรุ่งนี้
20 ธันวาคม 2548 07:59 น. - comment id 547829
โอ้..มิตรขวัญ จิตข้าแตกแหลกสะบั้นครั่นขื่นขม มิอยากหรอกตอกตรมจมอารมณ์ ให้อกสั่นรั่นระทมซมทุกวาร แต่..มิตรเอ๋ย ใจข้านี้มิเคยจักเลยผ่าน สู่ประตูแห่งสุขไร้ทุกข์พาล ติดกับดักแห่งกาลลานอารมณ์ เจ้า..มิตรแท้ ไยดวงแดข้านี้มีแต่ขม เมื่อความทุกข์รุกเร้าข้าเศร้าตรม จนสุขพรมกายซมยังมิจาง โอ้..มิตรข้า ยามคืนผันตะวันแจ้งฟ้าสาง หัวใจจักอุ่นไอไปทุกบาง ข้าขอสร้างโศรกถวิลสิ้นระทม
20 ธันวาคม 2548 08:01 น. - comment id 547830
เราพิมพ์ผิดอะ บรรทัดสุดท้ายวรรค 4 คำว่าสร้าง ขอเปลี่ยนเป็น\"สร่าง\" นะจ้ะ หรือไม่ถ้า มาลียา เพื่อนคนดีเข้ามา ช่วยเปลี่ยน ลบ สองคอมเม้นนี้ไปก็ได้ เพราะจะเม้นท์ใหม่ ไม่ให้เสียความค่ะ ขอบใจนะจ้ะที่รัก
20 ธันวาคม 2548 08:03 น. - comment id 547832
โอ้..มิตรขวัญ จิตข้าแตกแหลกสะบั้นครั่นขื่นขม มิอยากหรอกตอกตรมจมอารมณ์ ให้อกสั่นรั่นระทมซมทุกวาร แต่..มิตรเอ๋ย ใจข้านี้มิเคยจักเลยผ่าน สู่ประตูแห่งสุขไร้ทุกข์พาล ติดกับดักแห่งกาลลานอารมณ์ เจ้า..มิตรแท้ ไยดวงแดข้านี้มีแต่ขม เมื่อความทุกข์รุกเร้าข้าเศร้าตรม จนสุขพรมกายซมยังมิจาง โอ้..มิตรข้า ยามคืนผันตะวันแจ้งฟ้าสาง หัวใจจักอุ่นไอไปทุกบาง ข้าขอสร่างโศรกถวิลสิ้นระทม
20 ธันวาคม 2548 09:56 น. - comment id 547883
20 ธันวาคม 2548 19:29 น. - comment id 548033
หลับตาเถิดจะเกิดผลอย่าทนฝืน แล้วจะยืนทำไมน้องลองนั่งสิ ถ้าให้ดีก็นอนซะนะจ๊ะจิ๊ อย่างุงิเดี๋ยวพรุ่งนี้จะดีเอย